pite rhachique non admodum crassis. Foliola utrinque 33 subopposita, lanceolata, plerumque plurima,
recta, quaedam tarnen obliqua, integerrimorum seil, margine inferiore, dentatorum superiore conca-
viore. Omnia, spinose pungentia. Supremorum quaedam margine inferiore medio unidentata. Maxima
18—19 centim. longa, 2—2§ lata. Basis contractior ac in specie. Sunt itaque foliola longiora et
angustiora quam in hac. — Frustum frondis nomine Zamiae villosae ? in Herb. Lehman«j servatum ad
hanc formam referendum videtur.
ENCEPHALARTOS LONG1FOLIUS Lehm. Farietas angustifolia.
E . Rhachi sur sum recurvata, foliolis lineari-lanceolatis, pungentibus, marginibus integerrimis vix
revolutis.
Sm Zamia pangens Hort. Parigin.
Erondem e specimine in insula Pavonum culto accepimus. Praeter rbachin curvatam et foliola
angustiora nullam ego video differentiam. Longitudo metro minor juvenilem aetatem indicare videtur.
Foliola media 13—14 centim. longa, 1§ vel 1 centim. et 7 mill, lata, non omnino recta, margo superior
rectus; integerrima, antrorsum paullo convergentia.
13. ENCEPHALARTOS LANUGINOSUS L ehm.
E . Caudice glabro vel lanuginoso, rhachi stipiteque tetragona antice elevate costata, foliolis subop-
positis vel alternis, viridibus, inaequaliter lanceolatis (series longioribus quamlatis), plerumque in margine
inferiore uni- vel bidentatis, dentibus apicibusque spinosis.
Sm. Zamia lanuginosa Jacq. Fragment. Botan. Tom. I. p. 28. W illdenow. Spec, plant. Tom. IV. Persoon
Synops. Tom. H. p. 631. except, syn. Zamiae Cycadis Linn. fil. Suppl. — Sprengel System. Feget. Tom. HI.
p. 988.
Encephalartos lanuginosus Lehmann Pugill. VI. p. 14. nob. in Otto et Die t s . Gartenz. 1838. p. 325. Encepha-
lartos honidus var. lanuginosa nob. in Annal, d. sc. natur. 2. Série. Tom. X. p. 367, Tijdschr. v. Natuurl.
Geschied. en Physiol. Tom. VI. p. 104.
Icon. Jacquet I. cf Tab. 30 et 31.
Herbab. W illdenow. N°. 18538. (specimen ex ipso Horto Schoenbnmnensi missum).
Habitat in Prormontorio Bonae Spei.
Adnotatio. Specimen authenticum in Herbar. Wield enow, servatum tantam cum E . longifolio simili tu-
dinem offert, ut candide sit fatendum, exceptis levioribus differentiis, forsan individualibus nullam aliam
esse ac frequentior dentis unius vel duorum ad marginem superiorem praesentia. En speciminis descrip-
tionem. Stipes ac rhachis non diiferunt ab iis E . longifolii; idem foUolorum situs; haec omnia lanceolata,
sed plerumque inaequalia, in aliis nempe margo inferior, in aliis superior rectior vel concavus. Apices
omnes spinose pungentes. Dimidia foliolorum quantitas integerrima; in reliquis plerumque unus brevis
ac pungens dens in margine inferiore, in medio vel magis versus apicem. — Compares eadem sed pagina
superior nervös longitudinales quam evidentissime offert. Foliola media 14—16, imo 18 centim. longa,
2—2 | lata.
Ex Horto Gandavensi nomine Zamiae lanuginosae Jacq. frondem accepi multo minorem, forte ju niorem,
gracilem, corapagis in Universum tenerioris; 22 utrinque foliola, quorum pagina superior etiam
evidentissime nervös cemendos offert. Foliola lanceolata, media 12—13 centim. longa, 2 lata; omnia
fere opposite; plurima integerrima, alia dente uno, alia duobus pungentibus ad marginem inferiorem.
Cl. L m iu n (in litt.) monuit, tomentum caudicum in hac specie semper manere, dum in reliquis
provectiore aetate evanesceret. H
ENCEPHALARTOS LANUGINOSUS L ehm. Far. tridens.
JS. Frondibus brevibus, foliolis lanceolatis spinose pungentibus, margine inferiore convexiore plerumque
uni-bi-vel inaequaliter tri-dentatis, dentibus plerumque inermibus obtusis.
Sys. Encephalartos tridentatus nomen inter plantas insulae Pavonum s hand Lehw. in Pugillo sexto.
Descriptio. Front metrum longa. Stipes et rhachis ut in specie. Foliola utrinque 35, inferiora
remotiora, superiora confertiora fere imbricata, omnia lanceolata, superiora angustiora. Omnia, uno
alterove excepte, ad marginem inferiorem dentata. Si unus saltern dens adest, hic brevis ac plerumque
spinosus est et in baseos vicinitate. Si duo très've, hi magis versus apicem positi sunt, grandiores, et
plerumque inermes ac obtusi. Color ac' compages foliolorum ut in specie. Foliola maxima 14_15 et
plura centim. longa, et 2 |, imo fere 3 lata. Dentium magnitudo ab aliquot millimetris ad 2 centim.
variât.
Haec forma quasi transitum struit ad Encephalartum horridum, et ab altera parte ad E . longifo-
lium. Nomine E . lanuginosi Lehm, ex insula Pavonum frondem accepi l£ metr. longam omnino E. longifolii
habitum prae so ferentem. Foliola omnia inaequaliter lanceolata, et ipsa suprema, quae in E. Ion-
folio plerumque linearia sunt. -^-Omnium fere margo inferior breviter spinoso-unidentatus. Maxima
14—16 centim. longa, 2§—3 lata.
14. ENCEPHALARTOS HORRIDUS Lehm.
E . Caudice glabro aut lanuginoso (1), rhachi stipiteque obtuse tetragonis glabris, foliolis oppositis
alternisve pruinoso-glaucis viridibusve, lanceolatis (quinquies — sexies longioribus quam latis), forma
polymorphic, infimis (rarissime fere omnibus) mtegerrimis, vel margine inferiore unidentatis, superio-
ribus um-tridentatis vel uni-bidentatis apice bifido, rarius mbrgiue superiore breviter uni-dentato, dentibus
omnibus spinoso-pungentibus, plerumque grandioribus divaricatis, oonis solitarüs glabris, maribus
elongato-cylindraceis, femmeis ovoideis.
Syn. Zamia horrida Jacquin. P rrsoon Synops. Tom. II. p. 631. Spreng. Syst. Feget. Tom. HI. p. 908.
Zamia tricuspidata Hortul. passim (teste W enderoth et Schelhas in Ferhand. z. Beförd. d. Gartenb. in Preussen
Tom. V. p. 186).
Encephalartos horridus Lehmann Pugill. VI. pag. 14. (vidi specimina culta et spontanea in Herbario <
Lehmanniano).
Habitat in Promontorii Bonae Spei regionibus interioribus, imprimis locis, virgultis, quae Carroo
vocant, obsitis, in montosis, 2000 pedum. Copiose in hortos Europaeos introductus est.
Floruit aliqnando in Hortis, sed tarde admodum flores evolvit, sic v. c. Angusto mense jam incipit
evolutio nec prius quam m. Februario terminatur.
(1) Sectionein eaudicis vid. apud Auckland i. c. Täh. 59. dg. 2;