p- 86. n. 19. V eronica saxatilis Lin. fil.
V.saxatilis Reiohenb.Fl.Germ.exe.a.pMg. n.a5i3.,
- et Cent. 10. p. a. n. go3. tab. 903. fig. iaa3-iaa5.
ovensk. bot. tab. 347,
Filius attulit ex vertice Corno alla scala in apen-
nmo Bononiensi. r
p. 89. n ai. V eronica serpyllifolia L.
Fihus attulit ex vertice Corno alla scala in apen-
nmo Bononiensi. Habui ex montibus Bassanen-
sibus Colalti dictis ab Eq. Parolinio .
p. 90. V eronica serpyllifolia (f Bert.
Obtinui ab eodem Eq. Parolinio ex monte Grap-
pa prope Bassanum, et ex monte Rubbio Septem
communium Vicetinorum .
p.100. n. 29. V eronica agrestis L.
Primus hanc speciem in Italia “detexit Orsinus, et
postea in Corsica Bubanius . Orsinus priusquam
ad alios misit ad me, qui statim monui ilium,
plantam ejus differre a vulgari Veronica agresti
Italorum . Misit deinde ad Cl. Tenorium , qui
panter distinxit, et indicavit pro vera Veronica
agresti L. in App^.p^. his verbis: ” Veronica in
(( agris obvia, cum Vironie a agresti ab auctori-
« bus commutata, est semper mea Veronica dite
dyma. Vironica agrestis vero nee circa Nea-
(( polim, nec alibi unquam inveni ; sed tantum
(( ad me misit diligentissimus Ursinus ex finiti-*
<( mis Aprutii regionibus , ad montera de’ Fiori
<( collecta,,. Postea in Viagg. in Abruzz. p. 48.
n. 19. utramque speciem characteribus perquam
evidentibus sic brmavit: ” Veronica agrestis (quam
<( habuerat ab Orsino) differt lobis capsulæ acutis,
<( carinatis, stilum æquantibus, foliis ovato-oblon—
(( gis, pedunculis foliis plerumque brevioribus.Fe-
<f ronica didyma habet capsulas exacte didymas,
« lobis omnino globosis, rotundatis, stilo multo
« brevioribus „ . Ad hæc non attendit Prof. Mo-
rettius, et de erroribus suis increpans alios per-
peram in Syn. Veron. p. a3. 24. conjunxit Veroni-
cam didymam Ten. cum Veronioa agresti L,, et
distinxit a Vironica didyma mea, de qua quidem
Veronica didyma Ten. ego possideo duo exempla-
ria autoptica ab ipso Tenorio missa, quæ facile
demonstrant esse identica cum planta mea, ne-
que ullo pacto consociari possunt cum Veronica
agrestis L. ab Orsino, et a Bubanio apud nos
reperta, et a me in p. 100. hujus yoluminis de-
scripta. De alio quoque errore Morettiano hic
monere juvat, ubi in Syn. Ver. p. 23. dicit, Ve-
ronicam agrestem L. semper florere tardiori au-
tumno, idest mense Octobri. Si Cl. vir superio-
ribus diebus fuisset Bononiæ, vidisset, hanc speciem
natam ex seminibus, quæ erueram ab exein-
plaribus siccis, ihissis ab Orsino, et a Bubanio,
et quæ severam præcedente autumno, continua-
to curriculo floruisse a fine Februarii usque ad
Majum. Veronicæ possunt esse biferæ , aut in
calidiori climate præcocioresj sed reapse gunt ver-
nales , aut æstivæ,
p. 10a. n. 3i. V eronica Buxbaumii Ten.
V. Buxbaumii Engl. bot. Sup. v. 2. tab. 2769.
V. persica Morett. in Syn. Veronic. p. 24. n. 35.
OBSE R VA TI ON ES ADDENDÆ AD VERONICAS.
Prof Re in Appendice altera ad Floram Pede-
montanam, quam exhibuit in Mem. dell’Accad,
di Torin. tom. Si. p. 190., affert Veronicam digi-
tatam~W.,de qua a it:” Semel tantum lecta fuit
« ad muros, et in area Collegii veterinarii a meo
«. discipulo Pollacini )), quæ verba iterum ada-
mussim retulit in Fl. Ped. 1. p. 33. n. 19. Ex his
Prof. Morettius deduxit, Veronicam digitatam W.
esse plantam indigenam Italiæ, et studuit carpe-
re me de silentio ejus amplificans his verbis nos-
titiam suppeditatam a Prof. Re: ’’ Habitat ad mull
ros alla Venaria prope Taurinum, unde habui
(( a Prof. Re „ Bibl. Ital. tom. 72. p. 217. n. 3.
« Specie! hujus nullam Bertolonius mentionem
(( facit in Flora Italica, quamvis in Italia eadem
U certe nascatur, et unicuique notum sit, ipsam
<( a Prof. J. B. Re collectant atque ad botanicos
(( alios missam esse, nec non in Flora Taurinen-r
H si locum habuisse ,, Morett. in Syn. Ver. p. 21.
n. 3o. Quanta fides adhibenda sit his verbis, facile
quis videt, si conférât cum illis, quæ Prof.
Re tradiderat. Ergone planta semel reperta in-
tra collegium, ubi est hortus botanicus, illico fit
planta indigena regionis tam late extensæ,in qua
nullibi reperta est ab aliis? Ergone planta semel