Lamk, seorsim posita stent in herbario ejus, et præte-
rea Flora Ticinensis tom. i. p. 20. indubiam hac de
re fidem præbeat. De quibus omnibus ita quoque sen-
tiunt botanici Taurinenses præstantissimi Aloysius Colla
, et Prof. Josephus Hyacinthus Morisius.
Usus . Medici radiei hujus speciei tribuunt vires diure-
ticas , emmenagogas , errhinas ; laudant in hydrope ,
et oedemate veluti heroicum remedium Lin. Mat. med. 1. c. At ego vidi, tormina ventris cum evacuationibus
serosis ciere ; bine caute adhibenda.
3. I ris pallida : caule foliis altiore ; floribus spicatis ;
spathis totis albo-scariosis 5 corollas segmentis erectis
obovatis.
I. pallida Enc. mèth. bot. ed. de Pad. tom. 3.77.282. n. 4.
Willd. Sp. pi. i. p. 23o. n. 17. Vahl.En. 2. p. 127. Pöm.
et Schult. Syst. veg. 1. p. 458. n. 4- excl. syn. FI. Græc.
Spreng. Syst. veg. 1. p. 161. n. 36. Ker. in Bot. mag.
tab. 685. Redout. Liliac. tab. 366. Re FI. Tor. 1. p. 4a-
JVocc. et Balb. FI. Ticin. 1. p. 20. Comoll. Prodr. Fl.
Comens. p.^. n. 52. Pollin.Fl. Ver.i.p. 5o. Sav.Fl.Pis.
i . p . 33.% et Bot. Etr. 2. p. 10.*
I. odoratissima Jacq. Hort. Schönbr. 1. p. 5. tab. 9.
I. florentina f Targ. Tozz. Inst. bot. 2. p. 39.
I. florentina, flore minore, tribus petalis inferioribus
violaceis latis ac brevibus , caeteris dilute cæruleis
Mich. Cat. hort. Coes. Flor. p. 52. n. 1.
Ital. Giaggiuôlo odoroso. Giaggiuôlo celeste. Iride celeste.
Perenn. Habui ex collibus Pisanis ab Eq. Prof. Sa vio .
Floret Aprili, Majo .
Caulis altior, quam in Iride germanica L., foliis multo
longior, supeme flexuosus, spicatus, ramis brevibus ,
spicatis. Flores sessiles, alterni, remoti, inferiore su-
binde subpedunculato, grandes , pallide violacei , intense
suaveolentes . Spathæ diphyllae, concavæ, ovatae,
obtusæ, tot® albo-scariosæ . Segmenta corollina prope
basim gaudent lateribus luteolo-virentibus, purpureo-
que reticulatis ; segmenta reflexa obovata, barba alba
apicibus luteis ; segmenta erecta obovata, obtusissima,
basi canaliculata. Utraque concoloria, integra, vel
crenata, longitudine æqualia . Stigmata pallide viola-
cea, apicibus breviter bifidis , acutis , margine exter-
no crenatis. Herba magis glauca, quam in Iride germanica
L.
Usus. Hæc quoque radice sua præstat eisdem usibus, ac
præcedentes . Omnium, radices sunt odoratæ . Putant,
235
linteis interpositas defendere a tineis C®salp. De pi.
lib. 10. cap. 36. pag. 4a l- Olim commiscebant cum
aliis substantiis, quibus fiebat pulvis dictus alia ma-
rescialla , nunc desuetus.
4. Iris pumila: caule abbreviate, unifloroj foliis ensifor-
mibus; corollse laciniis subfequalibus .
I. pumila Sp. pi. 56. Curt. Bot. mag. tab. 9. Jacq. Fl.
Austr. i.p . 5. tab. 1. Redout. Lil. tab. 261. A . Poit. et
Turp. Fl. Paris. 1. tab. 47. Sav. Bot. Etr. 2. p. 10. herb.
Sav. Bivona-Bern. Sic. pi. cent. 2. p. 34- Oj • Guss. Fl.
Sic. prodr. 2. p. 3 4 .* De Candoll. Fl. Franq. 3. p. 237.
n. 1991. Schrad. Fl. Germ.i. p. 102. Sturm. Deutschl.
Fl.i.abth. 40 . heft. Rohl. cum Mert. et Koch. Deutschl.
F l. 1. p. 411- Host. Fl. Austr. 1. p. 46-
Perpusilla saxatilis Iris latifolia acaulis ferme Lob. Ic.
p. 64.
Pusillae Iridis latifoli® varietas Lob. 1. c.
Iridis pusilli genera duo Ccesalp. De pi. lib. 10. cap. 36.
p. 421.
Chamaeiris minor purpurea C. B. Theatr. p. 608.
(t flore grandiorej coroll® segmentis deflexis apicem versus
disco purpureis , limbo luteis , segmentis erectis ,
superne totis flavidis.
Iris pumila d Bert. Lucubr. pag. 9. n. 34- Bivonar-Bem.
Cent. 2. p. 32.
I. pumila c discolor Guss. Fl. Sic. prodr. 1. p. 34-*
I. pseudo-pumila Tin. Cat. pi. hort. reg. Panorm. dnn.
1827.77. 283. ' '
I. lutea, prscox, purpuro-rubro labello , magno , di-
misso, margine lutea Cup. Hort. Cath. p. io3.
I. lutea labello purpuro-atrorubente margine lutea Bo-
nann. P<anph. tab. 17.
Ital. Giglio nano . Giaggiuolo nano .
Perenn. Observavi in montibus del Bracco in Liguria
orientali. Habui ex maritimis di Caprazoppa in Liguria
occidua a Prof. Sassio, et ex Sicilia ab Eq. Gusso-
nio . Varietatem d pariter obtinui ex Sicilia ab eo-
dem Eq. G ussonio . Floret Aprili .
Radix transversa, et fibris aucta more prscedentium ,
sed minor. Folia ensiformia > ex viridi leviter glauca,
radicalia caule pumilo interdum longiora, interdum
vero caule quidquam elongato breviora , in reliquis
gentis . Caulis a pollice ad spithamam longus, uni-
florus . Flos pr® plantula grandis. Spatha diphyl-
la , subinsqualis, obtusiuscula, inflata, virens, apice