due evolvendo, terrain nostram fu n g o s novos,
vel a viris certe clariss. modo laudatis non-
dum descriptos, baud paucos alere edocti fui-
mus. Quos postquam centuriam excedere, va-
rietatumque simul novaruin et observationnm,
quae ad species olim notas amplius iJiustran-
das facere videbantur, copiam in dies augeri
vidimus, inventa jam nostra in publicum proferendo
laborem nec scientiae inutilem nec
fautoribus ejus ingratum suscepturos nos rat
i , toto animo ad opus accingi coepimus : eà
simul spe ful t i , fore, ut Flora germanica,
mycologis pluribus exemplum nostrum secu-
t is, uberiore paullatim fungorurn indigeno-
rum notitià ditaretur; quorum plurimos altis
hactenus tenebris obrutos delitescere nemo
prorsus rei peritus dubitaturus est.
Quod quo faciliore prosperioreque eventu
successoribus nostris, Lusatis aeque ac reli-
quae Germaniae incolis, cederet, non tantum
in singulorum fungorurn enumeratione cura-
tius temporum natalium locorumque vel na-
turalium vel individualium (in Flymenotbe-
ciis praesertim, domicilium fixius servanti-
bus) indicium necessariuni du x imus— veruni
et nonnulla ad unlversam regionis nostrae
topographiam mycologicam spectantia commemorandi
commodum jam locum nactos nos
esse laetamur. Solum videlicet nostrum se-
ptem triones orientemque versus glareoso-
arenosum, pinetis vastis e Pino praesertim
sylvestri consitum. E r ica , Vaccinais, Ledo palustri
etc. onustum , paludibus ingentibus pro-
fundisque bine inde interrupturn, ceteroquin
sterilissinnim, fungorurn tamen omnis generis
farraginem nutrii abundantem v ix exhau-
riendam: vesetabilia enim haecce sydvis anti-
quis muscosis opacis umbrosis, bumore tantum
non perpetuo irrigatis (quales inprimis
tractii ilio ampio continentur, cpem inter
pagos M o h o lz et Cosel porrectum, M o h o h e r ,
Tlaide dictum, toties celebrai libellus noster),
truncisque vetustis putrescentibus mire dele-
ctari, quis ignorât? quod si qua tamen sunt
nemorum laetiorum, arborum frondosarum,
pratormn graminosorum avidiora, bis ecce
loca patent fertiliora occidentalia et meridio-
nalia, saltuum, convallium, montium versus
Alpes Sudeticas sensim adscendentium vicissitudine
amoena, quae ipsa quoque symbolas
suas, easque neutiquam contemnendas, in
tbesaurum nostrum contulere. Ad singulas
porro arbores fungiferas quod attinet, praeter
A b ie tem , Populurn tremulam, Ç u e r cu in , Betu