3z i . A . G a l i i .
¡3/3, amhiguum
Oblonguin v e l subrotundum purpureum, peridiis albidis,
pulvere flavo. Macula appianata; initio pallida, dein
pu rpurascens, opacior deu ium, fuscescens. P en d ia
sparsa, rarius aggregata, dentata: pulvis f la v u s , in nu-
rantium vergens. Nostram in d e , propius ad J . Pre-
naiithis quam B-umicis accedentem , ab a, satis diversam
esse patet : ob lo ci tamen affini latem hue tantisper re lata
fu i t , praesertim cum a , recens coloribus saltern minus
absonis gaudere putanda sit. In nostro enim genere
exempla s ic c a , qualia cl. Persoon coram habuisse
v id e tu r, maculas haud raro opaciores , pulverem contra
expallidum , ostendere solent. Legimus haiic ad dumeta
umbrosa elata (S e e ) in Galio Aparine passim epiphyl-
lain : similem , sed paullo dilutius coloratam, locis a cc li-
vibus lierbosis (inter Bengersdorj et Cunnersdorf) in
G. sylvatico frequentem. Junio , Julio. ,
3z 2. A . R u m i c i s .
y3, Grossulariae
y y, Serratulae
flu b ed o in P , maculae sanguinea centralis : margo flavescente
- pallidus. C re sc it in foliis Grossulariae passim —
Rihis rubri (in horto n o s tro ) rarior. Var. yy, maculis
praesertim minoribus, obscurius sordidiusque pictis,
distat. Maculae solitariae crassiusculae suborbiculeres
e rufo fu s ca e , margine pallidae. Peridia dense plerumque
conferta, parum prominula, pallentia. In prato bu-
niidiusculo (Hungersnoth) folia radicaba Serratulae tin-
ctoriae minime parca incolit. V ig e t utraque var. Maio
e t Junio.
325. A . P r e n a n t h i s .
Macula rosea vel dilute purpurea; peridia sparsa saepe
eam subgircinatim ambeunt, mox curtato - c o n ica , mox
teretia; os vel integrum, vel dentatum. Speciem colore
pulchello insignem in Ibliis petiolisque non modo P re nanthis
muralis ( Sohlander Berg ) sed et Hieracii palud
o s i, in udis umbrosis loco unico (Moholzer Haide)
abundautem, pauUo profundius ru ben tem, invenimus.
Maio , Junio.
3a/(. A . c r a s s um .
a, Rhamni
¡3, Ficariae
Species omnium vulgatissima, sed brevioris aevi: prae
ceteris enim a larva quàdam aurantia avidissime devo-
ratur. Onerat a, coelo vernali madente Rhamni utriusque
(cathartici aeque ac Frangulae) folia, petiolos, p e dúnculos
, f lo r e s , baccas : longe lateque saepe effusa,
matricem inflans atque distorquens, eminus fulgens. P e ridia
in perfectioribus ad semilineam et paullo ultra haud
raro elongata iconem A . Rhamni a Persoonio datam
(Obss. myc. I , tab. 2. fig. 4-) forma paene adaequant;
sed colore differunt. V a r . ¡3, min o r, paullo tenuior
dilutiorque, herbas polyandras varias vexare videtur.
Praeter Ficariam enim, sedem ejus vulgaLam, in Ranunculi
etiam bulbosi, Calthae palustris, Aquilegiae vulgaris
sterilis foliis hinc in d e , quamvis parciorem , legimus
: postimo praesertim lo co excellenter vegetam , peridia
in cylindros p ro ce rio re s modo descriptos obtusos,
saepe admodum numerosos , protrudentem ( Monplaisir
in monte ). A p r ili, M a io , Junio.
3a5. A . A s p e r i f o l i i .
«, Asperifolii
¡3/3, Urticae
Var. a , rarior n ob is : hinc inde tamen in Symphyti Bo-
raginisque officinalis (Anstaltsgarten) foliis reperta.