V IA
't. IH
ifii
439 CONIFERAE : EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
S t n i c t u r am pistilli slve floris vclerum botaiiicoriiai simpliciasiniam
et oviilis plamorum altioris ordinis coiiseniancam, alquc poliinis erga
nuclcum rationcni argiiens, summa probabilitate demonstrat, Organum
illiid esse ovuliini nudum, uuico aut duobus inlegiimeiitis
(caiyce, cupula vel ovario auctl. vet.) instructum. Hanc ub causam
squomam, in qua (sivo ex qua) Ovulum orlum ducerei, pro
c a r p o p h v U o pronuntiabai, quod hisco stirpibus Don ut aliis clnusum,
sed a p e r t u m e.xstaret.
Bbo-w.nu scHtentiam omiies fere bolanlci siiani fcccriint et hodierno
quoque die plurimi probatam habent. Saepiiis inmcn 1«
dcscribendis stirpibus negloxerunl, ut omnium partium ciiuracteres
ud sanae morphologiae Jcgcs constituèrent. Ita factum est, nt in
optimos libros lermìnì absoni, ut e. gr. „carpidium bracleatum"
etc. irrcpscrint. ' ) Frustra in talem tcrminologiae cum morphologia
discordiam bolanicorum ánimos adverterc conati sunt ill. Schleiden')
Dt A. Braun.')
Recentiore vero tempore Horum ordinum accuratiori tcrminologiae
operam impeudere compUiros coepcrunt scriptores, ut pro
Gnetaceis cl. Tulasne'), Ci/cadeis cl. Miquel'). Dum autem
in Coniferis priorum errores evitare studerent, Brownii doclrinam
immutatam statui non posse intellcxcrunt et pins minus ab illa desciverunt,
immo contra cam adversarii exstiteruut, ut cl. J. G.
Aga RDM ' ) , A . Bhaun' ) , Bâi l lon'-), Caspary"), P a r l a t o r e "'), ipse " ) .
Longum csset, enarrare varias quae prodicrunt scntentias; ad illas
lamen suo loco in hac nostra dissertatione recurrere liceat.
J am igilur ad naturae ipsius examen nos converúmus, rati
o ne prima habita O o r um Cy cade arum. B revins de ¡Horum natura
dissero r e Ilcot, qiumi res praesertim a viris cl. M i q u e l et Mohl
f u s i u s jam tractata sit.
Comparato Cijcadis femìneae spadico ovuligero cum cjusdem
stirpis fronde, persuadenuir, utrumque Organum eandem indolem
praebero, tum structura anatomica tum dignîtate morpholo^ica.
Constat autem, frond em Cy cadis verum esse folium (ncque ut ex
auctoriíato Miquelii passim creditum est „rami scissi" qualitatem
prao se ferro); quamobrem etiam spadicem pro organo foliáceo
habeamus nocesse est. Unicutn vero spadicis a fronde discrimen
( c e r t e gravius) in eo est positum , ut pinnanim infimarum, quales
in fronde exstant, in spadice locum obtineant organa quaedam ovulis
plantarum aliiorum ordinum structura et quali(a(e phvsioiogica salis
conücnlanea. Quum autem observationibus de melamorphosi numerosis
constitutum sit, ovuhi, quae ex organis foliaceis (carpopinllis)
ortuni trahunt, cadcm ratione sesc habere ad ilia, ac fulii frondosi
itm Sen.
Syn. Conif., Ca inrenE Con
Grundziigc
1) Cf. Lin-di,kv Ve-Dt. Kìngd
Hook. F). Tasiiian. — Eli
ir. 432. sqq.
8) Aun. Sc. nat. Ii. Ser. XII. .374.
3) Individuum 65. iu nota.
4) Add. Sc. iiat. IV. Scr. X. 110. et line i
sub Gnetaceae.
6) Prodr. Syst. Cvcad. {ISGI.5.
6) Tlieoria systeruat. plant- 3 IS.
7) Polyembryouie 243.
8) Kecuell d'observat. hotaDiqiics (ParisIIs U
nat. IV. Ser. XIV. 180.
0) L. supra cit.
10) Ann. Sc. nat. IV. Scr. XVI. 215.,
11) Re-iensb. Flora (hot. Zig.) 1868. 369.
12) Motîogr. Cycad., Ann. Sc. nat. 111. Ser. 1
13) Ahh. .MúnchD. Akud. 1632. 397. et Ven
It. ft Pliysi
KI. Dr.-ks. rase. XXXIV.
I . 193, IV. 7i
. Sehr. 195.
1 SSNu
ov(
ill Abb. Beri. Akad
neuto (1860.) vol. XII. ft
44»
( L a u b b l a t t ) denies lobi pinnaevc scse habent ad laminae partem
Integram vel rhachidem*): nil impodit, quominus Cycadearum organa
de quibus agitur pro veris ovutis habeamus; perspicuo cnim
ex organo foliáceo pinnarum loco sunt en a (a ncque discrimino quod
essentialc dicas ab Angiospermarum ovulis distinguuntur.
Inter spadices femíneos Cycadis et reliquorum Cycadearum
•generum formae transitoriae hucusque quidem non innotiicrunt
attamen et structura anatomica et spadicis cum squama anthcrifera
congruentia suadent (quam organi foliacei indolem prac se ferre
j am supra exposuimus) , ut in illi.s quoque gen eri bus spadiccm
femineum pro organo foliáceo ovuligero pronnntiemus.
Ilaque spadices hminoì Cycadearum cnrpidia aporta effingunt
atque ovul a habent nudn. O Unde scqnìtur, tofns strtibilos
Cycadearum flprum simplicium dignilatc gaiidcre.
Hanc scntentiam omnes fere botanici reccniiores, quanliim
video, soquuniur, haud excepto cl. Miqueuo, qui Cycadcanm ordinis
sagacissimus investigator olim doctrinan) prorsus alicninn
emiserat.
Florum Cnelacearum morphologiam b. Bi.umf, ' ) observalionibus
eximiis ornavit atque slabilìvit.
1) Cf. bac de re, quo,
b-qq. — Picrisque
parte Csivc dente .s
Contra baue sente
exposait cel.
criptoribus pli
^c lobo)
. Cb,
itatis Cpeì
cium facero; illud t;
popbyllo proficiscunt
dentes obtinent vel pianai
fiicie), et tamqunm ilJii
, Io
Pulyeinbryoniu 186.
c folio liiit e folli
.niorphosin) produci,
iliiim dubiit quaedata movet A. Uraun 1. c. et
uliaui emiitit doctrinain, qua ovulum geji.inuiae (foliaceaej naturam
prai; se femt. Noliin iiicaiite de diflicili liac qiiaestione judim
babi'iuuus: oviilu, qiiaudo e caro
b t i u e r e in carpidio, qualcm alias
ad inargineni ubeant, sive e niedi.'i
se iiabcre.
foveÌ5 immersa (Slan{/eHa) vcl illius
•p.) et ita inclusa oiTendanlur, id quod.
se-Gothaea intra Conifn-as observutur
Araucarint) et quum ab Angiosptì--
ncipio sit ftlienum, nil imnarum
nomen itttribuamus.
ì (si
2) Accidit, ut ovulu in carpi
compage obducta enneadi
cliiim in Aruucaria et .S
(cf. adnot. art cliaractereni Armi
vuirum ralione occlusionis ovuloi
pfdire polest, quominus illis Gym.
3) iMoiiogr. Cycad. et in Ann. Se. n.
4) Iliimpliia IV. 1. t. 176. — Prorsi
sentiuut cum GioFfiTnn eadem Ui
in Vcget. Kiu;i(i. p. u cl.
185.0. 29.9. t. 55. 5G. communicat
•t. 1.
B1.UÍI11
re iustituti;
.bscr atio
gunientum interius (Seci
enatum, quum Bi.u.mk <
exterius effiugi. Non aut
fs non couili.
Lindi.kv
Linn. Süc.
lunicatis. Griffith euim describit InteueMirb.)
longo post exterius (Primine)
iQtrario dcmoustret, interiüs din unte
credirterini, b. Bluíiium erravisse, quum
figurae
protiilit
(ab. 17 Ku: ipim.
li.'ísime coDfir
diccre possumus. M ci
lontinetur, in Giiikkithu
ìgura (t. 55. f. 10.) ov
qui
3 ab ipso auctore ddincatae, id quod
ncnt, quod dc Guiffithiì tabiilis milim
stadium ovuli, quo omne nionientabiiiis
prorsus deficit; in altera videilum
integumento unico praedltum, in
stadium inscquens refcrt (fig. 15. t. 55.), integumentis
duobus VC stitum, nullo transitu intermedio, itii t ut dijudioart
baud i¡ lOssit, quoi inam integum, cntum nuperius sit cnntuni. Nihilomiítem,
ex ili is figuris sat persplcu e mibi elucet, Griff ITI iiujM
fefellisí Je, quum d escribat interi US posi ( ;xterius intcgur iienlum eiTortiiatuiit
; figura ei lim IO, riemni iistrat integumet itum sii inplex apiceni
purigon ii attinge.. s et superile lacerum , quod etiam in lìg. 15. in
i n t e r i o r e tegmi ne observatur , quum contra exlerius a summitftlR
calycis , qui ilio tempore pian mu tatù r , uonn ibii rcmulum
el, apice tantum obsolete cren iilatum , neque iuitcm 1 accriim (coni
lig. 13, et 16.) 0 ITendatur. .Qi lamobreii dubitare •m, quin itilegnnicntum
iiiterln s figurae 15. enudem re fera t parici .1 ac simplex
legmen in fig. 10. et, quiii ¡gitili r integuN lentum exlerius ; seriu-s eiTori
liabere protulit b. flr.i
441 CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS. 442
Elucet enim cx evolutione Gneti feminei, partem centralem
( n u c l c u m ) , tegminibus tribus cinctum, totius floris axe m eflìngere.
Tegminum aulem cxiimum jam diu enascitur ante interiora.
Illa serius proüciscuutur sub nuclei apice et quidem 00 ordino, ut
exterius post interius appareal. Quum autem consiitutum sit,
organa floris omnia foliacea, scilicet perigonio, stamina, ovaria,
ubique ordine centripeto enasci, unica vero ovuli iutegumenta cont
r a r lo ordino centrifugo uti, sequitur, in Glielo velaminum duo
interiora nucleo centrali tamquam ejus integumcnta ad.scribenda
osse. Itaque ovulum hisce stirpibus haud e carpophyllo ortum ducit,
ncque per totius folii metamorphosin proüciscitur, sed ex axis
f l o r a l i s ipsius apice metamorphos i - m u t a t o cfl"orinatur.
Simile quid in Ephedra, nisi hoc in genere velamina tantum duo.
Quorum interius, quum post exterioris evolulionem initium capiat,
integumentum simplex salutandum est ; cxtimum vero analogon
praebct veiaminis exlimi inGneto. Minimo igitur ili, Endl icukri ' )
opinio probaiur, qui velamina omnia integumentorum titulo proclamabal.
At ncque b. Blubiii*) scntentiam sequi possumus, qua
velamen cxtimum „ovarium'' habetur. Vetat enim, ut rectissime
monuit cl. Tulasne' ) tcgmini\s extimi aequalis in utroque
Bexti praesentla, ne illi dignitatem prorsus dtvcrsam adscribanuis;
.docet e contrario, lllud tum in flore másenlo turn in femineo pro
perigonio simpllcl habendum esse: id quod jam voluit ill, Rob,
Brown.*) Quam quidem seniendani egregie confirmât planta gulneensis
nuperrime delecta, WelwHschia mirabilis Hook. fi.l.'-y\[\i\is cnlm
ovulum, ut in Ephedra, cenlriim floris occupans axis summitatem
cffingit, integumento simplici praeditum; veiaminis autem exterior
i s , in rcliquis Gnetaceis simplicis, hoc in genere vices gerit perigonium
in floribus mere fcmineis diph\llum, in pseudo-hcrmaphrodilis
(masculls) tetraphjllum.
Itaque Gnelaceae vere sunt gymnospcrmae. Flores autem
Cycadeis achlamjdatae, huic ordini obtingunt perigonio aut gamopetalo
aut polypetalo praediti, Aique ilia est gravissima ovulorum
dignilas morphologica, quod haud, ut Cycadeis, e carpophjllo
onata qualitatem teneant foliaceam, sod axis floralis ipsius sumniitaiem
sistanl.
Quum tali modo pro certo habeamus, Cycadeis et Gnetaceis
reverá ovulum esse nudum, integumento modo simplici modo duplici
instructum , idem in proximo affini ordine Conifcrarum obtinere
verisimile videtur.
Cui sententiae omnia favent. Kandem invenimus per tres
hos Gymnospcrmarum ordines nuclei indolem et cvolutioncm peculiarem=),
eandem integumenti structiirani, eandem ejus ralioucm,
1) Synops. Conif. ad on
2) L. c.
3) Ann. Sc. uat. n*. Se'i
culo XXXIV.
4) Verm. Sdir. trad, gem
5) Trans. Linn. Soc. XXI
6) Cf. qnod publiai juris
et Cycad., Acii. Hiciiai
(at i Oil em p. 206., 15oii
XX., MinuEi. et Si-ach
sqq. 1 hoc Florae Brasil, fasci
lb titulo Gneta,
IV. 10.1.
et Ilot. Mug, I. supra cit.
uTcrunt: L. C. Hichahd iu Comm.
) fil. ill iippeudice a!lc-ru ad iliam
liiiowfî in Ann. Sc. nat. 11. Soi
n Ann. Sc. nat. II. Ser. XX. 257.,
eodem loco III. Scr. XI. 83,, Gki.kznofk, I. c. III. Ser. XIV. 188.,
Gottschf. In Hall, üot. Ztg. 1845. 378. et 507., IIOKsiKisTKa,
Uatersucb., in llegensb. Flora 1854. 529. et iu Prii
biïcbcrn I. 167., Radi.kokkii , HolTuchtungsprocess
in Beitrage zur Anatom, und Piiysiol. II. 324., in
J. 217., Lebrb. il. Anatom, u. Piiysiol. IL 38». —
cf. insiiper Bi.ubik in Kumpliia IV. 1. t. 17G,, Giukki
in Transact. Linn. Soc. 1850. 30». - De Ci/cadei.
ouni, Monogr. CyraiL })., porro in Ann, Sc. iiat. III.
•gl.
:sliei
i's JaUr-
58., ScnACiiT
'ringsh. Jaiirb.
Dc Gnetaceis
ni (ilKNFKKV)
imprimis Mi-
Scr. III. ti).3.
ut a nucleo majore parte sit liberum in micropylen amplam protraclum,
ita ut granula poliinis per illam libere perlapsa in nucleo
ipso tubulos suos agant (unica íorl<¡ Àraucaria excepta; cf. Ob,scrv.
I . ad characterem hujus generis supra p. 425.) ele. Facile igitur
intelligimus, idem esse Organum Cycadearum Gnetacearuìncma
Ovulum ac in Coniferis, ibi solicm ubi tegminc simplici involvit
u r . Restant tantum genera velaminibus duobus instrucia. Quorum
autem quum interius cum simplici tcgmine aliorum gencrum quavis
rationc sit tongruum, illud pro integumento habebls et de exlerloris
tantum indole forte incerlus eris. Omnia quidem dubia statim
amovebnntur perspecta vclaminum evolutione; qua vero cognitinne
adhuc deficiente, alia argimienia peterc oportet. Quae non desuní.
Genera enim ovulo dichlamydato pracdila (Podocarpus, Salisburya)
intimam praebent affinilatcm cum aliis, quibus integumentum
simplex (Cephalotaxus, Phytlocladus)-; gemmulas utriusque indolis
conspicimus ad eandem rationem supra squamas collocatas in Podocarpo
et Cephalolaxo et in ulroque genere evidenter Organum
analogmn rcpraescntantes; porro interdum velamina Ita coalcscunt,
ut icgminis simplicis specicm simulent (Podocarpus), quod quantum
novi, niillibi accidit in organis diversae prorsus conditionis ut
in ovariis cl inicgumentis (certe non in statu juvenili), saepissinio
vero offcnditur in integumentis ; denique quoque siquidem sub mat
u r i t a t e velamen accessorium (cupula Rich, arillus aiiclt. recent.)
expUcctur, illud semper cxt imum ofl"cndilur, sive tegmen sit simplex
sive duplex, et tali modo monet, tegmina slmilem prae se
f e r r o indolem. Accedunt Gnelaceae proxime affines, quibus docet
u r , numcrum integumentorum esse varium, quum simul illarum
et Cycadearum cxemplis dcmonstretur, Ovaria hisce stirpibus prorsus
abesse, pcrigonia vero aut deficere, aut ubi exstant per ordine
m sibi ita constare, ut licet numero phyllorum vario (^EphedraGììctum
— JVelwifschiaJ, dignilas tarnen perigonü morphologica
una sit eademque.
Quibus quas protulimus ralionibus probatum eril, Coniferis
ovulum esse nudum , modo integumento simplici modo duplici instructum
et inlerdum maturitatc arillo auctum, nusquam vero ovario
aut perigonio praeditum.
Sunt quidem, ut cl. J. G. Agardii, Baillon, Parlatore,
D i c k s o n ' ) , qui ovulorum evolutione innixi vcl analogia ducti, pro
pistillis ilia habenda esse arbitrantur, ovulum integumentis destitutum,
immo ut sibi vult cl. Agardh totum ovarium includentibus.')
Scnlcntia cl, Agariiuh, qua nucleus centralis ovarium, sncculus
cmbr\onalis (vera nimirum cellula!) loculum, corpuscula vero
Ovula referre dicuntur, ab omni natura abhorret et earn ulteriii.s
non prosequamur.
Quod autem attinet ad Coniferanm analogiam cum aliis
s t i r p i b u s , in ilia perscrutanda rectius agere mihi videnlur, qui illa.s
tantum cum proximo finitimis ordinibus conferani; patet enim non
solum eo, quod do floribus masculis jam exposuimus, sed etiam e
s l r u c i u r a analomica cl embryogenesi, illas ab Angiospermiae cliarnclere
graviter discrepare. Ila igitur nos Coniferanm cum Gneet
IV. 7.')., Gottschf.
Karsten- in Abii. Beri,
I) Locis supra citatis.
2) Equidem ipse
n Hall. Bot. Ztg.
Akad. JS57. 20,5.
(Klora Hatisboi
ncque autem , 1
axis apice babe
ipsius partem
cliaracierem gei
tractavi et eju
ulirnum cxplicare tentavi,
1845. :Ì7S. et 507.
u dissertatione de Aram .^quamarum n:ituru
:. 1862. 369. t. 2. 3.) liu le genei •i germen adsc ripsi.
t sibi ve ilunt cl. ßAILl.O.V ci. alii, cujus ovuluni 1 pro
idum sit. sed verum carpo|iliyllum , quod tamquai n sul
ovulum progignat. Jam supra in adnotatioui Í ad
eris Arti
•ucnrùie. lume sq, lamae i
i structu
nterpretalioneni
im ordini bau< l it.i
n modi