Flor. Dan. tab. 70. ß g . 1. Hofm. Fnum. Fichen, p. 26. n. 30.
var. «. Lin. Method, muscor. p. 35. Murr. Syst. Veg. p. 557. n. 16.
Rotb. Flor. Germ. p. 495. n. 31.
HAB. in muribus, gneusso confeftis, vor dem Kreuzthore, ain Schiess-
platze passim.
OBS. Habitat scliistum et gneussum. Color crustae ruber, vel lu-
tescens, vel ex rubro fuscus. Dilfert a Lichene riibello Schrank
quem Verrucariae nostrae varietatem dicunt (e. c. Botanische Annalen
1792. St. p. ig i .) tuberculis atris nec aurantiacis. Patel-
laria silacea Hofm. vero cui crusta ex ochreo - rufescens, Verrucariae
Konigii affinis!
abietina. 7g. VERRUCARIA ABIETINA crusta rugosa papiracea albicans, tuberculis
nigris rugis crustae cinftis.
LICHEN ABIETINUS Fhrh. Plantae Cryptogam, n. 166.
HAB. in -cortice pini abietis in der Struthe et im Hospitalwalde
passim.
DIAGN. Crusta maculas formans papiráceas, marginibus subeleva-
tis, albicans rugosa, tuberculis complanatis scabris nigris, in rugis
crustae ita latentibus, ut saepe albo - marginata appareant. Inventor
Celeb. Ehrhart. Synonim. nullum!
OBS. Rimas in cortice Pini sylvestris, P. abietis et P. piceae obducit.
Caveas ne tubercula solitaria tunc pro Sphaeriis habeas. Differt
a Verrucaria sanguinea crusta papiracea rugosa, tuberculis
minus prominentibus, sub complanatis.
atrovirens.
7g. VERRUCARIA A TRO ViR EN S leprosa viridis,' margine tuberculisque
atrir Murr. Syst. Veget. p. 937. n. 3. (sub Lichene) Fin.
Syst. Plant, ed Reich. T. 4. p. 524. n. 3. Oed. Flor. Dan. p. 23
n. 202. Retz Flor. Scand. n. 1316. Hudson Flor. angl. ed. 2.
p. 525. n. 8- Geuns Flor. Belg, p. 53. n. 97.
LICHEN VIRIDI - ATER leprosus crustáceo papillosus pallide e
flavo virescens, tuberculis tandem subscutellatis atris. Wulfen ap.
Jacq. Colica. T. 2. p. 186. n. 183.
HAB. in saxis quarzosis an der Strasse nach Wattersdorf und den Felsen
bei Frauenstein rarius. Vidi quoque an der Kaue über dem
Korbschachte zum alten Tiefen Fürstenstollen.
OBS. 1. Circuios format diametri pollicaris. Margo nigerrimiis semper
adest notamque praebet diagnosticam. Color laete viridis, in
planta adultiori ex cinereo viridescens. Tubercula circa centrum
congesta, plana, glabra, atra, nunquam ex flavo - virescentia, in
maculas irregulares confluentia. Difficile saepe est diftu, qui color
cmstam efficiat. Amat saxa quarzosa.
OBS. 2. Celeb. Webe r in Flor. Gött. n. 228. et Villars in Fior. Delphin.
p. 120. Verrucariam nostram, paucissimis auiloribus com-
meinoratam, cum V. geographica conjunxere, a qua tarnen tuberculis
majoribus crusta juniori laete viridi, Hneolis ramosis
nunquam notata differt. Et Lichen nigrovirens Schrank Flor.
Salisburg. n. 870. cui crusta gelatinosa et scutellae albo - marginatae
cum V. atrovirenti haud confundendus.
OBS. 3. Lichen atro - virens, leprosus farinaceus ater, tuberculis len-
tiformibus confertis (flavo-) viridibus Lin. Spec, plant. 1607. n. 7.
Wulfen ap. Jacq. Colha. T. 2. p. 186. n. 1S2. tab. 14. ß g . 2. et Lichen
leprosus ater tuberculis viridibus confertis. Lin. Flor. Suec.
n. 2062. quos in Synonimia Verrucariae nostrae commemorant
propriam speciem constituere Wulfenii et Hofmanni {Plantae Lichen.
Vol. I. tab. ly. ß g . 4.) icones me edocueriint. Est quidem
Verrucaria nostra vems Lichen viridi - ater Wulf, neque ea alga
quam Linnaeus pater Lichenem atroviridem nuncupavit. In Syst.
Vegetabilium charafteres diagnostici novi vocabulo antiquo junge-
bantur, ac ne nova et inextricabilis confusio oriretur; Linnaei
G juribus