tnulto longiora, facies ömnino alia. Neqtie ad
plantam nostram pertinet Veronica falcata Mar-
t i i , ut nuperrime dixit Prof. Morettiils in Synv
Yeron. p. 7. (*). Etenim hæc præter foliorum la-
titudinem majorem habet serraturas incurvas, ut
docuit ipse Martius in En. hort. Erlang, p. 10.,
et folia profunde serrata, dentibus eurvatis , ut
tradidit Linkius in Ènum. alt. tom. i. p. 20. sub
n. 173., et ut mihi demonstrant' exeriiplaria her-
barii mei. Ego non queram, an hæc Veronica
falcata Mart, sit bona species, cum hodie notum
sit, quamplures ex Veronicis spicatis a Schrade-
ro, aliisque pro novis traditas pertinere ad lusus
hortenses duarum, yel trium specierum funda-
mentalium ; solummodo observabo , Martianam
plantam haberi a Linkio in Enum. alt. 1. p. 20.■
n.173. pro varietate Veronicoe nitidæ suæ,sive Veronicas
argutoe Willd. En. ï. p. t6., et probabiliter
etiam Vironicæ argutoe Schrad. , quæ novissima
juxta ipsum Linkium 1. c. habet folia breviora,
et latiora quam Veronica arguta W . Hæc res nos
monet de alio errore Prof. Morettii,qui in Dec* a.
p. 6., et in Syn. Veron. p. 8. dedit pro Veronica
arguta Schrad., et Willd. lusum Veronicoe spica-
toe y sive nestram Veronicam spieatam x Flor.
Ital. ï. p. 63., plantam sane longissime distantem
ab omnibus supradictis.
p. 62. n. 2. Veronica spicata L.
V. Stembergiana Host. FI. Austr. i.p . 7. Morett.
in Bibl. Ital. tom. 72. p. 217. n. 4., et Syn. Veron.
p. 9. n. 5.
Habui ex S. Gothardo italico ab Eq. Bassio, ëx la
Stelvioin Valtellina a Bergamaschio , ex mon-
tibus Bassanensibus dictis Colalti prope la Grappa
, et ex collibus proximis ab Eq. Parolinio .•
Mertensius ,• et Kochius in Deutschl. FI. 1. p. SOS',
fide exemplaris autoptici declararunt, Veronicam
Sternbergianam esse lusum Veronicoe spicatm
rem eonfirmavit Reichenbachius in Flor.- Germ.
(*) Synopsis Veronicarum, quce in Italia sponte nascuntur etc:
Dissertatio inauguralis , quam annuentibus etc., auspice
Doct. Jos. Moretti Botan. Prof. O. etc. publicce disquisitioni
submittebat Motlini Petrus etc. Ticini regii ex typis fuse
et Socii ( arm. i 833.y). 8,°
eXG. 2. p. 370. n. a5i8., rem ego confirmo juxta
exemplaria Bassanensia lecta ne’Colalti prope la
Grappa , et ab Eq. Parolinio benevole commu-
nicata, quae Veronicam Sternbergianam sistunt.
p. 63. V eronica spicata x Bert.
Prof. Morettius in Syn. Veron. p. 8. n. 2. recantat,
quæ dixerat in Dec. 2. p. 6. de Veronica arguta
sua, quæ est typus hujus nostræ varietatis ; ut
vero majorem fidem sibi comparet, addit. Plan—
« ta ex seminibus in horto Ticinensi culta, con-
« stans, minime pro varietate Veronicoe spicatoe
(( habenda ,,. Demonstravi paulo ante, quid sit
Veronica arguta Schrad., et Willd. fulcitus aueto-
ritate Linkii En. alt. 1. p. 20. n. 173., ne dicam
exemplaribus herbarii mei. Hæc res evertit ædi-
ficium Morettianum, ,ut Prof. Morettius cogatur
quærere aliud nomen pro planta sua, et quoa
allatam constantiam stirpis cultæ in horto bot.
Ticinensi respondeo : Adeat vir clarissimus non
hortum, sed nemora Ticinensia, ubi contra vi-
debit multam inconstantiam in formis huj us plan-
tæ a statu magis composito ad simplicissimum ,
a statura elatiore ad humiliorem, prout exemplaria
mea ibi lecta facile demonstrant. Adeat pa-
scua Taurinensia, in quibus Prof. Re eosdem lusus
observavit, et diligenter attendat ad ea, qua
idem Prof. Re dixit in FI. Tor. 1. p. 359- Hanc
(t Veronicam (argutam) publici juris feci aucto-
« ritate Clar. Prof. Moretti ; sed, si meat obser-
« vationes aliquid- valerent, minime dubitatem
« asserere hanc stirpem a me ita multoties vi-
(( sam fuisse foliis plus minusve acutis aut obtu-
H sis, diverse crenatis aut serratis,et quandoque
« etiam totis integerrimis, non solum in variis
(( individuis in eodem loco natis5 sed in eadeni
« planta, ut sentiam, earn pro Veronica spica-
(t ta L. habendam adhuc nobis esse. Id confir- « matur in recentissimo vol. -Sr. Sprengelii Syst.
(( veg. p-7i.,et a Gl.Prof.Balbis in epist.16. apri-
(t lis hujus anrii ( 1824.)3 oui specimina tradidi
« consultationis causa ,,. Adeat montes Carniæ,
et Floram Carniolicam summi botanici Joannis
Antonii Scopolii, ut larvatas formas Veronicoe
suæ facile cognoscat. Postremo Bononiam petat,
et sylvæ Bononienses svippeditabunt ei Veronicam