tus femifatifcebat arenam homogeneam; quam, ne dilaberetur omnis, faxa-
tilis Linnaei Byffus cinerafcens, cohibebat. Ejus ad ulnas certo aliquot in
longum, nec minus fere in latum, rofeo velut panno, inftratam, qua ex-
tus nuda patebat, fuperficiem, inveni. Lichenis cujusdam leprofo - crufta-
cei exiilimavi fpeciem. A t nulla uspiam peltiformia tubercula ,• fcutellas
null*, curiofe quamvis fcrutanti, fefe obtülerunt oculo! Nuda ergo de ru-
p e , fruilula algas iftius derafi aliquot, quo per iter inftruftus fueram cultro,
cartulas intra, reponenda interim, dum per otium domi examinarem ube-
rius, Microfcopiis hic deficcatam primum exploravi plantulam , filamenta-
que plus quam capillaria, fimplicia, decumbentia, imo proftrata etiam, &
mutuo, velut in pannum laxe continuum intertexta v id i, colon's amoenero-
ie i, & rofeo praeterea inlperfa pulvere. Intra phialam dein aquas plenam
limpidiffimas, macerandum repofui vegetabile idem. Color perftitit inva-
riatus; filamenta contra etfi obfcurius aliquantum, difcernebantur tarnen ad-
hucdum lat manifefte; fed conferte magis in pannum denfata, qui mollufens
velut, & fungofas boletarifm carni affimilis, fubtili le nonnihil elevari finebat
cultello; laceratusque, in villulos diduci. Et hac demumde caufa
potiffimum raram omnino plantulam , filamentofis potius Byffi fpeciebus,
quam Lichenum generi adfociandam exiftimavi; fpeeificumque cobaltigineas
nomen indidi, tum quod cobaltiginis effet colore, tum, quod illud roleas,
yäm alteri pulverulentarum Byfforum fpeciei a Clariffimo Schrebero ( Spicil,
lipf. p. 140. mim, 1150.) datum fcirem.
CLXXV.
LICHEN TAURICUS. Tab. 12. fig. 2.
Lichen fruticulolus, decumbens, fubcentrifugus, vage fubramofus, niveus ; cau-
le ramulisque lasvibus, fiftulofis, fubulatis.
Habitat in elatis rupibus Taurerorum Naisfeldenfis, & Radftadien-
fis , Bryis hypnisque inftratis humiles inter alpium falices retufam, rotuti-
difoliam, herbaceam &c. nec alibi vifus uspiam. Credas, fi fugaci oculo,
properanteque intelleftu breves Lichenum fubulati, cornutique defcriptio-
nes, caraélerèsve perpendas, alpeftrem huncabillis , quovis fere in Eri-
cetö obviis, haudquaquam fpecie differre. Sed quos natura disjunxit adeo,
frufira, opinor, ars conjungere adlaborabit. Nil de diverfitate natalis di-
cam loci. Pafiim h i, utnotum, in humillimis fylvarum quarumvis Erice-
tis , macilentisque aliis fteriliffimorum camporum arvis, aut certe femiputri-
bus refeftarum arborum increfcentes truncis reperiuntur ; dum Tauricus ifie
nonnifi apud ultimas «ltiffimarum alpium exulat rupes; numquam, u t illi,
ereclus ; numquam in leyphum abiens pyxidatum; fed neque pulvere viri-
di cinerafcente, neque foliolis crifpo-lobatis adfperfus unquain; aut bafi in-
natus foliaceas, imbricatis luxurianti fquamulis crifpato-lobatis, Iste fupra
viridibus, niveis fubtus. Hæ fere illorum macerrima argillofi foli amantium
loca, notas. A t ille Taurerorum incola, atras duntaxat alpium humo, du-
riffimis inflratas faxis, nmfcos, repentesque inter ialices, absque foliacés
bafi, innatus, cefpites fubularum teretium, bi- tripollicariumve, mollium,
fiftulofarnm, nivearum, nudarum, conferte aggregatarum, unoque velut e
centre erumpentium, indeque quaquaverfum divergentium format; noncer-
Z t«