I lt f
I , '
'H!
i.PlifM,
" l ' I
' I l
I Î
i l
4 l t
I sit
h'ìà
^ y:
' i l
335 ANTIDESMEAE: HIERONYMIA. GEOGRAPHICA E T USUS. TABULAE EXPUCATAE. 336
sim fulvo-to monto sa, mox gkbrata ot 4—5 mm. longa, calyce non
umlato tìxcìpilur et stigmalibus 4 reciirvis integris brevissimisquo
coronatur. PÜTAMEN osseum, cxtirs rugoso-sulcatum, typicam struciuram
praebet , saepissime autera monospcrmum evadit, ovulis
tribus abortieiuibiis. Semen maturum non suppetit.
Oritur in DrasiUae tropicae prov. Sebastianopolitana, et in Minis
circa Caxoeira do Campo cl. Claussenio obvia fuit. fflé. Lessert.)
Propter iadumeutum quo vcstitur, stirpe haec ah antecedenti bus lepidiferls
sine uegotio distinguitur.
ANTIDESMACEARUM GEOGRAPHICA, QUALIT
A S E T USUS.
Antidesmeae qu a e ab Eaphorhiaceis YÌ X legitime
segregantur, in terris calidioribus vetens Orbis abuiide
generaiitur-, rarae contra, soìiusque Hieronymiae signis
decoratae, in America tropica vigent. Plurimae
statura insiguiuntnr, inateriemque indliiiiodis usitatam
Dendrologia Brasilieiisis qiiot quaiiLisqiie prematur difficuUatibus et
lioc Hieronymiae genus probat. Licet eniui arbores viistae iu omnis imperii
proviuciis tropicis inde a circulo Capricorui ad regioues Amazonicas
usque haud ita rarae proveuiant et liyiii compage subtili sat firmii egregiiiin
Diikterieui subministrenl, tain aedlficiis quam utcusilibus panindis, uihilosecius
tameu Botauicis diu lutueruut. Peregrinatores et truncoram altitudo
et sexus separatio imperiit, quominus absolutani fractificiUiouis cogniticuem
facili negotio assequantur, inmio v, cl. FRANC. FBKIKB ALLKMAO,
mentissiiiuis in catiiedm Sebastianopolitana professor a. 1848 contigit solumiuodo
stirpis feiiiineae cliaracteres iu mediuo» proferre. Nonien lupicum
U r u . c u r a n a jam primo post Briisiliam inventam saecuio innotuit, et siguificat:
Bixa. (Urucii) spuria (Maua) absque dubio de folioruiu forma derivutuu)
quae iiUs ßixae quodammodo comparanda. In vulgi ore corruptum
saepe Aricuraua aut Ur icana audit. Primus inter Lusttanos auctor
celeberrimus, G-ASP. SOAHKS DE SOUZA in libro a. 1587 conscripto, Notieia
do Bnizil, cap. C6 liaec habet: «Urucuranas sunt arbores praealtae
et crassiie, lignum praebent colore caruis infuniatae, ponderosum, in aqua
fundum peteus, quod veruiibus resistit, iude usui vario acconiodatur, pro
trabibus, cantberiis, fulcris, tabulis, in construendis aedibus, moleudiuis,
navibus.u Materies baec colore variare videtur, nescio an pro loco, sexu
aut specie, nam lignarii Urucurana vernielho, roxo et pardo distinguunt.
luter arbores Dryades aut Dryadi-iSajades, onmes, ai fallor.
praebent. E x Antide^matum cortice fibroso qui, praeter
notissimnin Euphorbiacearum complurimi iiioreui,
succo lácteo non scatet, funes qiiaiidoque paraiitur.
Folia propter saporem acidiim, instar Acetosae iiostratis,
ad olera condienda Indis adliibentur. Drupae
pulpaui item acidulani sed parcissimam largiuntur, nec
pluris quam Berheridis fnictus valere díceres, licet
apud Indos magni aestiinari perliibeantur. TUL.
species hue usque cognitac numerandae sunt, et in prov. Sebastiauopoliianae
sylvis inontauis individuorum niimcrnm inter alisis arbores oiTerunt
baud spernetidura. V. el. Micii. DK FRÍAS E VASCONCKT.LOS , rerum forestalium
praefcetus (y. Gazeta ofTic. do Imperio JS4«. Oct. 1. u. 26.) in
sylva, quae editiora incute Corcovado latera oburabrat, ubi canaiis, quae
Encanainento das Paneiras audit, fonti Carioca jungitur, omnes arbores
uobiles (Madeiras de Ley) consignavit et iu area 900 orgyarura
(hexapod.) eas commixtas invenit modo sequenti : U rucur a n a fHieroji^-
•mia alckorneoides AU.) arbores 8, — Mereudiba roxo CTerminalia')
1 , Mereudiba bagre (Terminalia januariensis D. C.) G, — Cauger
a n a QCabralia CTrichilia VelO Cant/erana} 35, — Catucaheni V
C o x i c a i i em (Rliopala) 20, — übatam (Astroniiim fraxinifolium
SchottO 2_, — Cedro CCedrela Orasiliensis St. Hil.) 1, — Sapocajii
CLecythis polygama Allevi.) 5, — Ipe CTecoma) 3, — Camundaliy
S ico pi r a Cliowdichin) 9, — Camundaby (Bowdichia?) 21, —
A n g e l i m tinto C-Andira rosea Marl.) 3, — Oity Olrtocarpea^ Soarezia
nitida Allem., Pleragina Árr) 1, — Guarabú Ci'f^iot/j/wgG««-
rabü Allem.) 1, — Oleo C^yrocaì-pus Allem.) t, — Cauel l a merini
(Tiecta/idra) 1, — Tapinhoam (Silvia Navalium Allem.) 4. Inter
bas arbores crassitie Cet aetnte) euUnebant Urucurana, IMerendiba et
Cedro. MARTJUS.
T A B U L A E ANTIDESMEARUJVr.
Tab. L X X XVI I . Hieronymia alchorneoWes, pag. 833, lem. Specimen
Hilarii.
L X X X V I I I . HicroiiTniia alchortieoides, mas. Specimen Allemani.
Icon floris n]asc. quoque a ALLEMASO communicata.
Tab. LXXXIX. Hicronymia Blanchetiana, pag. SS3.
L X X X X . Hieronymia ferruginea, pag. 834.
S i g l a .
Flos ma.séulus aut femineus. 8. Granula pollinis maxime aueta.
. Ovarium gravidum.
. Fructus vix maturus, integer, ealyce persistente stipatns.
Fruetus niiUurus, sarcocarpio sa hinc detracto, calyce ante®, disco
pedicelloque dimidiatis.
Ì. Alter a vertice, septo contrario, dimidiatusj loeulus uterque semen
perfectum fovet,
'. Fructus dissectus, uno autem loculorum abortiente.
!. Idem transversim et in parte quae foraminibus ossiculi externls simulque
fenestris mediis rcspondet, partitas.
). Fructus secus dissepimentum fenestratum a summo dimidiatus; parenchyma
fibrosum et vasculiferum, pedicello continuum, quo pulaminis
càvernula media oppiebatur, amotum est, ut adpareat fenestra.
). Putamen nudatum a latere speetatur quod septo parallelum est.
11. Idem a latere contrario visum foramen monstrat.
12. Alterum a summo pari modo ac in fig. 9 dimidiatum; parencliyma
centrale nutritium item amotum est.
13. Calyx'fructifer desuper ot a latere visus.
14. Antherae a ventre et a latere visae, ante 00 et post (e) autiiesin
(tunc reversae).
15. Discus et 16. rudimentum pistilli. 17. Semen.
18. Stipulae. 10. Lepides in folio et in pctiolo, varia magu.
^ Ramus florifer plantae maseulae.
^ Feiiiina fiorifera. 5 in. Femiua fructifera.
D. Diagramma floris masculi.
II Pars a summo dimidiata. = Pars transversim seeta.
Figurae analyticae omues plus minus auctae suut, indicante signo
solito -[-.
leones a v, cl. CAROLO TULAS.VE, Dr. Med. Lutetiae Parisiorum, A. D. 1858 et 1859, adumbratae sunt. Tab. 88. Monacliii, duce Martio.
R T
.. f.iilUlil)
tìl|,lll ' il'
l i 11.'
il^l;:!
ii^ii'?" i -t... , '
I F P E .
i i ï i i i i , : '
p . ' ' : / I ' '
... • ".'I
" 'Sí' :V¡Í
m r.
ii; ipí! i!