fribergensis.
I
C E R A T O PH O R A .
Fungus explanatus lobatus intus tomentosus, corpora clavata apice
pungentia proferens. Semina ? in villo stellatim disposita.
115. CERATOPHORA FRIBERGENSIS pulvinata villosa fusca, corporibus
clavatis 2 -4 partitis.
FUNGUS DIGITA TUS ALVEARIORUM *), das Händchen, das
Mütterchen, Pol. Renka, Materka Podpora, var. minor
fusca tota, eleganti manus effigie, tuberoso pollice, digitis reliquis
parum incurvatis. Loesel. Flor. Prussica, n. 264. tab. 17. fungus
non vescus.
HAB. au f dem Tiefen Nachtigall Stollen ( Güte Gottes Frbst. samt Gottes
Hülfe Fdgr. zu Tuttendorf) 2-3 Lachter vom Treibe schachte gegen
Sept. an Thürswhken, rarius.
DIAGN. Fungus explanatus, convexus, inaequalis, lobatus, pulvinatus
intus villosus, aetate rugosus, superficie coriacea, undulata.
Corpora clavata (nescio quo alio nomina ea salutem?) 1 - 2 polli-
caria, versus apicem cluriuscula, 2 - 4 partita, fere digitata, apice
pungenti, ex nigro fusco. Integumentum exterius vel cutis coriacea,
2 lineas crassa tomento molli obteóla. Substantia interior ex
fusco lutescens, fibris villosis mollissimis dense contexta. Fungus
recens ex crypta depromtus, et ad aream aequam disseólus, stel-
lulas exhibet fibris ex unico centro (radiorum ad instar) diver-
gentibus formatas. Quod quidem centrum semilineam crassam,
duriusculum, ex nigro fuscum inveni. Corporum davatorum vel
cornuum primordia in stellulis ipsis reperienda esse, censeo. Pianta
junior Boleto hepático poris carentibus, haud dissimilis, papillas
duriusculas protrudit quae sensim longiores clavatas, digitatas fiunt
et ad lineam aequam disseólae stellulam modo descriptam, adperpendi
♦) diveisissimus a F u co d igita to L oeselii cum quo perperam conjungìtur.
E a
F U N G I .
pendiciilum v e ro , filum nigro - iuscum vel axem centralem longi-
tuflinalem exhibent. Ex quo filo ipso fibrae omnes (in corporibus
clavatis latentes) pappi ad instar nascuntur. Fruiìificationis
partes, veras capsulas, vel semina nuda nulla inveni, licet tottim
fungum ope Microscopii Hofmanniani sollertissime scrutatus sim.
Ceratliophora nostra diversis anni temporibus exploranda lorct,
quum stellulas semina recondere, et per filum fusco nigrum, tu-
bulosum forte, ea protudere, veri haud dissimile videatur. Conf.
Tabulam nostram I. fig. 1. quae totum fungum adultiorem, fig. h.
et c. quae corpora clavata fig. d. quae filum et fibrae ex eo nascentes
in corpore clavato ad perpendiculum disseólo fig. e. quae Ce-
ratophoram ipsam ad lineam aequam disseftam, cum stellulis
fibroso - tomentosis, microspio auólam exhibet.
OBS. I . Fodinalem hunc fungum unico tantum loco legi altitudine
350 pedum au f dem NachtigoHstollen, zwischen dem Treibeschachte
und dem übersezenden Gideoner Spat. Figura nostra omnino convenir
cum Fungo non vesco 62. Loeselii, quem cui generi adscribendus
sit jam virum summum Schreberum dubitantem vidimus.
Naturforscher St. 23. •/). 158. Mirum certe in crypta friber-
gensi me eandem plantam invenisse, quam Löselius ineunte seculo
decimo sexto in apiario prussico (Wufersdorfiì et Birhenfeldiaé)
observavit. Tanta formae immulabilitas !
OBS. 2. Ceratophorae genus medium
WiUdenowii et Maninas Adansonii.
g ia l canalium Schröter Naturf. 1. c.
tab. 405. (musco aquatico ceratoìdi
dissimuli) cui rami sunt dichotomi
gentes. 2) a Spharia Carchariae
verticillata cui Cel. Oeder fucum
seli junxit, quae ramis verticillatis
ge distat.
locum tenet inter Tlielephoras
Differt quidem 1) a Spon-
tab. 2. et Flor. Dan. Heft 7.
Loesel. n. 477. tab. 52. haud
nec digitati nec apice pun-
Weig. Obs. bot. p. 4g. var.
digitatum alveariorum Loe-
gaudet totoque habitu lon-
OBS.