Hacc Commelihi verba: »Anno MDCXC Chirurgus Batenburg me donavit hujus plantae seminibus ut
et fructu, quos ex Hispaniola attulerat, hâc addita descriptione brevissima: folia e solo exsurgunt sep-
tem, octave, inter quae fructus rubicundus partim terrâ emergens, partim solo impactus, sese offert,
ex mnltis fructibus, jujubas referentibus sibi invicem impositis, Frumenti Peruviani ad exemplum,
compositus et saporis gratissimi.”
»Anno MDCXOI hosce fructus examinavi, deprehendique, quoad saporem et colorem hujusce fructus
cum jujubo convenire, quamvis paullo essent sicciores: hi plures simul juncti, emergebant e vagina
membranacea, erantque suave rubentes, ossiculo oblongo duro, triangulo, albicante praediti.”
»Hacc ossicula solo convenienti commisi, et supra fimum equinum enutrivi, quae quinos caules (verius
foliorum costas) produxere spithamam fere longos, quibus adhaerebant foliola pinnata, glabra, longius-
cula, angusta, nitentia, rigida, margine versus extremum minutissimis creniilis serrata, non exacte ex
ad verso respondentia, nulloque impari alam claudente: baec foliola partialia in utroque latere alae
quinque, sex, septemve inveniuntur numéro, palmae dactyliferae aemula, verum pauciora et multis
numeris minora.” 1. c. p. I l l—112.
In nostro specimine baec invinio: Frons magna, glaberrima. Stipes 24 centim. longus, trigono-semi-
teres, antice costatus, rhachis circiter 40 centim. longa, similis, paullo tenuior, vix inter duo suprema
foliola producta. Foliola utrinque 13—14, inferiora alterna, superiora subopposita; ilia minora,
6 centim. longa, 1 lata, media maxima, 10—11—12 centim. longa, I f circiter lata; omnia longe lan-
ceolata, lineari-lanceolata, basi contracta perspicue articulata, integerrima, marginibus vix aliquid re-
volutis, apice obtusiusculo rarius emarginato subbilobove levissime serrulata, plerumque ad marginem
inferiorem paullo profundius; saturate viridia. Nervi longitudinales tenues circiter 25. Situs foliolo-
rum plus minus horizontalis. — Utraque pagina subnitens. Foliola suprema omnium latissima.
Adnotatio. Si hanc speciem cum Zamia media aut cum Z . pumila comparas, solis descriptionibus
brevioribus computatis, facilis esset commutatio. Distinctio autem facillima si specimina ipsa et fusiores
adumbrationes comparaveris.
9. ZAMIA TENUIS Willden.
Z . Caudice---- frondium stipite triquetro (?), teretiusculo, antice rhachique bicanaUculato, foliolis
alternatim approximatis, adscendentibus, elongatis, linearibus falcatim inaequalibus basi attenuatis (vi-
gesies longioribus quam latis), apice obtuso calloso obsolete verrucoso-uni-bidentato, margine imprimis
superiore subrevoluto, cono mare cylindraceo hirsute.
Stn. Zamia tenuis W illden. Spec, plant. Tom. IV. p. 846. Enumerat. Hort. Berol. p. 1200. P ersoon Synops.
Tom. H. p. 631. Spreng. System. Feget. Tom. IQ. p. 908.
Zamia d e n ta ta Voigt.
Herbar. W illdenow. N°. 18533, specimen cultum.
Habitat in insulis Bahamensibus (Willdenow.).
Descriptio. Herbarium Willdenovianum servat hodic nihil aliud nisi inferiorem frondis partem et
conum masculinum plantae in Horto botanico Berolinensi cultae. I t hachis 22 centim. longa, vix triquetra
dicenda, potius tereti-trigona, antice canaliculata, canaliculis acuta costa diremtis; sed nunc nimis rhachis
compressa est. Foliola sunt alterna, quamvis quodammodo per paria approximata; antice convergentia
videntur. Inferiora multo minora sunt quam media, 7 centim. longa, 4 mill, lata, media 16—17 centim.
longa, 8—9 millim. lata. Omnia cum rhachi articulata, linearia, lanceolate, parum ad basin contracta,
apice obtuso décolora et ibi imprimis ad marginem incrassata; vix ibi perexiguas denticulationes geren-
tia, de quibus Willdenowius loquitur. Fortasse foliola superiora, quae in nostro specimine desunt,
w m m m m h b h e h b b h i
73
denticulata sunt; in nostris nil nisi tubercida perexigua in incrassato apice cernuntur. Utraque pagina
glabra, imprimis superior splendens, in inferiore nervi 13—15 observantur, et plures. Margines, imprimis
superior, paulisper revoluti. -jSgPlurima foliola quodammodo falciformia. — Conus masculus cy-
lindraceus; peltae spadicum quadrangulares, in medio brunneo tomento, ad marginem griseo tectae.
Duae areae antheriferae utrinque infra peltam; antherae citrinae, pallidae, globosae, paullo compres-
sae, aliae apertae, densae.
Adnotatio. Species singularis, cum nulla fere comparanda, Encephalarti cijcadifolii, tridenlati aut
Macrozamiae spiralis fere habitum aemulans; foliolis linearibus aut falcatim et lanceolate linearibus
longis, turn a praecedentibus turn a sequente, multo tenuiore, facile distinguenda.
10. ZAMIA ANGUSTIFOLIA J acq.
Z . Caudice. . . . stipite teretiusculo villoso (an semper PP), rhachi compresso-terete, foliolis (superiori-
bus) altérais remotiusculis anguste linearibus (trigesies longioribus quam latis), integerrimis, apice obtuso
cartilagineo subserrulato-verruculosis, cono masculo griseo-hirsuto, spadicibus fuscis.
Sm Zamia angustifolia Jacq. Collect. Tom. IQ. p. 263. Persoon Synops. Tom. H. p. 631. W illden. Spec,
plant. Tom. IV. p. 847. Spreng. System. Feget. Tom. IQ. p. 908.
I con. Jacquin Icon. rar. Tom. IQ. Tab. 636.
Herbar. W illdenow. N°. 18532 (frondis pars superior, a Fintelmanno communicata, verisimiliter culta).
Habitat in insulis Bahamensibus (Willdenow.).
Descriptio speciminis Willdenoviani. Rhachis videtur semiteres, est glabra, laevis. Quae Willdenowius
de hirsutie s tipi lis refert, fortasse frondem nascentem spectant. — Foliola alterna sed per
paria aliquomodo approximata, patentia, distantia, linearia, integerrima, marginibus vix aliquid revo-
lutis. Sex ad octo nervi longitudinales. Substantia coriacea. »dpex obtusus, cartilagineus, perexigua
tubercula, verrucosulas quasi denticulationes, offerens. Foliola maxima 10 centim. longa, 3 mill. lata.
Conus masculus pedunculatus, griseo-tomentosus, oylindricus. Discus peltae spadicum fusee tomento-
sus, margines grisei. %dntherae omnes apertae, pallidissime flavae, citrinae.
Adnotatio. Species exigua ut videtur, omnium angustissima foliola gerens.
t IX. PTEROPHYLLUM B rongn.
(Algacites Schlotu. — Osmundites J aeger. ’^ Aspleniopteris Sternb. — Pterophyllum Brongniart Ann. d. sc. nat.
Tom. IV. p. 211. Prodrom, p. 94).
Frondes pinnatae (vernatione, u t videtur, strictae), foliolis basi tota latitudine insertis, marginibus
parallelis, apice truncatis, nervis tenuibus, aequalibus, simplicibus, parallelis.
19