formes: ftigmate obtufo, fimplici. Nullus odor. Figuram pinxi quæ in
Iconibus rariorum fHrpium Jacquinianis prodibit.
XXX.
PEDICULARIS FLAMMEA.
Pedicularis caule fimplici, foliis pinnatis retro imbricatis. Linn. fyfl. pag.
552. Allion. flor. ped. tom. 1. pag. 63. mm. 226. Oed.flor.dan. tab. 30.
Pedicularis, caule fimplici, foliis pinnatis, pinnis dentatis, retroverfis,
imbricatis. Hall. hiß. tom. I. pag. 138. mm. 315. tab. VIII. fig. 3.
Pedicularis caule fimplici, foliis femipinnatis obtufis, laciniis imbricatis cre-
natis. Linn. flor. lapp, mm. 244. tab. 4. fig. 2.
Pedicularis alpina folio Ceterach. Scheuehz. it. V. pag. 426.
Rariflimis omnium fere alpinarum noflratium ftirpium hanc Pedicularis
Ipeciem adnumero , leélam in alpibus Judenburgenfibus cumCortufàMat-
thioli & Saxifraga oppofitifolia, nee uspiam alibi vifam. A t vero formofa
planta mira habuit fata, & ejus hiftoria uti plurium Pedicularium multis ad-
h 11 cd um laboïat diflicultatibus. Id in limine ftatim pronuntio , plantam
meam perfefte effe eandem, qtiam Floræ danicæ icon 30. repræfentat : id
fuftinere contra viros fummæ auftoritatis inclinât animus, hanc non differre
ab icône Florae kpponicæ tab. IV. fig. 2. , ab Halleri tab. VIII. fig. 3. etfi
hie ob folam magnitudinem Pediculari flammeae minus convenire judicave-
r i t , file dubius quidem ad Pedicularim hirfutam retulerit, ut egregio Re-
tzio in prod. flor. (cand. nuni. 678. non improbandum fit, quod hac fummo-
rum virorum diffenfione deceptus, neutram referre, & propri® potius elle
fpeciei
7*
fpeciei cenfuerit. A t profefto copiofa, quae in diverfa alpium elevatione
vidi plantas fpecimina, edocuere, omnes très ejusdem plantas filiere ico-
nem, & fi quid diferiminis inter eas adpareat, id inde folummodo profi-
cilci, quod ab individuis, pinquiori (leriliorive, humiliori aut elevato ma-
gis natali loco, enatis, fuerint defumptas. Habeo, quæ fpeciofaîn & opti-
mam Oederi iconem craffitie & magnitudine partium omnium longe (uperant,
fed & alia intercurrunt Linnæi atque Halleri minus bonis iconibus, longe
humiliora & incônfpicua magis. Omnibus tarnen caulis imus bulbofus Saty-
rii Epipogii fere in morem, conllans nota & Pediculari flammeae folum propria,
quamque vel iconibus laudatiffimorum virorum expreflam videas, vel
in defcriptionibus perquam acurate notatam : corollæ denique omnium unus
idemque color ell & galeæ apex nigro-purpuralcens, ut dubium de plantas
identitate luperefle poffit nullum. Id quoque frequenti obfervatione confiât,
alpinas Pediculares v ix ac ne vix quidem variare coloribus, nifi intenfitatis
gradu coloris ejusdem velis, ut eo folo complures, inter quas fimilitudo intercédât,
a fe invicem probe diftinguas. Non alio in Sudetis montibus Bohemias
quam incarnato colore vidi myriades Pedicularis hirfutas, cujus II-
luftrilT, Linnasus in flor, lapp. æque malam, ac Pedicularis flammeæ dederat
iconem : non alio videas quam ochroleyco Pedicularim foliofam, Sc trifte
purpurafeenti Pedicularim recutitam, ut jam Linnaeus de hac coloris conftan-
tia conviftus, fingulis Ipeciebus adeo follicite addiderit floris colorem in
Mantilla altera plantarum pag. 415. magno diftinguendis fpeciebus- commo-
do. At qui faflum fuerit, quod Pediculari flammeæ, cui ex propriis verbis,
cui ex omnibus allatis fynonymis flaviis aut lubinde, quod ipfe vidi j
leviter in fulvum vergens color, in Mant. loc. -cit. atropurpureum tribuerit,
non conlpicio. Is error ex Mantilla in ultimas lyltematis vegetabilium edi-
tiones tranfivit, ut qui coloris rationem habeat, eas Pediculari flammeadeftitu