14
Ih:
r;
iiii
64
176. X . s t e l l a r e .
Omnium tenuissimiim : a d e o , ut substantia vix ulla di-
gnosci possit. Cum itaque porro in exemplis perlèctio-
ribus superllciem punctulis prominulis spbae.rioideis,
exiguis quidem, at d is tin c tis , centralibus conspersam
saepius vide rimu s, quaestio inde o r itu r , anne haec species
ad Sphaerias releganda, ac in vicinia S. Himantiae
collocanda sit? Superficie ceterum mox la e v i, mox ru-
gu lo sa , non folia tantum semimarcida Phytcvmatis spienti
frequens in co lit, verum et petiolos pedunculosque
interdum ambit — locis dumosis umbrosis ( in te r Ren-
gersdorf et Cunnersdorf). Julio.
177. X . r u b r um.
Pustulae illae o b s cu r io r e s , a cel. Persoon in dicatae , copiose
observablles, J e c id ii peridiis immaturis necdum
apertis minime absimiles, su sp icioni, fungum nostrum
illuc amandandum e s s e , haud parum inserviunt. Es t
e maxime tr ivialibus, Prunum praesertim domesticam,
insititiam, earumque v a r r . 'pessime infestans. Autumno.
Tab.VIl 178. X . n e r v a l e n o b i s .
f. 7. X. nervisequum semiteres lineariter elongatum crassiuseulum
suhru g o sum nigrum, substantia dura albidà.
Longitudo speciei admodum notabilis i/auncialis fe r e ,
crassities lineae unius. Ne rvi p r in c ip is , in folii pagina
aversà prominuli, eiusque ramorum primariorum fidissima
est com e s ; quibus semiorbicularitor, pilis epiphyl-
lis hinc in d e , sed rarius, transcrescentibus, circumfusa,
at in parte folii supers nullatenus eminens, in fotmam
cylindri secus axia dimidiati producitur. Specimina
nervuin principalem cingentia cum ramiseqms frequenter
confluunt: substantia tum fungi attenuata, cortice
suo nigro v e s tita , axillarum interjacentium latera acutan-
gula p e r confluxum ad iatitudineni i / i linearum oc cu -
______
pare so le t. Cortex mde a primordiis rugulosus valde
demum corrugatur ; rimOsum taiiien apertiimve ne in ve-
tustissimis quidem exemplis hactenus pfiendiiuus. Hmc
et o b substantium (albam, dein sordide pallentem ) hr-
mam carnoifim Scierotiis p ro p io r fungus n o s te r , habitu
c o n tra , form à, effusione, ìntimàque praeprimis nec umquam
solubili in matricem suam insitione Xylomatibus,
a g g ru u s , inter utruinque genus medius ita p ro s ta t, ut,
qTorsum p e rtin eat, diffi.cillimum utique sit definitu. Nequáquam
infrequens locis opacis udis umbrosis folia dec
id u a 'o b te c ta putredine semi - exesa sicca alnea, rarius
betulina, incolit (MohoLzjtr Mmdc E m in d e ). V e re
praesertim et aestate.
b ) M i n o r a.
17g. X . h e r b a r u m n o b i s . Tab. IV.
X. conjertiim orbiculare Vel subdifforme molliusculum *'•
viridi - pallens, demum nigrum apertum: corticis margine
inflexo repando subalbicante, nuclei disco fuligineo,
E statu primitivo minuto punctiformi molli tremeU
loso in staiuram m ed io c rem , sequentis fere speciei,
adolescens paullatim simul consolidatur : colore etiam
pallido , cum herbae yirore mixto , fuligine quasi affiatp
ac ita sensim nigrescente. Cortex d e in , ubi totus jam
niger affatim in d u ru it, anomale dehiscens ora introflexà
obtusissime laciniatà vel repandà p a llid io re , veluti margine
, circumdat nucleum colo ris obsguri Fuliglnosi, substantiae
persistenter molliusculae. Comimhto sane est
familiae pezizoideae e jusdem, cui sequentes quoque duae
sp e c ies adnumerandae sunt: a quibus tamen quantum
d iffé râ t, vix monitu opus esse videtur. Agmme denso
£aules p e tio lo sq u e , rariore folia — .o c cu p â t plantarum
virentium imi» ilp ren tim o r qwaruw vigori dptrimeuii nil
q
'feti