io6B. P. S t e m o n i t i s .
a, communis
¡3/3, pusilla
Afor. ft, satis frequens occurrit ad ramulos v a r io s , Grossulariae
e t c . , eliam ad ligna populnea aliaque liinc inde
(Haide; Jdnkendorf; Cunnersdorf e tc.). Autumno, vere.
/h/3, vix semilinearis, m ic ro s co p ic a , stipite nigro rigi-
dulo , furfure capituli c inereo, pilis Isariae ad instar
intertexto — gregaria et frequens reperta in lignis pineis
fabrefactis cellaribus. Januario.
63. C E R A T I U M n o b i s .
F u n g u s m o l l i s s im u s , t r e mu l u s , f a c i l e de-
l i q u e s c e n s ; h i r s u t u s f i l i s , s p o r u i a s m i c a n t e s
e l a s t i c e p r o p u l s a n d a s g e s t a n f i b u s ; c o r n u t u s .
OBS . Isariam mucidam, fructificatione aeque ac
substantia a reliquo genere adeo alienain, separare
Jamdudum in animo fuerat: quod consilium ut sequere-
mur , species duae novae , generice illi a ggru a e , prorsus
nobis persuasero.
Tab. II. Q h y d n o i d e s n o b i s .
■ C. congestiim hydnoides, truncis siihconfluenlihus, corni-
bus simplicibus ramosisque pedatis aut fascicidatis.
E s t haec Isaria mucida Pers. Synops. p. 688, iam
a Jacquino baud inepte sane Tremella hydnoidea dicta.
Substantia fungi vigentis mollissima , fluxilis potius quam
gelatinosa, semipellucens, aquea : laesa in h o c statu
fungorurn congeries ( tac ta aut paullo .nlacrius concussa)
in laticem amorphum snbgelatinosum illico destructa
diffluit: at ubi loco suo nalali delitescens p e r istud vigoris
tempus incolumis servata fui t , cornibus. jam flacci-
dis varieque decumbemibus byssoidea exsiccataque satis
diu (etiamnum sporuligera) persistere solet. In utroque
statu sporuias subglobosas nitentes candid as, quibus
media aetate obtecta cernitur, quassata digilove pressa
in auras vi veliemente fumans dispellit; color ceteroquin
lacteus, e niveo glaucescens. Cornua aliquot plerumque
e trunco basive communi in formam nunc fasciculatam,
nunc pedatam aut digilatam p ron as cu ntur, crassiuscula,
simplicia vel bi - triramosa, recta vel subdepressa; haec
dum c re scun t, apice limpidissime aquosa simulque in-
crassata capitata paene stilbiformia apparent — sed
adulta, ad 2 — 5 lin. p ro d u c ta , compressa subflexuosa
sursum subattenuata evadunt, ac paullo pos t marce-
scu nt; ludunt nonnumquam habitu tenuiore ac ramosiore.
Situs caespitosus , ad aliquot uncias saepe effusus , Odon-
tiae specie spectatori illudens. Pervulgata lignis putredine
exesis pineis, abietinis, alneis, salignis etc. ubique
increscit baec species. A Junio in Octobrem usque.
1070. C . p y x . d a t um n o b i s . T a b .X I l
C. sparsum pyxidatum, trunco simplici apice radiatim ^ 9'
cornuto.
Adeo cum priore congruit substantià, colore, tot.â-
que historia, ut e i, qui varietatem ejus insigniorem
dixerit, parum adversaturi simus : forma tamen differt
e t situ. Cornua 3 — 10 crassa, ob tu sa , in pyxidem
composita. A d ligna putria passim ( v. c. Eulenwald;
Haide). Aestate.
10 7 1. C. p o r i o i d e s n o b i s . Tab . I I .
C. cnngestum porioides, truncis undique in orbem con- £ 6.
fluentibus, cornibus simplicibus distantibus erectis.
a, lacteum
¡3, flavum
Substantià histoi-icique et h o c jiraecedcntibus consonum,
generi nostro adscribendum e s t : species ceterum sui
utique juris. Forma constanter exacte p o r io id ea , poris