que fimilibus, apice floriferis. Folia alterna, fparfa, a ramulis brevibus
foliofis adeo conferta, ut facile, & cum ex-cuiabili errore cum Illuft Halle-
ro fafciculata dixeris, quas tamen non funt : & hæc linearia, ere&a, rigi-
diuicula, apice callofo purpurafcente brevi inftrufta mucrone, marginibus
fubrevolutis, atque perquam obfcure obiterque denticulatis : glabra cæterum
utrinque, fuperne læte aut ex flavicante viridia, fubtus pallidiora reticulo
venofo p ifra , pollicem unum aut fesquipollicem longa, linea una plerum-
que anguftiora : fuprema laxiora, fed ft rift a magis. Racemi terminales in
caule atque ramis frequentibus, fpeciofi, læte rofei, non vulgarem ftirpi
gratiam conciliant : florum in quolibet decern aut duodecim * vix plurium.
Pedunculi uniflori, erefti, angulati, inferne laxiores, lineas très quatuorve
longi: ornnes braftea lineari^ caulinis foliis fimili, ad bafim inftrufti. Co-
rollæ fiîperæ, inæqualis, & paulo ultra femipollicetrr diametro æquantis, pe-
tala quatuor, utrinque læte rofea, ovata, obtufa, patentia, margine fubcre-
nata aut integerrima, concaviufcula , lineis verfus bafim profundioribus pi-
fta , très aut quatuor lineas longa, duas circiter lata. Calyx quadrifidus :
fegmenta corollas petalis paulo breviora, patentia, lanceolato - linearia, acu-
tiulcula, ex atro purpurea, ad bafim tomentofo-albida. Filamenta o fto ,
inæqualia, alterne breviora, aquofe rubella, verfus inferiors declinata,.
utrinque apice nempe, & bafi modice dilatata, cemprefTa, in medio angu-
ftiora, calycis fere longitudine. Antheræ ovatæ, obtufiufculæ, e cinereo
purpurafcentes, ætate tandem totas cinereæ. Stylus teres filiformis defle -
xus, verfus apicem fenfirn incraflatus, clavæformis, aquofe rubellus, fila-
mentis æqualis : fbigma obtufum, quadrifidum vel quinquefidtim, revolutum,
purpurafcens. Capfula inféra, longiflima, erefta, obtufa, obtufe tetrago-
na, ftriata, quadrilocularjs, ex albido tomentofa, ab uno ad duas polli-
ces longa, lineam.circiter craiTa. Hoc fubtexendum habeo: male Scopolius
planplantam
in Flor. earn. edit, rj pro Epilobio anguflifolio Linn, propofuerat.
Agnovit errorem poilea, & in editione fecunda corrigendum monuit : at
nefcio quo fato, in alium rurfus priori majorem incidit, dum cum Epilobio
paluftri Linn., planta diverfiffima, de novo confunderet: immemor propriæ
obfervationis, plantæ iuæ piftillum elfe declinatum & petala integra. Qui
Hæc confentiunt?
XXL
OPHRYS LOESELIL
Ophrys bulbo fubrotundo: fcapo nudo triquetro, neftarii labello ovato.
Linn. fyfl. pag. 813.
Ophrys bulbofa. Loefel. flor. prufl p. 180. tab. 57. icon optima,
Bifolium bulbofum. D0don.ic.-242,
Ophrys'bifolia bulbofa. Bauh.pin, pag, 87*
Uliginofa , fpongiolaque ilia loca inhabitat, quas lacus Peiionis
(Neußedler-Sec) in Hungaria oras notabili fiepe intervallo undique cingunt,
quEeque hinc inde non fine fubmerfionis periculo adeas. Verum ea non fo-
lum Botanicos hue allicit; & alias funt non minus gratae, defideratasqueflir-
pes, quas hie proveniunt, Jacquinii operibus celebres: uti Cyperus Panno-
nicus, Anthoxanthum aculeatum (novi generis potius quam Anthoxanthum,
quam Phleum) Orchis paluftris, & non longe inde in collinis Echium rubrum,
cum Vicia ferratifolia. Ophrys noftras radix bulbus eft, a bulbis fuae g.ntis
nonnihil diverfus: ovatus ille fed comprefius, fuperne anguftior contraftus,
bafi fibris pluriinis albis radicatns: extus vero fquamis laceris, tabidis, albi-
G 3 dis,