Ital. Veronica Cimbalaria Ten. FI. Nap. 3. p. 16.
Ann. Observavi Sarzanæ , in Lunæ portn, et Genuas
præcipue a Cornegliano in rure Dùrattiano, fere semper
ad muros campestres vetustos . Habui ex ora maritima
Liguriæ orientalis a Vernazza a G uidowio , ex
agro Yiterbiensi a Prof. Oriolio , ex agro Romano ad
Albanum, et Tibur a Barbierio , ex insula Caprea-
rum a Prof. G ira ld io , ex Sicilia ad Panormum ab
Eq. G ussonio , ex Corsica a Calvi a SoiEiRoiid, et
a Bastia prope arcem di Monserrato , et in mûris
hortorum prope plateam S. Nicolai a Bubaxio . Floret
a Februario in Majum .
Radix præcedentis. Caulis teres, prostratus, inferne ra-
mosus, e mûris dependens, etiam sesquipedalis , cum
luxuriat. Folia inferiora opposita, cor d ata ; semiorbi-
cularia , superiora alterna, sæpe ovata , subcuneata ;
omnia instructa dentibus 5-7-9 J obtusis , vel acutiu-
sculis, quorum terminalis paululum major ,carnosula,
passim declinata, petiolis strictis ; variant magnitudi-
n e , et cum minora, etiam dentes eorum minores oc-
currunt. Petioli canaliculati . Pedunculi solitarii, axillares
, tenues, apice incrassati, saepius folio longiores,
lloriferi erecti, fructiferi recurvati, ut sëmen in mu-
ro defigant. Calyx quadripartites, æqualis, segmentis
ellipticis, obtusis , aut acutmsculis , in fruetu paten-
tissimis , extus pubescentibus . Corolla calyce major ,
at minor in speciminibus macris , alba, fauce viridis,
decidua. Capsula præcedentis speciei , hirsuta pilis
longiusculis , interdum nuda , et glabra , quod raro .
Semina urceolata, dorso tuberculata . Herba plus minus
hirsuta; dum nascitur locis apricis, caulis, et inferior
foliorum pagina rubent P arietarioe officinalis L.
instar. De hac, et præcedenti specie confer, quæ dixi
. in Amoen. Ital. p. 56. 57.
PÆDEROTA .
Juss. Gen. pi. p. 120. Willd. En. 1. p. 24. Rom. et
Schult. Syst. veg. 1. p. 56. Lamk. Illustr. 1. tab.
i 3. Vent. Tabl. 2. p. 35a. Pollin. Eiern. 2. p. i 53.,
et Fl. Veron. 1. p. 4. et 9.
Wulfenia Smith, in Trans, o f the Linn. Soc. v. 6.
p. 96. Vahl. En. l .p . 86.
Bonarota Mich. Nov. pi. gen. p . 19. tab. i 5.fig.
A. N. Scop. Fl. Cam. ed. 2. tom. 1. p. 22.
Perianthium liberum , quinquepartiturn . Corolla
monopetala, bilabiata, ringens , tubo longo ,
fauce pervia. Stamina duo, juxta labium infe-
rius ascendentia . Antheræ sagittatæ. Capsula
corniculata, bilocularis , apice dehiseens , poste
utriusque loculi demum bipartito.
Habitus . Plantæ herbaceæ , radice perennanti, fo-
liis caulinis oppositis , inferioribus minimis , ra-
cemo terminali , simpliei, bracteato, corollis bi-
labiatis rictu pervio.
Ohs. Linnæus, ut observât Smithius in Trans, o f
the Linn. Soc. 6. p. 95.., sub Pæderotcz nomine
in dissertatione De plant. Afric. rarior. in
Amcen. Acad. v. 6. ed. 2. p. 83. illud planta-,
rum genus intellexit , quod postea Hemimeris
appellatum est, nec sententiam mutavit in Gen.
pi. ed. 6. p. 12., ubi aperte tribuit Poederotæ.
corollam subrotatam, quæ Hemimeri propria est,
licet hie loci Pcederotam nostram cum sua male
cönsociaverit . Lamarckius , Smithius , Vah-
f 111-. Schraderus, Savignyus, a quibus non val-
de dissentit Robertus Brownins , genus nostrum
Poederotæ cum Wulfenice genere conjungunt .
Verum idem Schraderus in Fl. Germ. 1. p. Ifj.
hac conjunctione parum contentus statuit opti-
mas notas , quæ utrumque genus discrimina-
rent, atque hæ in Wulfenia habentur in corol-
læ subhiantis fauce barbata, in staminibus juxta
labium superbis ascendëntibus , in antheris ar-
cuatim conniventibus inter se , et forma diver-
sa præditis.
Ord. nat. Scrophulariæ Juss. Gen. p. 117., et in Annal.
du Mus. d’ hist. nat. 0. i4- p. 3g5. Personate
Vent. Tabl. 2. p. 351. S c r o p hu 1 a rijiæ R. Brown.
Pr. p. 433v et ed. 2. tom. 1. p. 289. Bartl. Ord.
nat p . 169. Scrophularineæ Schultz. Natiirl. Syst.
des pflanzenreich. p. 400.