! â
ubi magis sparsa c re s c it, superficie minus inaequali, ob
notas tamen reliquas probe congruas hùc referenda:
nonnumquam subserlata. V e re praesertim et aestate.
124. S. p e r t u s a .
Sparsa vel subgregaria. Sphacndae ihitio totae immersae
sun t, ostiolis tantum conicis acutiusculis prominentibus;
postea semiemergunt, ostiolis primo obliteratls
(u t in h o c statu subastomae videantur) dein deciduis
(unde tum pertusae ap p aren t): demum totae emersae
facile confringuntur. In ligno sicco indurato. Aprili,
Maio.
125. S. i n q u i n a n s .
-yy, Betulae
Simplex , dense aggregata,
demum emersis perforatis.
atro - inquinans , sphaerulis
Ad figuram Todeanam proxiine
accedit: sed distat situ, velo a nobis saltern numquam
viso , emersione , fragilitate. Sphaerulae initio latentes
epidermidem secum attollunt, quam dein ostiolo
crassiusculo brevi subtereti apice pertuso perforatam
pessime inquinant: tandem totae emergunt, magnae,
la ev e s , semiglobosae vel ellqosoideae, ipsae jam ostiolo
deciduo apice perforatae, frágiles, inanes. Pseudocrusta
tum e massà sperinaticà projectà in centro aggregatio-
nis satis crassa a d e s t , substroinatiformis. In cortice
dejecto semiputri be tu lin o , infrequens : semel etiam in
Salice alba, ubi parum inquinare visa fu it, obviam n obis
facta. V e re et aestate.
126. S. T i l i a e .
a, latens
¡3, constricta
Sphaerulae ma gn ae , extra vigoris tempus collapsae.
Abunde incolit utraque Tilias, F ra x in o s , forsan et
alias arbores ; sed in latebris suis saepissime negligltur.
Perennis : laete fructificantem habuimus Mai.
Nov.
127. S. r l i o d o s toma n o b i s . Tab. IV.
i*?, simplex aggregata tecta globosa sordide n ig ra , pseu- ' ®
docrustae concolori insidens, ore'pertuso roseo - rubro.
Majusculae sunt sphaerulae, globoso - subdepressae,
arcte utplurimuni congestae, plicis annularibus concen-
tricìs saepe notatae; epidermide p e r encheiresin facilli-
mam deiractà in conspectmu illico veniunt. Simul aut
em, ni cautissime e g e r is , ostiolis (parvis subconicis)
laxius inhaerentibus cum cuticulà ablatis , vertices sphaerularum
plerique poro inediòcri periusi cernu n tu r , ju-
cundo p ic ti colore roseo versus rubrum vergente ; qui,
in exsiccatis etiam quamvis vigore imminuto persistens,
num a materie quàdam tinctorià epidermidi insita deri-
vandus erit? — Pseudocrustae origo a cortice putredine
dissoluto deducenda videtur. Sphaerulas nonnisi inanes
vidimus , sacco notissimo vestitas , ceterum minime in-
quinantes. Ejusdem sane haec nostra cum praecedentibus
familiae naturalis est socia : quanto tamen merito
suo speciem propriam con stitu â t, ex icone descriptio-
neque nostra sufFicienter illucescere speramus. F re -
quentem legimus in Rkamni Frangulae ramis emortuis
(verlornes Wasser) Maio.
d ) A s t o m a e .
128. S^ p u l v i s p y r i u s .
Polymorpfia ; sphaerulis e llip so ide is, g lo b o s is , ovatis,
ditformibus — ceterum rugoso - tuberculosa quidem,
sed multo segnius sequente. In lignis niiuia. Perennis.
129. S. mo r i f o rmi s .
a, trivialis
(3, jasciculata
y, globosa
ÍV
II