Igor. Tab. nostra I. fig. q-s. (ovaria et ovulum). Smith. 1. c. Tab. 29. 30. Rumph. Herl. A m i. Tom. I. Tab. 24.
Seba Thesaur. Tom. I. Tab. 25. fig. V. Botan. Magaz. 1. c. Bucklajsd 1. c. Tab, 58, 59. Jacquin Act. Helvet.
Tom. VIII. Tab. II. fig. b. spadicem femin. Giseke in ordin. natur. Linbaei Tab. VII. idem.
Habitat in Japonia, unde in vicinas terras, imo in insulam Madeira et Américain translata, co-
piose in caldariis europaeis culta. Teste Thunbergio in Japonia »saepe prope domos colitur; etiam in
China.” — Monente Millero a. 1758. in Angliam introducta per navarchum Hutchinson.
Floret apud nos vemo tempore (1). Masculina exemplaria in Europa rarius coli videntur (2).
Descriptio et Observations. Caudex adultus humanam altitudinem attingit, f ad 1 pedemindiam. (3),
cylindricus, infeme glabrescens subannulatus, superne frondium superstitibus basibus dense tectus. Ple-
rumque specimina culta minora simt, et omnino basibus illis tecta. Maxima vidi in caldario Domini
tan »er Maelen Bmxellensis, florentia, feminea. Ejus frondes eximie quadrant cum illis quas ex spe-
cimine quod Magdeburgi floruit, misit cl. Lehmann. Hae longitudine 1 metrum superant, quorum stipes
tantum 12 centim. metitur; hie obsolete tetragonus angulo antico satis argute prominente; spinae
brexes, 2 mill, longae, e basi lata acutissimae; crassities stipitis 1§ centim. JRhachis tenuior, versus
apicem adhuc multum attenuata, glaberrima ut tota frons, costa antica satis acuta ac prominente duo
plana séparante, postice rotundata, u t pars rhacheos postica omnino semiteres sit. Foliola ad utrum-
que latus tanquam in canali inserta. Utrinque circiter 125, infima minima, 3—4, media maxima 17—18,
suprema 10—11 centim. longa; omnia fere opposita, suprema alterna, valde approximata, § centim. dis-
tantia, erecto-adscendentia, basi inferiore decurrentia, linearia, 6 mill, la ta, basi angustata, versus
apicem attenuata et in spinam obliquam bmnneo-sphacelatam terminata ; margines revoluti ; nervus médius
crassus, deorsum imprimis prominens, cum revolutis marginibus, inferiorem paginam bicanalicu-
latam reddit; haec pallida et absque nitore est; superior nitens fere vernicea, amoene viridis. — Specimen
ex Horto regio insulae Pavonis vix differt; solummodo rhacheos costa antica non adeo acuta prodit ;
foliola non omnia recta sed plura ad superiora plus minus falcata.
Frons plantae ut videtur adultae, in ipsa Japonia a cel. de Sièbold lecta et in Museo Botanico Lug-
duno-Batavo servata, a cultis differt foliolis brevioribus, stipitis brevioris spinis approximatis et superiora
versus sensim in foliola transeuntibus. — Frons circumscriptione lanceolata, tota 75 centim. longa,
quorum stipes metitur 14 centim; hic basi dilatata hirsutus est caeterum tetragonus, angulo postico
obtuso, antico acuto utrinque in canalem demisso, ad cujus marginem utrinque circiter 28 spinae, op-
positae, antrorsum directae; infimae brevissimae § millim. longae; superiora versus sensim longiores
5millim. ad centimetrum fere longae tunc foliaceae. Jihachis ejusdem fere formae ac stipes, sed pars postica
semicylindrica; anticus angulus obtusior; canales obsoletiores. Foliola utrinque circiter 95, infima
brevissima opposita, media longissima et haec cum supremis alterna; maxima 9—10 centim. longa, 5 mill,
lata; omnia apice acute spinosa; marginibus revolutis incrassatisque et in pagina inferiore non splendente
fuscescente hinc illinc pilosula. Bhachis inter extrema foliola in acumen pungens desinit.
Plantae artificiis Hortulanorum in Japonia celeberrimis, pygmaea factae feminae florentis frons in
Museo Botanico Lugduno-Batavo servata, vix spithamea, circumscriptione obovata, rhachi fusee hirsutae 1 2 3
(1) Plura in variis diariis de Cycadis hujus florentibus speciminibus femineis relata sunt, v. c. a Cub. Lübeck, in Horto Comitis IIarr aciiin
Bruck ad Leitham. Planta juvenilis accepta per decern annos culta, dein in caldarium posita cito increvit, frondes 5 pedes longas reflexas
evolvit. Quovis anno non tantum novam frondium coronam efformavit, sed Zamiarum more etiam ad caudicis basin gemmas efformavit.
Dein autem, loco coronae frondosae, initio m. Fcbruarii spadices griseo-toraentosos pedunculatos utrinque 3—4 ovaria pisi form ia gerentes pro-
duxit. Etsi non fecundata, tarnen in oyales obcordatos ac medio impressos fructus, castanearum vescarum ad magnitudinem, increverunt.
Nunc illi spadices, pedunculis 0—7 pollices longis affixi, 5 pollices longi, numéro 250, reflectuntur et 0—8 fructus gerunt, quorum
omnium numéros ad 1000 computatùr , constantes e materia carnosa sicca, tenui extus membrana pulcre rubenti vestilos, cui lana crispa
facile amovenda inhaeret. Inlus pu tarnen inclndunt (Ferhandl. z. Bef. d. Gartenb. in Preussen Tom. IV. p. 227—28). — Ipso in Horto
D*. van der Maelen feminam ilorentem et jam fructus promentem vidi initio m. Aprilis. — Conf. porro Hooker 1. c. Rockland 1. c. p. 439.
(2) Mas bis floruit in Hort. Imper. Petropolit. Loco frondosae coronae evolvebatur conus; pollen collectum ad fecundanda specimina
feminea, sed frustra, adhibebatur (Otto et Dietr. Allgem. Gartenz. Tom. VII. 1839. p. 24).
(3) »Caudex teres, ramosus, orgyalis et ultra, crassitie femoris,' a casu foliörum ferrugineb-hirsutus” Thonberg, 1.'b.
utrinque 25 foUoIa affix«, angusta, minuta. Spadix ovariis juvenilibus inslructus, 14 centim. longus.
stipite laminam aequante, uno margine tria, altem duo ovaria gerente. Lamina utrinque in 1C serra-
taras cristatas, quarum superiores maximae, divisa, in acumen terminata. lotus spadix tovnento denso
floccoso griseo pallide lutescente vel albicante vestitus, exceptis pericarpiorum tubulis et spinosis crista-
rum apicibus. — Adeoque in plantis his pygmaeis frondium magnitudo plus diminuitur quam spadicum.
Satis insignes sunt differentiae aetatis; speciminum scil. juvenilium frondes video \ metro paullo longiores
, foliolis utrinque 40—50, quorum maxima 9 centim. longa, et 4 mill, lata sunt. Reliqna congruunt,
imprimis apex spinosus cur valus.
Spadices feminei ex apice caudicis verno tempore numerosissimi prodcunt, demum omnes reflexi.
Quern a cl. Lehmann accepi eandem formam habere intellexi ac speciminis in Horto Maeleni florentis;
19—20 centim. longus; parte angustata pedunculata e fossulis utrinque duos fructus gerit; supra fructus
in laminam expansus cristatam, utrinque 12—15 linearibus cristis instructam, sursum minoribus, et
quarum maximae 5—6 centim. metiuntur; totae ut totus spadix densissimo tomento griseo-fusco vel
griseo tectae, apicibus cristarum spinosis, brunneis, nitentibus. Fructus sunt ovato-subcompressi, ob-
cordati, aurantiaci, tomento griseo-brunneo facileamovendo tecti, 3 | centim. longi, 3 transverse crassi. —
Immatura ovaria utrinque plerumque tria vidi in Horto Maeleni; de his conf. p. 12. Thünbergius, qui
foecundatos fructus vidit, p. 231 Florae japonicae dicit: »Drupa ovata, compressa, rubra, scsquipolli-
caris. Drupae comeduntur a Japonensibus.”
Spadix ab Hookero pictus differt: colore obscuriore, magis in castaneum vergente, parte inferiore
pedunculata longiore, ovariis 6, lamina breviore nec in circumscriptione lanceolata, sed potius spathulata,
segmentis minus numerosis, obcurioribus; lamina rectius palmato-cristata dicenda.
Sed in eadem arbore numquam omnes spadices omnino eadem forma gaudent. — Duos vidi spadices in
Japonia lectos et in Museo Botanico Lugduno-Batavo servatos. Minor plantae pygmaeae mox descrip-
tus. — Alter 19 centim. longus. Ovaria utrinque tria remotiora. Serraturae laminae triangularis utrinque
18, subteretes, horizontales. Tomentum obsciirius, magis sordidum., imprimis versus apicem. (Conf.
supra).
Quae Thünbergius de Jrondibus refert, optime in nostra specimina quadrant: »Folia omnia pinnata
stipite inferne spinoso. Foliola subopposita, linearia, versus interiora subfalcata, spina simplici terminata,
integra, margine revoluto lineaque media elevata, glabra, duas lineas lata, erecto-patentia, infi-
mis supremisque brevioribus.” De caudice addit: »medulla autem caudicis, supra modum nutriens,
imprimis magni aestimatur: asseverant enim, quod tempore belli frustulo parvo vitam diu protraherc
possint milites; ideoque ne commodo eodem fruatur host is extraneus, sub capitis poena vetitum est,
Palmam e regno japonico educere.”
De propagatione hujus arboris videas Rumph. 1. c.
CYCAS BEYOLUTA Thunb. Farietas planifolia.
C. Caudice cylindrico, tomentoso, squamoso, frondibus gracilibus, stipite opposite spinuloso rha-
chique tetragonis, antice argute costatis postice semiteretibus, foliolis omnibus fere aequilongis altcrnis
aut rarius suboppositis, breviter linearibus, planis, vix aliquid revolutis, in mucronem mollem rectum
vix sphacelatum terminatis.
Adumbratio. Frondes | met. longae, in specimine jam 1§ pedes longo, graeües, stipite rhachique
tenuibus. Spinae stipitis omnes oppositae, ad § centim. longae, complanatae; utrinque saepe 20, omnes
rectae: foliola utrinque 60, 11 centim. longa, 7—8 millim. lata, plana, mollia, non rigida, nec
apice pungentia. In pagina superiore parum nitentia.
Haec varietas, quae in caldario Horti Boterodamensis colitur, et cujus similem ex India occidentali
inter alias plantas accepimus, adeo differt a vera Cycade revoluta, ut fere propriam speciem declaras-
sem: differt frondium forma in Universum, stipite, spinis, imprimis foliolis brevioribus, latioribus, pla