convexo - lieinispiiaerico , colore ex albo dein pallente
ac subrufescente, Zocoque natali — sem e l, sed frequens,
p e r fe c ta , variasque monstrans aetates , in trunco abiegno
p r a e ,putredine eximik Jungermanniis variis toto obducto
(Quizdorfcr Busch) reperta fuit exeunte A l.rtio .
1043. H. a u r e um.
Forma praecedenti fere aggruus fungillus elegans : sed
differt co lore , staturà paullo minore, teneriiate. Stipés
pro ratione tenuior ; tomentum báseos niveum dellcatum.
Pileus lenticularis. Species haec quoque haud raro ramosa
occurrit. Exempla a L u dw ig io , primo inventore,
amice nobiscum .communicata nostratibus prorsus con-
formia agnovimus. Amare videtur cavernulas in truncis
lignisque siccis Abietis Pinique piceae o b v ia s , in quibus
gregatim bine illinc nidulatur (Coseler Damme; Eulenwald).
Hyeme len t , vere.
io 44- H. f ím e t a r i um .
Parca unica vice in ven ta , sed p e r fe c ta , species rara in
stercore vaccino s icco pratensi (Briiderwiese). Sub
fìnem Octobris .
1045. H. g a l e a turn.
a , commune
Quoad substantiam coloresque baud pro cu l abest a Tre-
mellá dubia: stipes saepe rainosus. Frequens lo cis umbrosis
paludosis innascitur lignis ramisque Variis bumi
jacentibus (v. c. fa u le Briicken; hohe L in d e ; Moholzer
Haide passim; Schopswiesen). Septembri et seqq.
B. M E M B R A N A C E A .
Tnb. IV. 1046. H. g i b b um NOBis.
“ H. membranaceum candidum pubescens, pileo umbonato
gibbo resupinato cupulaeformi.
Fungillus memoratu dignissimus ob pileum sursum
llexum pezizoideus apparet ; at substantià membranaceâ
perquam tener.» mox fla c ce sc en te , speciei sequenti (aeque
ac color rfatwrnque) aggrua, hunc sibi vindicat locum.
Pube tenui totus birtus. Stipes g r a c ilis , delicatulus, 3
lin. fere longus : pileus minutus, semilinearis (vix major),
re.siipin.itus, in fundo eminenter umbonatus, ad latera
plus minusve gibbus. Specimina p a u c a , sed di.stincta
ac ])iaeclare vigentia, in strobilo P in i sylvestris locis
putridis dejecto ( Gerstmanns Pflanzung ) semel lecta
exeunte Augusto.
1047. H. g l a b r um.
Stipes tenerrimus, valde d ebilis, illico collabitur: postea
tamen aliquamdiu persistit fungillus. Infrequens locis
umbrosis humentibus ( v. c. Lehmgruben) folia decidua,
actis pineas putres e tc. gregatim incolit. Primo vere.
1048. H. m e l a n o p u s .
Stipes birsutie albidà passim in nonnullis ob du ctus , hete
ro g én ea , ut videtur. In foliis, stipitibus, acubus e tc.
dejectis sylvarum hinc, illinc (v . c. Haide; Trebusser
T fa ld ) . Autumno, v ere.
OBS. I . Speciei h u ic , quae H»-. Omphalìne epiphyl-
lae proxima nobis quoque vehementer suspecta est,
olim forsan substitui poterit H. cinnamomeum , submembranaceum
convexum laeve cinnamomeum , stipite ( tenui
filiformi 3 — 4 lin. longo) deorsum nigro. Eonna H.
glabri. Pileus 2. — 3 lin. latus. Rarissimum epipbyllum
(Haide) Junio.
OB S . 2. Sectionem hanc B , species fugaces membranáceas
comp lc c tentein , non ex Helotiorum genere
tautum , verum etiam ex integra Helvelloideorum familià,
exulattiram, propriumque genus constituturam, vero si-
millimum utique est. Fructificatione enim peculiari
prorsusque a Pezizis aliena gaudere videtur: de quà ta