i
83
Tab. I,
f. 3.
lo co subterráneo , mero casu effossa satis frequens invenitur.
Aestate , autumno.
17. P I S O L I T H U S NOBt s .
P e r id iu m c om m u n e c a u l e s c e n s , v a r i e d em um
r u p t u m , i n c l u d e n s y e r id i o L a n u m e r o s a , int
r a s u b s t a n t i am f i b r o s a m c e l l u l i s e d a .
a3a. P. a r e n a r i u s NOBts.
Scleroderma arrhizum Synops. I. p . lóa?? De sc rip tio
non satis adacquata videtur ; nimis tamen profecto suc-
cincta est : a d e o , ut icone explicatioaeque inventons
ipsius potiri frustra con a t i, num species nostra cum
Scopolìanà una eademque si t , n ecne? dijudicare nequea-
mus. Utcunque tamen h o c se h a b e a t, fungo nostro
neminem facile autoptam proprium g e n u s , cui praeter
synonymon allegatum forsitan etiam Scleroderma tincto-
riurn Synops. l. c. adnumerandum e r i t , recusaturum con -
fidiinus: ejus inde petivimus n omen, quod peridium
commune perscissum lapidis notissimi, quem p ro p e
tliermas Carolinas nascentem Pisolitlium vulgo nuncu-
p a n t , memoriam illico rénovât. Caulis f — t une. lon-
g u s , l / l une. crassus , deorsum subattenuatus , terrae
firmiter inlìxu s, basi p ra em or su s, radículas parcas vagas
tenues flavidas , interdum vix, uUas, exserens , inlus
substantia communi dilutius colorata, sursuui celluligerâ
fungiilos infantiles a len te , farctus — dilatatur in peridium
commune sphaericum f e r e , rarius subovatum , diametri
i|/4uncialis , superficiei subaequalis , non nisi levins
passim lacunosae : eius cortex laevis e s t , opacus,
p ro ratione ten u is , r ig id u s , fra g ilis , sordide ferrugineus,
dein expallidus. Substantia stuposo - fibrosa , e filamentis
longiusculis evidenter contexta, recens fusco - viridis,
húmida, latice aquoso veluti e spongia exqtrimendo per-
I
fi
fu s a , essiccata nigricans in massam duram satis finiiam
compingitur , lamellosas tum undique maceries inter cellulas
vicinas exJiibens. Tota quanta nimirum cellulis
scatct innumeris, variae magnitudinis ac formae ; quarum
singulae peridiola singula laxius fo v e n t , ita ut haec
facile exglub i, cellulaeque dein ipsae vacuae conspici
qrossint. Sunt ista pendióla initio minuta, mollissima,
pu lp osa, extus intusque unicolora laete flava: paullatim
inde in formam plerumque ovato - oblongam, ob situm
arctum diversimode compressam, exe re sou ht, cortice
(a filis substantiae ngglulinatis, ut v idetur) bifsutulo,
ten u i, albido vel flavo - sulpliurascente , exsiccato etiam
colorem servante — medidUl carnosà succulenta albidà,
paullo post brun n escen te , simulque cito arelàctà et in
pulverem terreo - ferrugkieum filis parcis intennixlum
dilapsà. Quae omnia brevibus sese ita excipiunt, ut.
fungo verticaliter secto qreridiola Saepe summa pulvere
p len a , media etiamnum succulenta, ima et lateralia exigua
mereque pulposa inventas, unicoque obtutu historiam
speciei integram perlustres. Fungilli ceterum centrales
majores, 3 — 4 6n. lo n g i, i f z la ti; versus marginem
sensim minores ; minuti tamen , dummodo adulti
s in t , non dicendi. Cortice communi demum varie dif-
fra c to , peridiolisque vulneri accumbentibus simul etiam
la e s is , pulvis carcere suo libcratus longe lateque disper-
gitur. — Secus v ia s , agrorum margines e tc. locis are-
nosis apricis passim , nec infrequens, c rescit a Junio in
Novembrem usque.
18. L Y C O G A L A .
253. Jj. a t r um NOCIS. ’f,ib.III
L. atrum, pulvere f ilis ramosis arbusadiformibus radia- f, -,
tim divergentibus intertexto.