ramofa, in lignum demmn abeunte. Ex ea multi quotannis caules femifpi-
thamales, teretiufculi, ftriati primmn virides & pubefcentes, turn fufci,
decalvati, & fublignefcentes, non erefti, fed in orbem decumbentes, pro-
ftratique diffunduntur. Hi per intervalla ramos emittunt pure foliofos, tan-
to breviores, quo a radice diftant magis, & ipfos teretes, flriatos, pube cadi
va inllratos, foliis laxe alterneque obfitos obtule lanceolatis, feffilibus,
plaiiis, integerrimis, fupra infraque viridibus, fed ifthinc primum rnicro-
fcopice pubefcentibus, demum ulrinque nudis, per marginum contra oras
iemper pilofo-ciliatis. Flores iisdem in praftratis caulibus verfus eorumdem
extrema, per tres, quatuorve, aut & quinque fafciculos, interruptim race-
mofi; fafciculo quovis tri - quadri - aut quinquefloro , ex nido velut foliolo-
rum aliquot, ob-longo-ovalium, leflilium. Flores finguli majufculi, papilio-
nacei, faturate flavi, longiufcule pedunculati, fuberefti; pedunculo terete,
viridi, turn obfcure rubente, villolulo. Calyx brevis, .tubulofo - fubbila-
biatus, obtufus, nudus & glaber, quinquedenticulatus; denticulis humili-
bus> parvis, binis fob vexillo-, tribus approximates fub carina. Vexillum
magnum latum, furfum reflexum, a carina difcedens, apice modice incifo-
emarginatum; undique glabrum. A l s carina taritillo longiores, obovato-
oblongae, curvato-conniventes. Carina alis tantillo baevior, gibbo afcen-
dens, obtufe acutiufcula, extus quoque nuda, glabra; demum a vexillo
depreffa. Stamina decern unita inferne , filamentorum apicibus, antheris-
que flavis tandem exfertis, ac verfus vexillum arcuatis. Germen oblongiim,
lineare, nudum, glabrum, llylus llaminibus longior; ftigma involutum. Le-
gumen cylindraceo- turgidum, nudum, uniloculare , bivalve, feminibus
ad o£lo,
CLXXI.
POLYPODIUM ALPINUM.
Polypodium frondibus alterne tripinnatis, pinnulis oblongis, vage incifis
lacinulis obtufis apice breviffime bifidis.
Filix faxatilis crifpa, forte Pteridion foemina cordi? Cluf. in defcript. Mont.
Bald. Ponæ.p.CCCXLIV. ' '
Filicula alpin a crifpa C. Bauh. Seguier. veron. fupplem. p. 53. num. 2. tab.
H Ë 3*
Polypodium pinnis pinnarum pinnatis, laxiffime divifis, lobulis obtufis den-
tatis. Heller hiß. fiirp. helv. tom. 3. p. r 5. num-. 1709. AUion. ped. 2.
pag. 287. num, 2409,
In fummitate alpium Lithopolitanarum fupra SS. Primum & Feliciamim
raram hanc Polypodii legi fpeciem, & quidem faxa inter, ad latera
fpecus illius, aut foffæ ingentis, quam Stiefel paffim alpicolæ illi vocant,
rariffime omni nive carentis. Tenerrimam ftirpem, & quæ præteneritudine
illico , ut decerptÿ, & tantillum deficcata fuerit, crifpetur, jurejamVete-
res Crifpam vocarunt. Linnæus fuas inter haud recepit; fuaferat duptaxat
in fpec. plant, p, 1523. ut cum Osmunda Crifpa conferretur; a qua tarnen
longe quam diverfiffima eft, ut præter carafterem generis, etiam figura 2,
tab. 3. Plukenetii. Phytogr. Adianti fcilicet albi floridi, fatis, & plus quam
fatis, déclarât. Scio, Plukenetii Adiantum illud alterum, & ipfum aibidum
& floridum, quod cicutariæ dicit folio, Phytogr. tab.3. fig.4. Virginianani
effe ftirpem, & hinc verifimillime ab hac noftra diftinftam, Filicula tarnen
alpina crifpa Cafpari Bauhini, fi cum una ex duabus prædiflis, cum hac
pofleriore cette, ratione habitus, & faciei externæ potius, quam cum ilia
Y 2 pnore