O. Oleaster Rom. et Schult. Syst. veg. i . p. 68.
O. sylvestris , folio duro , subtus incano C. B. P. p.
47a. Tourn. Inst, rei herb, i . p. 5gg. Cup. Hort. Cath.
p. i 56.
O. oleastriformi folio et fructu Bonann. Panphyt. tab.
M t
Oleaster Ccesalp. De plant, lib. a. cap. 85. pag. 73. Castell.
Hort. Messan. p. 4a.
Olivo salvatico Matth, ed. Valgr. ann. i 585. tom. 1 . p.
a i8.
Ital. Ole astro . Olivagnolo. Olivo salvatico. Ulivaggine.
Ulivagnolo . Ulivastro Targ. Tozzett. Dizion. bot. a.
ia rPa- cel5m6i.s- simplicibus , compositisque, ramis patulis; dru-
pis magnitudine variis.
Olea Cajetana Petagn. Inst. bot. a. p. *9.*
O. europsa B bifera Ten. Syll. p. 9.*
O. europaea ^ cajetana Vahl. En. i.p . 40.
O. sativa 17 cajetana Rom. et Schult. Syst. veg. 1. p. 69.
Ital. Ulivo Gaetano Petagn. 1. c.
Arb. Observavi in sylvaticis Ligurise orientalis. Habui ex
insula Lopadusa ab Eq. Gussosrio, ex insulis Monte
Cristo, et Giannutri in mari Tyrrheno a Prof. Giulio,
ex Corsica a Soleirolio. Varietatem J habui ex Cior-
lano in agro Venafrano ab Eq. Prof. Tenorio . Species
floret April!, Majo , Junio ; varietas ä 1 forte pluries
in anno ; saltern fert alios racemos florigeros , alios
fructigeros eodem tempore .
Haec species in statu sylvestri est vel arbuscula , vel
planta csespitosa , rarius arbor ingens , ut sunt va-
rietates ejus cultura domestic® . Caudex teres , cortice
initio levi , viridi-cinereo , senectute demum rimo-
so . Rami numerosi , plus minus patentes , oppositi ,
vel alterni, opposito abortiente , juniores tetragoni ,
incani , leves , inaequales, apice demum spinescentes .
Folia coriacea, lanceolata, vel elliptica, mucronula-
ta , breviter petiolata , opposita , cruciata , glabra ,
s®pe distorta , margine integerrima , subrevoluta , supra
nunc atro-virentia , nunc l®te virentia , subtus
argentina, et plus minus incana . Petiolus crassiuscu-
lus , leviter canaliculatus . Racemuli axillares, simpli-
ciusculi. Pedicelli brevissimi . Flores albo-pallentes .
Calyx persistens, et in fructu explanatus . Drupse
parv® , ellipsoide® , acuminulat® , maturae atro-ruff® ,
oleifer® .
Varietas â grandior es t, et inter plantas cultura mitio-
res habenda; caret ramis spinescentibus ; fert racemos
plerumque compositos , ramis longiusculis , patulis .
Racemi isti alii florent,, alii fructificant in eadem arbore
, idest flores recentes consociantur cum fructibus
antiquis . Drupæ ellipsoideæ , magis pulposæ , et du-
plo grandiores , quam in specie . In reliquis nulla di-
versitas .
Xirmæus 1. c. assumpsit in speeiem Oleæ europoeoe ty-
pum, qui cultura factus est mitior, et in varietatem ß
formam ejus , quae sylvestris , et ferox . Profecto hic
loci contra præcepta , et morem suum ipsemet egit ,
cum olea sylvestris prodierit prima , et olea mitior,
formis pene innumeris ludens , ab illa dimanaverit .
Quare ego rem istam secundum naturæ ductum resti-
tuendam in hoc libro putavi.
Habemus ex Plinio Nat. hist. lib. i 5. cap. 1. oleam
omnino non fuisse in Italia ab annis Populi Romani
CLXXIII., Tarquinio Prisco régnante , quod intel-
ligi debet de olea culta, oleum præstantissimum præ-
bente ; sylvestris enim spontanea profecto est in insulis
Italicis , ubi nullus agrorum cultus unquam fuit .
Confer quæ habet CI. Gussonius in Suppl. 1. p. 3.
Usus. Nulla arbor prætiosior olea , e cujus fructu oli-
vum educitur, quo tarn late utimur ad victus, et vi-
tæ commoda , ut prineipatum in hoc quoque bono
obtinuerit Italia toto orbe. Quoad medicinam vero
* oleum leniter purgans remedium , oleum præstans ad
cerata , et ad linimenta, oleum vel ad balnea adhi-
bitum , foliaque oleinam suppeditant ad febres intermittentes
sanandas nunc celebratam . Atque olim oleae
honorem Romana majestas magnum præbuit , turmas
equitum idibus Juliis ex ea coronando , item minori-
bus triumphis ovantes. Athen® quoque victores olea
coronabant, et Græci oleastro Olympiae .
Cuncta mihi Alphoeum linquens, lucosque Molorchi
Cursibus, et crudo decernet Grcecia ccestu.
Ipse caput tonsæ foliis ornatus olivæ
Dona feram.
Virg. Georg, lib. 3. v. 19-2a.
Lignum oleæ flammam facile concipit igne suo caput
non tentans, quare perutile ad focos hybernos in lare.