rubiginofo obfitis. Folia recentium atque tenellorum ramulorum extremita-
tes occupant Rorifmarini foliis valde æmula ut certo certius fcriptorum an-
tiquioris ævi denominatio originem inde duxerit : & hæc linearia , rigidula,
fparfa confertaque, obtufiufcula, margine revoluta, breviffimo atque linea-
ri inttrufta petiolo , facie faturatius viridia fubnitida rugofula, fulcoque lon-
gitudinali in medio exarata, dorfo vero lanugine ferruginea denfa te fta ,
nervo albicante prominulo, pollicem unuin aut unum cum dimidio longa,
lineas duas & ultra lata : fuperiora patent aut paululum eriguntur, inferiora
apicibus deorfum ipe&ant. Florum corymbus terminalis, ereftus, fimpli-
ciffimus, convexiufculus, viginti & ultra florum: pedunculis ereftis, fili-
formibus, inæqualibus, uncialibus, & biuncialibus, valde tomentofis, fla-
vefcentibus, unicum fingulis apice florem gerentibus: iidem florentes erefti,
fruftiferi declinati, & per triennium fæpe una cum capfulis perfiftentes. Bra-
éleæ in fummitate ramorum pedunculos diftinguentes deciduæ, ovatæ, ob-
tufæ, extus convexæ, rubiginoiæ. Flores albi, aut ex albo luteoli, ut in-
jufte Clufius carpat eum, qui fublutei coloris effe l merito aflerere non eft
veritus. Calyx planus, fubrotundus,-quinquedentatus, fed adeo minutus,
ut lente vitrea opus fit. Corolla plana, pentapetala, nec quinquepartita :
petala ereflo-patentia , æqualia, ovato-oblonga , obtufa, concaviufcula,
ultra lineas très longa, lineam unam aut unam cum dimidia lata. Filamen-
ta decem, alba, filiformia, alterne breviora, fubincurvata : omnibus tarnen
corolla longiora : breviora quinque unguibus petalorum infident, dum reli-
qua prodeant ex petalorum interftitiis. Antheræ oblongæ, flavefcentes.
Germen ovatum, fuperum: ftylits unicus, ereftus, teres,.filiformis, albus,
perfiflens, filamentis brevior: fligma obtufum, capitatum. Capfula primo
erefta, tandem una cum pedunculo declinata, quinquevalvis, unilocularis,
bafi quinquefariam dehifcens, ore anguûiore pervio quinquedentato : valvulæ
vulae ovato-oblongæ, utrinque obtufæ, apice cohærentes, glabræ, fufcæ.
Semina copiofa, tenuiffima, pulverulenta, rufa. Id peculiare lummitatibu
ramorum hujus fruticuli, quod abioluta fruclificatione novos ex latere pro-
trudant ramulos tenellos, duos & très numéro, futuro anno floribus onuftos,
ut corymbi labentis anni reliquiæ, & per triennium perfiftentes, anno fe-
quenti non jam in fummitate, fed in axillis dichotomis trichotomisque ramulorum
, fenfim ita elongatorum, confpiciantur. Bohcmis lingua Germanica
utentibus Zeitheide dicitur, dum alibi wilden Rosmarin, Heiden Bienhaut
, Postkraut 8tc. appellant, Odor plantæ, præprimis florentîs, gravis,
penetrans, fortis, caput tentans. Exigui apud nos ufus : tineas enecat gra-
veolentia fua, hinc veftimentis. adponunt, quæ ab iis immunia fervat. Ci-
mices quoque odoris vehementia fugari ferunt. Dalekarli humuli loco ce-
revifiæ incoqûunt, Linnæo tefte, fed ea cito temulentiam cum Cephalalgia
inducit. Et in Saxonia perniciofum ilium morem invaluiffe Ruppius. Nec
in Bohemiæ quibusdam locis nefarium aufum exolevifle in integrum, avida
nimis & frequens ejus a mulierculis rhiiotomis colleffio, fufpicionem movet.
Sueci decofto boves, & fues morbo pediculari libérant, & mures a collefta
meffe eodem arceri item Linnæus refert. A Silefiis decoftum ad articulo-
rum contraftiones cum felici eventu adhiberi Clufius narrat, & vidi profi-
cuum in arthriticis & rheumaticis doloribus apud eosdero.
F 3 XVIII.