^iií
. r / l i .
• i ;
: 4Í,"
• ¡,1 Iii If
•i If:
í i |
: »1.. ^
•
1 9 5 Ü R T I C I N E A E : URTICA — FLEÜRYA. 1 9 6
HERBAE annuae vel pereiines aut FRUTICOSAE,
puhe urente, FOLIIS oppositis, serratís vel dentatis.
P e r l g o ß i i femincì segmenta iti Doro adulto opposita inter se
a e q u a l i a , in -flore nascenlo prima iuaequalia deprehenduntiir.
1. URTICA ÜRENS LINN, annua, ureiiti-hispida ; foliis oval
i b u s OTatisve acutís inciso-serrat is; c)'mis axillaribus gcminatis
c o n t r a c t i s , monoicis, sepaüs femiDcia intcrioribus seta urente pler
u m q u e solitaria dorso armatis.
Tabula iiostra LXVII. fig. J. et II.
Urtica urens Linn. spec.
Urtica Scalpe Commers. Mss. Weddell l c. 198. n. 51.
Urtica urens bonariensis Vers. Enchir. II.
S p e c i m i n a suppetentia a formis curopaeis, quales locis opricis
haud umbrosis erescunt, haud diCferunt. FOLU grosse serr
a t a , saepe profunde ac duplicato-serrata, supra punctulata et
s e t u l i s raris inspersa, subtus setulosa. PERIGONII FEMINEI SEGMENTA
Diajora trinervia, vel in nervo medio plerumque infra med
i u m vel in uuo lateralium plerumque supra medium seta urente
p a t e n t e instructa.
VAE. ß. sepalis inermibua, maturís glaberrimis; foliis min
o r i b u s , inciso-serratls, atrinque setosis, supra punctulatis.
Urtica dioica Vellos. Flor. Flum. X. t. 18., haud Linn.
( u t in tab. cxplicatione etiam monctur.)
S i m i l e m , sed teneriorem, sepalis magis pubescentibus e
Chili cl. Cuming reportavit. Et huic simillima est Urtica mexicana
Hort. Berol. foliis ovatis acutis haud profunde dentatos
e r r a t i s , setulosis, ÍI. monoicis, sepalis femineis molliter pubesc
e n t i b u s sed inermibus. Vidi cultam, et ab ea vir differt Urticae
¿pedes in Louisiana lecta, ex Herbar i o Hookeri coramunicata.
Crescit prope Rio de Janeiro: Com. Rabeiif et probabiliter alibi
in Brasilia, ex Europa introducía.
OBSEBV, I. Speclem novam ex unico charactcre deficientls sepal
i s majoribus pili urentis petito.agnoscere haud ausus sura.
OBSKBV. II. Huic próxima affinis est Urtica andicola Wedd.
I- c. n. herbacea, caulibus adscendenlibus ramosissimis^ setigerls,
s e t i s nllLs numerosisslmis vix coDspicuis_, aliis sparsis majoribus, foliis
ovatis acutis, basi rotundatis vel subcordatis, ima subcuneatis, grosse
e t acute dentatis, membranaceis, saepìssime bullatis, írinervüs, utrinque
hispidulis, cauleque petiolisque set.is bulbosis armalis, stipulis lauceolatis
cQiatis, 11. mase, et fem. iiiixtis in gloraerulis axìllaribus sessil
i b u s , perigoni! fem. sepalis majoribus uucula fusca subaequailbus, in
dorso et margine hispidis, absque pilo urente. Andes peruvianae.
X X I N . F L E U R Y A GAUDICH.
UBTICAE species auctorum. — URTICAE seclio c. et d. Endl. Gen.
I. c. — FLEURYA et LAPORTEA Gaudich. Ilin. Freycin. Bot. i97-
et 498. — SCHYCUOWSKYA £ndL Annal. d. Wien. Museums /.
187. t. 13. Gen. Plant. 384. n. 1881. Meissn. 348, (259.)
F L O R E S monoici vel dioici aut sabdioici. MASC.
PERIGONIUM 4 — 5 -par t i tum, praefloratione valvatum.
STAMINA 4 — 5, perigonii segmeiitis opposita, primum
inflexa, dein elastice prosilientia, ANTHERIS dorsifixis
b i l o c u l a r i b u s . OVARII RUDLMENTUJI. FEM. PERIGONIUM
2—4-partitTim, PHYLLIS inaequalibns, interioribus vulgo
majoribus, antice posticeve subinde deficieutibus. OVARIUIVI
obl iquuin, OVULO unico basilari erecto, STIGMATE
subulato-eloiigato uncinatim reflexo. NÜCULA partim
exsería oblique ovata compressa, immarginata vel auguste
margiuata, crustacea, laevis vel tuberculata.
S E M E N e r e c t um, EMBRVONE rect o antitropo.
Urticae aUernifoUae glabrae pilosae vel urentihus
seiis (stlmulis) armafae, FOLIIS serratis, dentatis
vel iniegerrimis, IXFLORESCENTIIS cimosis vel subspicatis,
pleruììujue monoicis aut fere dioicis.
1. FLEURYA ÄESTÜANS GAUDICH. annua erecta, parce
sctosa-, foliis inlìmis subinde oppositis, reliquis alternis ovatis vcl
r o t u n d a t o - o v a t i s subacuminatis, basi rotundatis vel subtruncatis,
g r o s s e acute dentatis, membranaceis, triuerviis et pauci-costul
a t o - v e n o s i s , subtus glaucescentibus ; cymis paniculatis axlllarib
u s et subterminalibus folia circiter aequantibus ebracteatis divar
i c a t i s , monoicis.
Urtica aesiuans Linn. Sp. PI. excl. syn. Rumph. et Pison,
Urtica aesiuans Jacq. Hort. Schoenhr. Ili. t. 388.
Urtica lalifolia Act. Soc. H. N. Paris. L 113. E. Meyer
in Nov. Act. Ac. C. L . N . C. X I I . 776.
Urtica cory li folia Juss. Herb, et Encycl. méth. IV. 226.
Urtica divergens G. F. W. Meyer Prim. Esseq. 264.
Urtica Caravellana Schranli. PI. rar. Hort. Man. t. 82.
Fleurya aestuans Gaudich. Hin. Freycin. Bot. 497,
Fleurya Caravellana Weddell in Ann. d. Se. nat. Bot.
X V I I I . CÌ852.) 204. n. 63. quoad syn. Schrankii.
Urtica nemorosa H. B. K. Nov. Gen. I L 42.
Species per omnem Americam calidioreni late dispersa, jufelicem
summis botauicis erroris fontem sIsOit. Linnaeus (qui slccatam
vidit) urentem dixii et revera setae uroutium more coustructae deprehenduQtur.
Jacquiiius, qui cultum examliiavit, innocuam esse affirmat.
Folia basi cordata cum Linnaeo Iiaud dicenda. Reliqui autem
oinues cliaracteres et patria de ejus synouyniia iiullutn dubiuni relinquunt.
Uerba est simplex pulinaris vel vulgo 1 — 8-pedalis, vel eliam
r a m o s a , caule tuuc probabtliCer basi sublignescente, au vegetationein
a n n o seqtiente contìouaturo ? RADIX fibrosa. CAULBS et PETIOLI setis
pateutibus basi tumidis raris vel paullo frequentloribus couspersi. FOLI-V
a c c r e s c e n t i a alterna Coppos'^a ipse haud vidi^ PETior.ia 1—S' / s P'"!''
loDgis sustenta, basi utplurimum rotundata, raro concaviuscula nec
v e r e cordata, teauiter membranacea, supra saturate viridla sctulis
p r a e s e r t im versus margines tenuibus inspersa, deutibus junloribus CUDC
s e t u l a terminatis, subtus ia sicco subcaerulescenti - g lauca rliapliidose
s t r i o l a t a , 2—4% poli, longa (raro fere semipedalia), »—3 lata. Partes
nascentes, praesertim petioli, pube tenera evanescente conspersae. INFI.OBESCKNTIAE
axillares et versus apicem caulis quasi terminales, haud raro
folio quidquam breviores, paniculacformi-cymosao, ramis divaricntis,
pedicellis in ramulorum ultimorum apice scmiorbiculariter subflabcllntim
dispositis. FLOHES fere omues KKMISÌKI, rBDioKLLta sterilibus (nn ninscuiis)
lougioribus apice pallido subtiimidulis (iu icone Jacquini cetorum
eximia male tamquam ex perigOQio ortis) iutermixtis. PBiaooMUH
t e t r a p b y i l u m , SKGMKNTIS 8 lateralibus ovario arete applicatis ovalibus
s l r i o l a t i s , 2 reliquis fere obsolelis. OVAUIUM compressiim, STIGMATE
( f u s c u l o ) uncinato-deilexo. NUCULA compressa apice obliqua stigmatcque
denexo aucta, pedicello oblique Inserta, dorso Icviter margiuulatn,
p a l l i d a , rugulosa, ex perigonio '/j exserta. FLORES MASC., In aliis
speciminibus forsiin froquentiores, rari, generis moro conformati, auad
r i p a r t i t i , FILAMENTIS pallide rubellis, ANTIIKUIS albidis.
Crescit in Snrinamo: Linnaeus, Dr. ¡I. C. Fochein Guiana
gallica et anijìica : Richard Schovibnrgk ; in insula ItJarliiiica:
Sieber f in Brasilia prope Rio de Janeiro: LeschenauU; prope ViM
197 Ü B T I C I N E A E : FLEURYA - PILEA. 1 9 8
Vifosa et Caravellas, Campos cel.: Princ. Maxim. Vidensis; in prov.
Para, in Bahiae silvis primaevis ad Almada, Ilheos, i« terra humosa
inter rupea (specimina palmaria depauperata) prov. Minarum
prope Villa Rica: M.¡ in Guyana gallica, insula Martinica, ubi
„ G r a n d e - o r t i e " dicitur: de Rivière; in Nova Granada: Ilumb. et
[ionpl., J- Goudot, Funck.
OBSBRV. I. Secus ilumen Quorra Africae occidentalis prope
fatleh et Addaenda bealus Vogel, in confini insula S. Thomne ci.
Don liane specie in ctlam legeruat. Num ex Africa iu Americam cum
Nigritls gentibUS migraverit ? (Conf. Fior liiyrit. p. 517.)
OBSKRV. II. Cum hac specie, llcet consiinills, haud confundí potest
Fleurya C^rtica L.) .divaricataAmericae s'ept. incola. Differt selis
crebrioribus, foliis pauilo lìrmioribus, supra ad leutem puuctulatis,
subtus non glaucescentibus, venis costalibus (quarum una utrinque e
busi) ere brio rib US, densloribus, fortioribus, 5uis — 6nis et praesertim
serraturis densioribus multo crebrioribus et minoribus, iuflorescentia
lenerlore densiore puberula et hirtella, fl. masc. peutaudrls.
3 . FLEURYA GLANDÜLOSA WEDD. erecta elata; caule
setis urentibus diaphanis aliisque multo longioribus glandulosocapitatis
fus c e s c e n t i b u s q u e superne hirto; foliis evatis breviter
acuiiuscule acumiiiatis, versus basin paullo angustatis ima basi
c o r d a t i s , grosse mucronato-dentatis, membranaceis, setis urentibus
utrinque sparsis, rhaphidibus fere nullis; stipularum laciniis
lineari-lanceolatis epilosis? floribus monoicis?, cymis masc.
parce raraosis; pcdunculis glanduloso-pilosis 5 per igoni i 5-par -
titi laciniis pilosis.
Urtica aestuans auciorum partim ?
Urtica Caravellana Mart. Herb. Flor. Bras. 93. n. 84.
non Schranh.
Urtica villosa Sahmann? PI. exsicc.
Fleurya glandulosa H. A. Weddell in Ann. d. Sc. nat.
XVJIL C1852.) 205. n. 64.
Praecedenti sane intime conjuncta sed felici ut vldetur omine a
Weddellio separata, si scilicet characteres qui ex indumento, stipulis
et rhaphidibus derlvautur sibl constant. FOI.IA 5 — 7'/, poll, locga,
l a t a , petiolo glanduloso-piloso subaequlionga, dentibus obtutis.
FLOURS MASC. in cymis conglomerati, in Fl. aestuante FOLIA
setis urentibus iu utraque pagina armata et subtus rhaphidibus linearibus
instructa, dentibus acutis; nulli pili glandulosi, sxipur.AB apice
subsetaceae, FL. MONOICI in iisdem cymis, P-EMINKOJIUM I'EBIGOKIOUUM
segmentum alterum pileatum setaque urenti calcaratum, STIGMA ovatum,
NucoLA obliquissime ovata vix alata utrinque scrobiculata cura perigonio
tota reflexa. PKHIGONIUM MASC. 4-partitum, In icone Jacquini 5-
partitura!*}, segmentis apice setigeris.
Crescit in silvis Brasiliae orientalis: M.
X X I V . P I L E A LINDL.'-O
URTICAE species auctorum. ~ PJLEA Lindi Collect, t. 4. —
DDBHUEILIA Gaudich. ad. Freycin. W3. Meissn. Gen. 348. (259.)
FLORES monoici (an semper?) in cymis bractea-
IIS yel ebracteatis. MASC. PERIGONIUM 2 - 3 - vel 4-
pariitum, SEGMENTIS aequalibus praefloratione subiudu-
• ) Num ideo Jacquini stlrps ad Fl. ylandulosam?
MYRIOCARPA BKNTK.
MVKIOCAUI'A Renth. in Voy. Sulphur. Bot. i08.
Fr.oHEs dioici. MASC. perigonium quadripartitum, STAMINA 4.
i'sM. perigonium dlphyllum, For.iot.is parvis pateutlbus vel interdum
odditis 3 follolis miuutis quadripartitum. OVABICM conip
l i c a t o - v a l v a t i s , sub anthesi patentibus. STAMINA tot
quei perigonii segmenta iisqiie opposita, FILAMENTIS
transverse plicatis primum inflexis, sub anthesi elas
t i c e prosilientibas, ANTHERIS bilocularibus dorsifixis,
l o c u l i s oppositis. FEM. PERIGONII znaequal i ter 3-4-fidi
lobus uiius vulgo inaxinius cucullatus, reliqui nani.
STAMINA RUDIJIENTAHIA tria (an s emp e r ? ) vulgo squamaeformia
itiflexa. OVARIUM liberum ellip.soideum ovulo
unico basilari orthotropo. STIGMA terminale sessile
laciniato - multipariito -penicillatum. NUCULA perigonio
segmentis carnosulis inclusa vel exserta. SEMRN erec
t u m , EMBRYO i n axi a lbumini s carnos i aut i t ropus, COTYLEDONiBus
aequalibus ovatis, ROSTELLO supero.
IIERBAE oppositifoliae vulgo glahriusculae, rhaphidibus
crehris super/icialibu.s slriatae, stipulatae-,
FOLIIS ejus dem jugi saepe inaef/ualibus.
1. URTICELLA. Folia longlter petiolata majuscula, serrala, crenata,
membranacea. Cymac laxae axillares.
I . PILEA GUYANELVSIS WEDD. caulibus longe repentibus
a p i c e adscendentibiis pubescenti-pilosulis; foliis oppositis superior
i b u s majoribus, ovalibus vcl ovatis, obtusis vel acutis basi vix
a t t e n u a l a obtusatis vel rotundatis, crenato-serratis, membranaceis,
pressum, sTyi,o unico simplici ab apice ultra medium liinc crasso
p a p l l l o s o - s t l g m a t o s o . NUCULA lenticularis marginata, STYI.O cor
o n a t a . SEMEK erectum, albumine parco, EMDKYONIS COTYLEDONIBU3
ovatis, ROSTELLO brevi supero.
AnsORES vel jnsascpus in America australi crescenles,
vosAis alternis ovatis vel oblongis, supra pilia stellatis rha~
phidibusque inspersis, FLOHIBUS femineis ci/mosis.
Generis distinctlssimi nulla hujusque species in Brasilia det
e c t a , species sequentes iu occldentalibus Imperii reglouibus forsan
detegendas enumeramus.
1. MYRIOCARPA STIPITATA Benlh. l. c. foliis ovatis acuminatis
g r o s s e crenatls semipedalibus, supra sparse hlrtellls, subtus gìab
r l u s c u l l s , ovario nuculaque longiuscule stipitatis. — Renth.
l. c. t. S5. — In Tabago Americae tropicae otQidentalis.
2. MvRiocAnPA POLVsTAcnVA Wedd. foliis lato ovatis brevit
e r acuminatis iuaequaliter deutlculato-serratis, semipedalibus,
s u p r a sparsim piloso-hispidis, subtus appresso pllosulls, ovario
nuculaque stipitatis. — Weddell. l. c. 23i. n. 133. — In nova
Granada.
4. MVRIOCARI'A DENSIFLORA Benth. differì a praecedentibus
foliis subtus molliter tomentosis, nuculis subsessillbus. ~ Benth.
l. c. 169. — Li Peruvia.
4. Mi-niocAHPA DOJIBKYAN-A Wedd. foliis oblongo-ovatis semipedalibus
apice atteouatls vel breviter acuminatis argute dent
l c u l a t o - s e r r a t i s , supra pilosulis rhapbidibusque minimis a basi
pilorum majorum stellato-radiautibus numerosissimis, subtus pub
e s c e n t i - t o m e n t o s i s , nuculis pedicello suo dimidio longioribus
margine setoso - hlspidls — Weddell. l. c. »39. n. 134. — In
Peruvia.
5. MviuoCARPA IIUMIUS Wedd. follls ovato-obJongls y, pedis
l o u g i s , brevissime oblique acuminatis, serrato-dcntlculatis, supra
s p a r s e liispldulis rhaphidibus e basi pilorum stellato-radianiibus
I n s t r u c t i s , subtus appresso pllosulls sparsisque in parenchymate
r h a p h i d i b u s , perigonii diphylli follolis pedicellum stylo brevior
em paullo superantibus nuculaque margine setosa dimidio brevi
or ib us. — IVeddell. l. c. n. 135. — In nova Granada.
1 ; - •
r M
I,* ' M;
' I T
I
: ' 'Í,
' „'í!-;
! '
.ir. 'f,!'