P ä d ¡lubricati, mediocres , 2 — 4 une. la t i, basi § _ i
unc. c ra s s i, versus marginem tenui ores , la ev es , J’uligi-
nem praesertim secus fascias sordide nigram ostentantes,
quae in hy,nenio ob poros roscos subjacentes cinerea
grisellave apparet. In trunco cacso aùiegno unico acclivi
(inter Cunnersdorf et Rengersdorf). Persistens.
74g. B. Io in e n tari l i s*
a, fomentarius
ß , applanatus
S, ungulatus
s, obtusus
if; pomaceus
prunastri
à arr. a, ß , fagicolne {Eulenwald p a s s im ), inter quas ß ,
msigms magnitudine, päei (subzonati) tuberculis et pulvere
etc. cujus exempla liabuimus paene pedalia, unc. r
et ultra crassa. Varr. 5, s, sa lignac, ad truncos Sali-
cum albae, Capreae etc. bine illinc (ad sepes iaterhor-
tense s; Monplaisir; Jdnkendorf; Briickendamm etc.)
minime rarae. Varr. f , ij, prunieoi a e , in P. praesertim
Ceraso, domestica, spinosa nobis parasiticae, arbores
Iiortorum ac poraariorum vetustiores lánguidas male saepe
vexantes; in P yris nostratibus minus freq u en te r, ut vid
e tu r, obviae. Congruunt omnes hae varr. eximià substantiae
d u ritie, incremento admodum len to , summà colo
r i r , (quorum fundamentalis est sordide ferrugineus)
affiiutate , p or is minutis : vix ultra varietates insigniores
sejungendae e judicio n o s tro , saltern postimae 5, s, f , q,.
Omnes p e rs isten te s, perennes.
75o. B. c o n c h a t u s .
Haud multum forsan e rra v e rit, qui liunc quoque ante-
cedemibus connumeraverit; qu ibu s, quamvis formà, te-
mutate , striis transversalibus facile distinguendus , p ororum
tamen exiguitate, substantiae colorumque porro
conFonrrtnte valde propinquum sese ostendit. Rariorem
lume caudicibus semiiiiortuis Salicis albae increscentem,
solitarium siiligregariuinve aliqiiotiés reperimus (v . c. ad 1
Uilersdoif; Thiemendorf) autumnalem, Veteriim procul
dubio pereiineiTi.
751. B. v e l u t i n u s .
a; albus ' c , ’ ‘ •. •' ■■
fi, lutescens i-ii- ■
C re sc it var. a, tota alba in lignis siccis parimi frequens
(Mriholzer Haide) Aprili. V a r. /3, item tnmcormn ra-
moriimque aridorum variorum in co ia , sed crebrior et
atiluniiialis, differt pileo inprimis secus fascias (distin-
ctlores c[uam in a, ) lutescente : una eademque esse v ide tur
cum B. lutescente Pers., sed mera omnino est E. ve-
bitini varietas. Poi-i utrique conformes , parvi. Occurrit
liaec hinc illin c , S ep tem bri, Octobri.
752. B. o c h r a c e u s . '
Pileus vix zo n a tu s , sordide fulvus. Fungi juniores tomentum
molle satis densum, a lat'erc conspectum canescens
, aetate progrediente sensim subevane scens, in
pileo gerunt. Neutiquam rara species ad truncos , ramos,
ligna in sylvaticis frondosis passim : autumno velutina
intensiusque colorata, vere laeviuscula et dilutior. ( I ta
nec in antecedente vero absimile e s t , B. lutescentem
autumnalem hyeme durante nivibiis etc. niaceratmn exal-
bescere , ac inde in E. velutinum vernalem transmutari).
A b Oc tob ri in Aprilem usque.
753. E . v e r s i c o l o r .
a, vulgaris
7 , stipitatus
Pileus mox minus magisve tomentosus , mox laevis fere.
Vulgatissima est a, ad truncos vario s, e quibus tamen