116
provinciae ab Eq. De W eldenio , ex Baldo , ex alpi-
bus Tridentinis, et Vicetinis a Pollinio , ex apenni-
no Parmensi a Rigosa a Prof. Janio , ex monte Pel-one
Prætutiorum prope Pietralta ab Orsino , ex monte
Sancti Angeli di Castellamare , ex Acqua santa, et
ex Trinità di Cava in regno Neapolitano ab Eq. Prof.
T en o r io , et ab Eq. G ussonio . Varietatem ß habui
ex monte Rotondo Corsica; a Soleirolio sub nomine
Pinguicula intermedia. Floret a Majo in sestatem .
Radix fibrosa , fibris fasciculatis , numerosis , brevibus .
Folia omnia radicalia, rosulam ad terram facientia ,
oblonga , integerrima , margine plus minus inflexo ,
alia sessilia, alia in petiolum angustata, tenera, pal-
lide virentia, glanduloso-puberula, proecipue superne,
ex quo viscida . Scapus teretiusculus, nudus, subinde
bracteola sub flore instructed . Flos solitarius , termi-
nalis , cernuus . Calyx bilabiatus | labio superiore tri-
fido, inferiore bifido , laciniis obtusis . Corolla purpurea
;ejus labium superius brevius, bilobum, lobis in-
tegerrimis/intus glabrum; labium inferius longius, tri-
fidum , intus , præsertim in fauce ,. albo-barbatum ;
variât vel segmentis omnibus integerrimis , vel medio
tantum, vel omnibus emarginatis . Calcar subulatum,
ludit corolla paulo brevius, aut illam æquans, antice
recurvulum, aut rectum, obtusum, et etiam subbilo-
bum, vel acutum , semper descendendo gracilescens .
Stamen utrinque unum ad latus ovarii juxta labium
superius coroll® . Filamenta lateraliter ascendentia .
Anther® rotund®, incumbentes, inter se se conniven-
tes , ferrugineo-fusc® . Ovarium liberum , sub labio
superiore coroll® scrobiculo exceptum. Stigma sessile,
foliaceum, supra antheras revolutum. Capsula ovata .
Scapus, calyx, et corolla extus plus minus pube-
scunt.
.Varietas ß non recedit a specie forma partium ; distin-
guitur tantum, quia pusilla , instructa foliis eviden-
tius petiolatis , flore purpureo-carneo , nectario basi
magis dilatato, reliqua vero parte attenuato , subula-
to . Profecto non est Pinguicula lusitanica L ., ut mihi
demonstrant exemplaria hujus speciei , lecta in palu-
dosis circa Bajonam, et jam ab anno 1809. a Cl. Loise-
leufio Deslongchampio ad me missa ; de qua quidem
diversitate ipsemet Reichenbachius 1. c. suspicatus est.
Quid sit Pinguicula lusitanica All. FI, Ped. 1. p. 56. n.
198. dici nequit, cum exemplar ejus deficiat in Allionii
herbario. Ibi tantum adest archetypum cum scheda ,
in qua Allionius prius scripserat nomen Pinguiculoe
lusitanica, postea delevit, et substituit illud Pinguicula
villosa , quod quidem archetypum , longe distat
a Pinguicula villosa L., quam obtinui ex Lapponia a
Cusstrômsio, et omnino pertinet ad lusum Pinguicula
vulgaris L. in statu macriore .
Usus. Herba depasta pecori noxia . Alpici adhibent ad
vulnera infusam oleo, turn etiam àd fissuras mamma-
rum in ovibus. Lapponi foliis ejus superfundunt lac
calens , aut ex uberibus tepidum, quod cogitur in
æqualem , gratamque substantiam , lac hyperboreum
dictam, qu® si commisceatur cum alio lacte, dat simile
coagulum ferme in infinitum. Confer Lin. FI.
Lap. p. 10., et FI. Suec. ed, a. p. 8.
a. Pinguicu la grandiflora : nectario subulato , florem
subæquante j staniinibus ovario suppositis capsula co-
nica.
P. grandiflora Willd. Sp. pi. 1. p. no. Dietrich, in Willd.
Sp.pi. ed. 6. tom. x.p. 455. Vahl. En. 1. p. 191. Lamk.
Enc. meth. bot. ed. de Pad. tom. 3. p. ai. n. a.., et 11-
lustr. 1. tab. i^. fig. a. Smith. Engl. FI. 1. p. 2,9., et
Engl. hot. v. 3i. tab. 3184. Rees. Cycl. v. 27. n. 4- Hook.
Brit. FI. p. 8.,et FI. Bond. v. 4* tab. a. Reich. Cent. i.
p. 69. tab. 83. fig. 164. flore maxime luxuriante. Bert.
Aman. Ital. p. 3a5. Vitm. Sup. tom. r. p. 34. Comoll.
Prodr. FI. Com. p. 5. n. 3o. Balb. Mise. bot. 1. p. 5.
Guss. PI. rar. p. 7.* Ten. Viag. in Abruz. p. ^2. n. 8., et
FI. Nap. 3. p. 17., et Syll. p. i 5. De Cand. FI. Frang. 3. p. 575. n. a6ao.*, et tom. 5. p. 4°4-* Gaud. FI. Helv.
x.p. 46.
P. leptoceras Reich. Cent. x.p. 69. tab. 8a. fig. 171. optime
nostra.
Ital. Erba da taglio di fiore grande. Erba da taglio di
fiore azzuro .
Ann. aut bienn. Legi copiosam in Apuanarum alpium
verticibus Sagro, et Tambura. Filius quoque legit in
earumdem alpium vertice editiore Pisanino . Habui ex
Col di Tenda in Pedemontio a B onjeanio, ex alpibus
Comensibus a V is ia n io , ex Majella Prætutiorum al-
l Orfenta ab Orsino , ex monte Grosso Corsic® a Soleirolio
. Floret Junio , Julio .
Radix,! folia, et scapus, ut in Pinguicula vulgari L. ,
sed grandiori dimensione. Item flos duplo , vel tri-
plo major, recens pulchre coeruleus , siccus violaceus.