ab ----------
85. S. e pi spl i ae ria.
l ’ro veait in S. Stigmate, nec alibi h u cu sq u e , vulgaris.-
Perennis.
f
b) RI a c r o s t o in a e,
86. S. d r y i n a .
a-, laevis
j3¡3, tomentosa
Afì'mis omnino S. rostratac: differt praesertim mole
multo m in o re , superficie la c v i, rostro longiore flexiliore,
colore tantilluui in luscum vergente. C re sc it a, in lignis
quercini.s, rarius a liis , nudis (fis silib us , igni destina-
tis) b y e in e , v e r e ; denso nonnumquam agmine. ' ¡3(3, in
ligno semiputri serra trúncalo (abietino, ut videbatur)
semel rejierta (Arnsdor fer B e rg c ): tomento laete fusco
strigoso (num advenà?) ob te c ta , sph a erulis, minutis
exacte globosis laevissimis demum emergentibus, ostiolis
setaceis tenuissimis strictiusculis. Aprili.
87. S. r o s t r a t a .
N o s hanc speciem nonnisi stibterraneam , palos trabcs-
que cellae ( GemilsehelLer des Gasthofes ) longe lateque
oc cupantem, in variis emersionis statibus a b. Tode de-
scriptis habuimus liyeuie , v ere. Ostiola elongata, sein-
c e a , suiiflexuosa, in exemplis pluriinis glebulà pendul.ì
gelatinae induratae sordide flavicantis subglobosà vel irrc-
gulari coronata.
88. S. l a g e n a r i a .
P illiis b á s e o s , etiamsi ad matrem non referendus sit
( saepe enim in exemjilis quoque hymenia laevissiina in-
colentibus o b se rv a tu r ), attamen nec furigillo proprius,
cum haud raro d e s it , sed p ro bysso quàdam speciei
nostrae amante adventitia habendus e s t : toinentum modo
tenue cinerascens s is tit, modo firmior ac satis strigosus
apparet. Primordialis fiuigu.s totus e flavescente
M viis , mollissimus , pellucens , ostiolo jtim tum prae-
scnte (nu de ab opinione de eius ortu Todcanà , de qua
disimus ad N. 5o , in bà c pluribusque speciebus pro r-
■sus discedendum esse v id e tu r ) : dein paullatim indura-
lur badiusque fìt , inicore tamen quodam subdilucido
fulvello , in rostro praesertim , etiamnum residuo : demum
totus rigescit nigcrque evadit. Ostiola staturà,
tenuitate ac directione ludentia aliquoties valde elongata
siuiulque setacea ac flexuosa nobis v isa : et in hàc quoque
specie globulum ( Stilbi capitulum mcntientem ) c ir -
rhuluinve e mucilagine durefactà flavidulum apice saepe
gestantia vera sese ostia seminis emissioni destinata,
nec spuria ex ipsà gelatiná seminifera apjiendicula esse
confirmant. — Mycop liila species Boletorum praesertim
(B . adusti, versicoloris etc.) utrfímyüff paginam , in den-
sissimas passim cohortes aggregata, obsidet. Minime
infrequens Mart. Ap r. rarior jam Maio.
89. S. s t r i d a .
Rigida demum et fra g ilis , unde ostiola interdum semi-
fracta occurrunt. In lignorum fruslnlis s ic c is , sed parc
ior , hinc inde. Aestate et autumno.
go. S. c i r r b o s a .
a, nigra
/3/3, ju s ca
Ostiola admodum rud ia, superficialibus conspicua valli-
bus jugiSque ( unde spuria videntur , cf. N . 88. ) , sed
glabra: sphaerulae vilio quodam brevi lanuginoso , sparsim
in cirrhos f'lexuosos ligno molli interrepentes p rolongate
, obductae — ceterum passim aggregatae, passim
seiiiinudae, plerumque tamen sparsae totaeque immersae.
Eligit sibi ligna humeritia putredine emollita
inprimis pinea et abiegna, quae neutiquam rara incò