
 
		í ' f í . 
 m i,  quaeram  num  phaenomena  adsint,  quibus  in  hanc  sententiam  d is c 
 e d e r e   peTsuadcamur  ?  A q u am   en im ,  n u llo   carbone  a d h ib ito ,  in  
 h yd ro g en e s   et  o x y g en e s   re solve re   et  e x   iisd em   elementis  per  synihe-  
 sin  chemicam  l'cconiponere  tot  obse rvationes  testantur.  H au d   ignoro  
 quidem  H e lm on tii  et  D u h am e li  * )   experimenta  decantata,  haud  
 imniemor  sum ,  v irum   acutissimum  Hofmannum  * * )   Menthae  crispae  
 ramulos  aquae  destillatae  tradidisse  cosqu e   pondere  et  carbonis  copia  
 au g eri  animadvertìsse.  Sed  n il  causae  est  cur  d u b item u s ,  plantulam  
 cujus  radices  in   v ase  v itreo  glu tin e   obturato  la tebant,  aquam  aeratam  
 e x   athmosphaera  liausisse. 
 O bjic le s   forsan,  in  rerum  natura  tantam  aeris  carbónei  copiam  h au d   
 rep e r ir i,  quanta  ad  ¡jlanlas  alendas  opus  sit.  Sed  con s id e re s,  quaeso,  
 sì  e x   fun gorum   ord ine  per Cladonias, L ic h e n e s ,  U sn e a s ,  muscos  fron do 
 so s ,  plantas  su c cu len ta s ,  .gramina  et  frútices   ad  arbores  * * * )   ad-  
 sce iid a s,  v ege tab ilia  eo  segnius   au g esccre  quo  magis  carbone  abundant. 
   B y s su s   fu lva .  Cla va ria  aurea.  A g a r icu s   cepaceus.  V e r ru c a ria  
 polyrnorpha,  L ic h e n   pulmonarius.  L ic h e n   verticillatus.  N e cke ra  
 dendroides.  S ed um  acre.  A ru n d o   phragrnitis.  A rtem is ia   campestris.  
 V a c c in ium  myrtillus.  L iu n a e a   borealis.  Salix  virni^alis.  B e tu la   alba.  
 O u e rcu s   robur.  P in u s   cedrus.  A d a h s o n ia   digitata.  —■  Gas  carbon 
 eum   praebent:  c om b u s lio ,  fe rm e iita tio ,  mammaliutn  et  av ium  re-  
 spiratio  Q u a e   c a u s a e 'cum  prò  discrimine  lo c i,  tempestatis, 
 cUmatis  v ar ian t,  aerem  carbon,  m odo  tV  modo  g^-partern  aeris  athrnos-  
 phaer ìci  esse  deprehendes  f ) .   P o n d u s   specificum  -f-f)  unius  ùnc. cub.  
 aeris  carbonei  =  0,689 »  aeris  athmo sp hae rid   =  0.460  longe  distat. 
 ,  ,  ,  .  Quare 
 *)  Mémoires  de  l'Aca d em ie,  1 7 4 8 .  p .   2 7 2 . 
 ‘l'f)  Grens  Journ.  der Phys.  l y c f i .   H ,  7 .  p .   10. 
 ♦tii«)  1 7,2  gr.  ligni  in  carbonem  redatti  o,'3  gr.  terrae  +   alca li  et  16 ,9   gr.  principii  carbonei  
 continent.  La vo is.  in  Memoir,  de  PAcu d .  1 7 8 1 .   />.  4 5 1 .   In   1 .  lib r.  Charae  vulgaris  
 v e r o ,  teste  Klaproth io ,  1 .  u n c .  3  dr.  carbonis  latent! 
 Expérimenta  quae  ad  respirationem  ranarum  explorandam  hattenus  fe c i ,   me  incertum  
 relin quunt,  utrum  aerem  carboneum  exhalent.  
 f )   Bergmanns  Vorrede  zu  Sch ee l  von  L u f t   u.  Feuer,  p .   ig . 
 -j-f-)  L a v o is ie r   T ra ité   élém.  de  Chemie.  T .  2.  p .   250. 
 Quare  priorem  ad  terram,  gramine  ve stitam ,  des cendere  et  aquae jun-  
 fìum   radículas  plantarum  intrare  v id em u s   * ) .  Omne  gas  carboneum  
 au tem ,  qu od   in  athmosphaera  ip sa,  q uin  in  summo  cacumine  montium  
 C e leb .  Seaussure  * * )   o b s e rv a v it,  non  nis i  v ap o re   a q u o so ,  aerem  
 h um e tta n te ,  solutum  eoq ue   solo  sursum  ferri  v id e t u r * * * ) .   Quam  
 ob  r em ,  q uum  aqua  fr ig id a  majo rem,  ca lid a ,  hujus  aeris  portionem  
 s ibi  ad sciscat,  aestivas  calores  v e g e ta tion i  fa v e r e p u to ,  q uia  nutrimentum  
 plantarum  ad  im a s ,  terrae  próximas  reg io n e s   demittunt.  P lan tae  
 su bte rranea e,  quae  plus  h yd ro g en is   et  ox yg en is   quam  carbonis  
 s ibi  assuraunt,  aquam  h au r iun t  cum  in  summa  terra,  turn  in  v isc e r ibus 
   ipsius  gas  carboneum  contrahentem.  Q u o t   enim  montes  v id e mus, 
   in   quibus  lithantracum  strata  (antiquissimorum  terrae  incolarum  
 s ep u lc ra ,  historiae planta rum  m onumenta )  la ten t,  qu i  ignem  in  gremio  
 fo v e n t ,  aeremque  carb oneum  aqua  abreptum,  per  sa e cu la   e x halant. 
 Em ittu n t  p la n ta e ,  ut cetera  animalia hum orum   varia  g enera  nempe :  
 c)  aerem  b)  vap orem  aqneum  c)  olea  aetherea  d)  substantiam mucilagi-  
 nosam  etc.  et  ea  iisdem  organis ,  q uorum  ope  nutritum  contrahunt.  
 H um o re s   aqueos  tamen  n o n   om n e s ,  quos   umbrae  spa rgun t,  arborib 
 u s   tribuendos  esse  c e n s e o ,  q uum  sane  multi  e x   aere  athmosphae-  
 l i c o ,   cu i  caloris  portiu ncula  p er  fibram  v e g e tab ilem   au fe rtur,  demitiL  
 v id en tu r .  —   O d o r e s ,  quos  flores  b a lan t,  v ia   chemica  parum  h u cu s q 
 u e   explorata  sunt.  P lu re s   tamen  ob se rvationes  f ) ,   n ullum   Spiritum  
 rettorem   plantis  in e s s e ,  sed   H y a c in th um ,  N a rc is sum ,  Rosam  v e ra 
 oleo 
 *)  Ingenue  fateor  me  haud pe rspice re,  qui  gas  oxygeneum  ipsum  cum  asoto  in  athmosphaera  
 intermixtum  esse  p o s s it,  quum  chemico  nexu  haud  juntta  sint  et  pund.  spec.  =   0,506  ; 
 0 ,4 4 4 .  différant. 
 Voyages  dans  les Alpe s.  T .  l .   p .   5 7 8 .  R e la tion   d ’un  voyage  à   la   Cime  du  Mont-  
 B la n c .  1 7 8 7 .   p .   2 7 . 
 C on f.  Senebier phys.  chem.  Abhandl.  I.  c.  B .  1 .  p .  24.  Ejusd.  Memoire  sur  la  grande  
 probabilité  qu’il  y   a  que  i ’ air  fixe  est  décomposé  par  l ’a tte  de  la   végétation  Conf.  Usteri  
 Ann al,  der  B o t .  1 7 9 3 .  S t .  4 .  p .   4O. 
 ****)  u t   egregie  exposuit  v ir  ornatissimus  Qt  amiciss.  C.  de  B u ch   im Bergm.  J ou rn.  1 7 9 3 .  S t .  
 1 1 ,   p .   4 1 7 . 
 f )   Hermbstàdts  E xper im entalpha rm acie.  B .  1 .  p .   10 6 .  1 3 3 . 
 *