T.,1). II, looa. P. me l a i oil) a NOBIS,
f. 5. P. parva sessilis conferta concava demum planiuscula,
sordide aurantia; margine pilis subtilissimis fascicidatis
atris undique obsito.
Diameter i — a Imearum. Forma nunc gaudet
regular! orbiculari, nunc plus minus d iffo rm i, margine
vaiie flexuoso. Subtus modo prorsus laevis est , modo
pilis item a tr is , sed sparsis et ob so le tis, hirtiuscula;
qui in margine constantes, con fe r t i, fasciculares, brevissimi
, cingolo discum circumdant nigro , quo vel ipso
quantum distet haec a p ra e ced en te , vix opus est , ut d¡-
sertis verbis moneauius. Stipes numquam ullus. Situs
rarius subsparsus : plerumque arcte con g e s tu s , caespitulis
saepe longe lateque e ffu s is , carbonaria paene tota
obducentibus , inte rd illi materie alba (b ysso forsan qu;i-
dam) veluti calce vestitis. In carbonariis sylvaticis v e tustis
passim (v . c. Quizdorf er Busch; Polsbruch; Tränke)
frequens. V e r e , a es ta te , praeprimis autumno.
T. VIII. io o 5. P. s a n g u i n o l e n t a n o b i s .
£ 7- P . sessilis minuta glabella depresso - hemisphaerica ochroleuca
vel dilute ochracea, ad tactum cruentata.
Sparsa gregariaque, intacta tota unicolor straminea
aut pallide ochrea : at laesa sanguijie illico emisso macu-
. lis persistentibus rubellis pingitur. Latitudo lineae vix
unius. Ligna varia bumida in co lit: lecta v. c. in asser-
culis pineis cellai'ibus (Anstaltskellcr) inque ramis alneis
aut coryleis ad terram udam projectis (Schopswiesen).
Septembri et seqq.
1004. P. q o n v e x u l a . ,
O b fragilitatem margine passim incisa. Rara in terris
nostris species : hactenus unicà tantum vice epigaea re perta
ad oram sylvae (Ilej-rmanns F e lde r ). Medio
Aprili.
1005. P. l u r i d a .
Recens ac húmida disco albido - caesia vel in can a , margine
subtusque ex ochreo fuscescens per lentem quasi
granulosa vel farinosa, nonnumquam obsolete et vage
crenata ; sicca pro more specierum multarum corrugatur
et e fusco nigricat tota. Subgregaria, subgregato-
seriata, acûs Pini sylvestris et Strobi dejectas einortuas
humidiusculas passim (v. c. Lehmgruben; Monplaisir)
occupât A p r i l i , Maio.
1006. P. ruf a .
a, epixyla
ß , epigaea
a, cupula plana, etiam subdepressâ , quandoque substipitata,
in Ugno nostro pineo passim, ß , ad terram hu-
mentem parcior (Anstaltshof ; Polsbruch). Utraque aestiva
et autumnalis.
1007., P. g r a n u l o s a .
a, communis
ß ß , leporum
Var. ft, ab initio con ca v a , demum plana; extus subcinereo
- granulosa, intus laete rubra — abunde ubique
fr re ffmum vaccinum o c c u p â t , rarius solo nudo pinguiori
( e . g. Heinrichsruh) innascitur. opacius ru b ra , sordide
purpurascens , , substipitata , persistenter concava,
subtus rugosa at vix granulosa — in stercore leporino
hinc inde ( v. c. Haide; Thiemendorf) crescit. Utraque
apprime autumno: at et b y em e , vere.
1008. P. c o n f l u e n s .
Va r ia t colore aurantio ac laete luteo ; forma convexius-
c u lâ , p la n â , subconcav.». Stipes vel prorsus nullus,
v e l iTiiniiiius. Tomentum albidum non semper praesens.
Abundantissima saepe carbonaria inprimis recentia ( v. c.
Badewcg; Tränke) infestât; minores nidos in truncis