102 D e s c r i p t i o n e s
Nomen triviale ex ipfo Horto malabarico mutuavi, ubi cum interno
tum externo ufu tota planta egregium prædicatur alexipharmacum. Ra-
mum poffideo texpedalem foliis floribusque onuftum, exCeylona miffum, cujus
deicriptioni addam, quæ ex Horto malabarico, nec ex exemplari ficco,
innotefcnnt momenta omnia, ut fie completior exfurgat, Radix albicans,
debiliter & ingrate odorata, fibrofa, intus filamento lignofo, an igitur
perennis? Gaules teretes, plures pedes longi, herbacei, volubiles, gla-
bri, fuperne ad lentem villofuli, dilute viridis. Folia funt oppofita , pe-
tiolata, acuta, integerrima, glabra, craffula, fucco limpido repleta, v irons
diluti & nitentis in prona, in adverfa parte clari ; inferiora cordata,
fuperiora ovata. Inter petiolos in uno duntaxat latere ex caule tuberculum
prominet, ex quo plures egrediuntur pedunculi uniflori , vix unciales, vil-
loluli, graciles, fimul fie formantes umbellam feffilem. Calycis parvi, vil- .
lofuli & profunde quinquefidi laciniæ ovatæ & acutiufculæ. Petali dilute
virentis & femiquinquefidi laciniæ funt ovatæ, acutiufculæ & ad bafin ru-
bentes, Squamæ neftarii incumbentes fiigmati iunt quinque, membranaceæ.
Has inter fitu ahernato (quæ deferibi quidem in Horto malabarico, at non
delineari videntur) cornicula locantur quinque, crafla, rigida, dentata,
rubra. Folliculi gemelli, acuti, digitum craTTi longique, Semina numero-
fa , plana, pappo infirufta argenteo. Differt ab Afclepiade Linnæi volu-
bili umbella non pedunculata ; a Nummularia laftea majore Rumphii amb.
5. tab. 175. fig. i . figura foliorutn, turn quod non fit parafitica; ab Afclepiade
volubili Forfleri prodr. pag. a i . foliis nullis cordato-Iubrotundis.
P l a n t a r u m R a r i o r u m ,
w
II.
ADIANTUM DECURRENS. Tab.t.fig, 1 .2 .
Adiantum fronde bipinnatifida.
io î
Elegans plantula crefcit in Martinica. Radix filiformis, repens, nigricans,
in toto decurfu fibrillis capillaribus auffa, ramofa, ad varias &
inæquales diftantias emittit frondes iolitarias, ereftas & femipedales. Hæ
primo intuitu videntur decompofitæ ; funt autem re vera fimplices ; nam uti
pinnulæ omnes confluent in pinnam unam, fie pinnæ ipiæ per flipitem de-
currunt, cumque proximis ejusdem lateris pinnis utrinque conneftuntur, ut
ftipes inde eVadat vel ultra infimam usque pinnam alatus. Tota plantula
glabra eft. Stipes teres, fuicus. Pinnæ (nifi mavis folii fimplicis & bipin-
natifidi dicere lacinias) unciales, alternæ, & fuperiores tupra medium fuc-
ceffive bveviores, confiant ex pinnulis late cuneiformibus, alternis, in lobos
feftis fublineares a tribus ad quinque, integerrimos, obtufos, nonnun-/
quam emarginatos, ad apicem macula fruéfificante, primum cinerea, dein
fufca, inftrucios. Pinnulæ lobique nervum medium habent, funtque ad lentem
pellucida & punctata. Figura prima plantam niagnitudine naturali, féconda
frondis partem infimam repræfentat auftam.
III.
ASPLENIUM ANTHRISCIFOLIUM. Tab. 2. fig. 3. 4-
Afplenium frondibus pinnatis ; p in n is obtufe lobato-ferratis.
Hemionitis pumila pentaphylla & rotunde dentata. Plum. fil. pag. 126, tab.
66. lit. A.