I
J
■I '
i ' I
*¥t -' .1J! ■| , !
¥-■
500. A . G . e u in o r p h u s .
Coloruni in pileo inixtiira difflcillima explicatu ; forma
grata regularis. Totu s fungus succulentus ad Cortina-
riarum naturam accedere videtur. Praeamat betuleta,
a ln e ta , aliave lo ca dumis frondosis o b s ita , quae baud
infrequens passim colit (v . c. Moholzer Haide; Diehse;
Sohlander Vorgehirge ;). Sub finem Septembris et
Octobri.
501. A . G . e u c h r o u s .
Color subtus praesertim saturate ac purissime violaceus.
Fasciculai-ein bis reperimus fungum praepulchrum : prima
vice (Brettmühl) in trunco vetusto a ln eo— secundà
in coryleo (Diehser Anlagen). Septembri, Octobri.
502 . a . G . c h a l y b a e u s .
Cf. Icon, pictae tab. IV . fig. 3. 4. Species item e pul-
cherrimis. Provenit lo cis sicciusculis gramineis vel herbosis
passim (v . g. Polsbruch in arvo de re lic to ; Sproi-
zer H ü g e l;). Praesertim Septembri.
f) N i g r i c a n t c s.
503. A . G. i n y omy c e s .
a, communis
ß , argyraceus
Provenit a, in sylvis variis hinc in d e , haud tamen ap-
priiiie frequens in terris nostratibus. Septembri et praesertim
Oc tobri. V a r . ß , e leg an s , candida, sed in pileo
squamulis confertis nigricantibus aequaliter conspersa,
rarior nobis est , hactenus nonnisi semel in sylvaticis
umbrosissimis (Moholzer Haide) subgregaria reperta ; versus
finem Septembris.
304. A . G . o b s c u m s .
ß ß , rimosus
Pileus tenuis quidem, attamen satis firmus, carnosus,
obtusissime umbountus, con vexus, crasse et adpresse
squamoso - rimosus (pseudo - squamis Jatis laevibus),
l - t unc. diametro aequans, fuliginosus, in olivaceum
ip se quoque aliquantum vergens. Lamellae latae, distinctae
, crassae. Stipes so lid u s , firm u s , laevis imo gla-
briuscu lus , nonnumquam e basi incurva, adscendens,
modice longus, i/zuncialis , lamellis oliváceo - fuligmeil
fere con co lo r . Vulnera fungo ubicunque ¡Hata rubescunt
atque exin paullatim denigrantur ; àc in universum cO-
gnatio quaedam inter eum Omphaiiamqtie ailustam, quantumvis
forma ac volumine diversissimam, namralis eviden
te r intercedit. Inde quam ambigui de veritate lo ci
hujus, quem speciei nostrae assignavimus, haereamus,
facile intelligetur : qui fungum Persoonianum coram lia-
b e n t , judicium lerunto. Oc cu rrit noster in sylvis abie-
tiriis muscosis grain in os isv e , etiam ap riciu scu lis, mon-
tams j.iiic illinc (B a sa k h a g d ; Lobauer und Sohlander
B e rg ) . S ep tembri, Octobri.
505. A . G . f u i n o s u s .
A . G. nebulari min o r, r ig id io r , opacior. Sapor in n o - '
stris mitis. Mox solitarius, mox gregarius caespitosusve
c re sc it lo cis graminosis umbrosis passim, non infi-equens.
Antecedenti coaevus.
506. A . G . a t r o - c i n o r eus.
U f f medius
Intermedia esse videtur var. nostra inter a, et G. dasy-
poda: ab utr.àque tamen peculiaribus etiam notis disce-
dens. Stipes sesquiuncialis, 4/B lineas crassus, solidus,
apice fibrillosus , deorsum laevis. Pileus biuncialis fere,
convexus , obtusius acutiusve umbonatus , glabriusculus,
murinus. Odor parum distinctus: sapor ingvatm, veliom
en s, acriS. Nascitur in sylvis ahietmis muscosis sicciuscu
lis, aliquoties lecta (Muholzjer Haide ; Hi}Lle). Sept.