a,.8(1
sis, inprimis in pinetis, loca rasa praeamans viarumvé
arenosaruin c om e s , caespitose vcl sp a rs im , terrestris,
nec infrequens. Sep tem b ri, Octobri.
4 tC. A . L . mu c i d u s .
a, Jagineus
7 7 , epigaeiis
Species distinctissima. In a, cOnstanter fagicola ( L 5-
bauer; Arnsdorfer Berge; Eulenwald salis frequente
Sept. Oct. ) pilei discus saepe fuligine demum quasi
alflatus est. Va r. 7 7 , praeter sedem natalem situ etiam
gregario quidem at non c a e sp ito so , stipite longiore-
( 2/3unciali ) verticali stricto , pileoque in adultis prorsus
appianato disco ociireo - rufescente ( tenui ceterum , viscoso
, pellucente) baud parum d iv e r sa , nova sp e c ies
esse videtur. Sed bis modo (Moholzer Haide; Schops-
wiesen;) in sylvaticis humidis graminosis jam olim re p
e rta , nec tum temporis satis accurato esaminata, hactenus
non separata fuit. Exeunte Septembri pluvioso.
417 . A . L . s q u a r r o s u s .
a, truncigenus
fifi, terrestris
C re sc it a, caespitosa ac lignicola in sylvis apprime mon-
tosis remotis meridionalibus bine in d e , autumno praesertim
tardiore. Varietatis fifi, unicum modo specimen
semel inventum : epigaeum, solitarium, vaegrande, stipite
4 unc. lo n g o , pileo octunciali squamis densis squar-
roso , annulo pro ratione parvo subobsoleto nigricante,
odore vix ullo. Fungum admodum riotabilem , aliorsum
(u t videtur) pertinentem , in ambiguo etiamnum haerere
valde dolemus. In gramineis dumosis umbrosis (hinter
dem Briidergarten). Medio Octobri.
418. A . L . a u r i v e l l u s .
Pileus pulchre lu te u s , squamis obsitus fer ru g ine is , at
nec densissime adeo ac in praecedente con g e s t is , et ad-
pressis potius quam squarrosis: stipes laeviusculus, non
nisi sparsim et obsolete squamosus : sapor odorqne mitis
, debilis. Inde (nostrum saltern fungum) sejungere
non haesitamus. L o c a ceterum cum antecedente eadem
prorsus (Moholzer Haide; Sohlander Berg; e tc .) iu co -
lens , aliquanto frequentior ilio oc cu rr it: item truncigenus.
Aestate et praesertim autumno.
419. A . L. F l a m m u l a n o b i s .
Agaricus luteus Wither. Agar. Coprinus Cepaestipes fi,
Pers. Synops. II. p. 4*6?
Speciem pulcberrimam ob synonymon modo allatum
(pileo* in nostris planiusculo e x c ep to ) satis idoneum inter
spolla terrae nostratis enumerare nefas duximus ;
quae tam en , ne cum Russula lutea confunderetur, nomine
novo lic e t ab invitis donanda fuit. Minime ad
Coprinos p e rtin e t, sed est Lepiota: inde et colore etc.
a Cepaestipite a, (de quo ampliora videsis infra) , quamvis
pilei squamositate pilosà singulari conveniat, toto
sane coelo differt. Ita p o r ro , quo minus cum L . auri-
vello conjungatur, color totus unicolor vivide luteus,
lamellae valde confertae tenues angustae, habitus graci-
lior minus firmus alienissimus e tc. omni modo prohi-
bent. T run co s amat pineos, quos vel ipsos , vel terrain
radices eorum obtegen tem, caespitatim hinc inde incolit
, sed parum frequens. Septembri.
420. A . L . a u r e u s .
In pratorum umbrosis apricisve loca sibi seligit depressa
bumida gramine pingui v e s tita , quae caespitosus incolit,
praegrandis saep'è, baud adeo infrequens nobis. Se-
jitemb ri, Octobri.
421. A. L. p o l ym y c e s .
Caespites albo - farinosi fructescentiae tempore. Pileus
a
I