il« Íí
423 C O N I P B R A E : ARAUCARIA. 424
8. rODOCARPUS 1,'HÉIIIT.
S u B O R D O III. TAXACEAE.
T n r e u s VI. DACRYDIEAE.
Anthornc 2-lociiIarcs. Pollen piiiacctini. Ovula supra sqiiamas simplicos solilaria, saepiiis inv
e r s a , orlholropa (rarius siibanalropa), inloguiiientis 3 liberis. — Gemmae nuiae.
SAXE-BOTIIAEA L!Kdi. — DACllYDIUM Soland. — PUEnOSPHAEllA
Akchkh. — MICROCACIIRYS HOOK. fil.
T r i b u s VII. PODOCARPEAE.
Anlhcrnc 2-loculai-cs. Pollen piimcenm. Ovula supra squnmas siinplices vol folia frondosa solit
a r i a , oréela, annlropa, inlcgumenlis ä coalilis. — Gemmae pernlatae
T b i b ü s Vili. TAXBAE.
Antherac 8—plnri-loenlaros. Pollen enpressaeeimi. Ovula supra squamas siniplices vol folia
fronilosa solitaria usque lerna, saepitis bracteolaia, orihotropa, erecla. — Gemmae perulalae.
Folia linearía. Rami lereles.
TOnilEVA Abx. — TAXUS Lixn. — CEPHALOTAXUS Sieb, st Zucc.
T b i b u s IX. SALISBURYEAE.
Antherac 2-lucuiarcs. Pollen eupressaceuni. Ovula supra squamas simplices aut folia frondosa
solitaria vel plora, ebractcolala, orihotropa, erecta. — Gemmae perulalae. Folia dentiformia
aul ßahelliformia. Rami phyllöäinei aul lereles.
P U Y L L O C L A D U S Ujcn. — SALTSBURYa Sh[th.
T k i b ü s I. ARAOCÀRIEAE. Eicht, in Regensb. Flora 1862. 378. — Abietiiiearum .iiiUribus Endl.
S y v . Cunif. 80. Can-. Coiiif. 412. Am t h e h a e iiiultilociilares, loctilis liiiearibtis libere peiidulis. Po l i . e n ctip
r e s s a c e i i i n . So ü a . v i a e ameiili feminei simplices, iuterdum in facie superiore processu ligtilaeforiTii (sqnainaiii iiit
e n o r e m raentieiite) auctae. Ov d l u m iu squama elatum, iiiversum, ortliotropum, libere pendulum aiit itt fovea
s q u a m a e ad imam basin (antuin pervia inciusuni. In t e g u s i e n i ' dm simplex. — Gemmae imdae.
I . A R A U C A R I A Jd s s .
Ar.ídcaria Jttss. Gen. 413. Lamh. Gen. Pin. I. ed. I. 1. 39. 40.
I I . 0. t 4 - 6 . Rich. Conif. 153. I. 20. 21. Meitsn. Gen. 352.
(263. 370.). Endl. Prodr. Fl. Norf. So. Gen. n. 1797. Syn-
Conif. 184. Brongn. Did. nisi. nat. II. 77. CI. Gap Fl. Chil.
V. 414. Carr. Conif. 413. — Dojibey-a Lam. Encyclop. 11.
301. III. 82S. — Columbea el Eotassa Saliib. in Transad.
Linn. Soc. VIII. 316. 317. — Al t i s g i a Bon in Loud. Bori.
Brit. 406. — Aradcasia el Eu t a c t a Lini in Linnaea XV.
541. 543. Spadi. Bisl. Vig. Phan. XL 36L — Pini spec. Veil.
Fl. Flum. Ic. X. t. 55. 56. — Curi lapice, Pinheiro Bras.
F l o h e s dioici (exceptioiie rara monoici, fide Pa h -
L . v r o R E ) . /Vmema mascdla (enninalia, solilaria vel .«ubg
e m i i t a . St a m i n a per spiram coiitinuam inserta, num
e r o s a ; EIIAJIENTO loitgiusculo stipilifoniii ill coiinecliv
i i r a crasso-squamaeforme adscendens dilatalo; anthe-
RAE loculis (i — 20, e conuectivi basi biseriatim peiid
u l i s , filamento parallelis, per rimas longitudinales vers
u s omiiinm centrum commiine spectantes apertis. Fi.o-
BES FEMINEI in strobilo.s teniiiiiales iiiultinoros supra
a x e m clavaeformeni spira continua mullisenatim dispos
i t i . Bi ì a c t e a e (squamae) crasso-squamaerormes, cun
e a t a e , e verticis truncati medio in iiiucronem foliac
e u i n iiicurvnm aut recurvum desiuentes, in facie sup
e r i o r e sub apice ligula dentiformi vel squamiformi int
e r d u m obsoleta instructae; fértiles inferiore part e subi
n f l a t a e cavae, caverna ima basi pervia; sterile» prors
i i s solidae. Ov d l b m in bracteae caverna (fovea) tot
u m immersum, basi lata iu illius snmmitate aUixum;
i n t e b d m e . m t o a nucleo praeter clialazaiii libero, in mic
r o p y l e i i rostellatam ex apertura caveriiae basali brev
i t e r exsertàm prodticto. St u o i m l u s riiucTiFKB magiiit
u d i n e valde auctus; squamis lignesceiitibus (parietibiis
c a v e r n a e imprimis indnratis), plerisque propter iiillor
e s c e u t i a e deiisitatem debilitatis cassis, den ab axe
d e c i d u i s . Se m i n a tota inclusa (apertura basali plerumq
n e demum per mai-gines compressos ncque quidem
c o a l i l o s occlusa). Te s t a arido-membranacea; nucleus
d e m u m ad cbalazam quoque solutus, endospkiimio cop
i o s o farinaceo-ciiriioso, amj l o rejilcto. Em i i r y o endos
p e r m i i fere longitudine; cotyleuonibus 2 — J , linearis
e m i c j l i n d r i c i s ; badicula brevi.
Annonus ¡/iniinleae pyramidatae. R,mi verticillati.
foLìA .idlitaria, iir/tiiie vel affini ilin^yosita,
wndiqae ver.ia, imhricantia, plana aat quadranijiUo.
iHl)utal,a, hnmnmorpha ani in pianta javeuiti heteromorpha.
— Mataratin tnennis. — Germinatio epiaul
hypmjaea. — Cre-icunt in iìrasilia au.itrati tropica,
in montihus terrarum australiorum reipuhlicae
Chitensis, in Nova llollandia, Nona Caledonia et
in insula Norfolk, vaslas plerumque conatituentes
siivas.
425 C O N I E E R A E : ARAUCARIA. 426
Oiis. I. Singulare quoti ile pollinis erga Ovulum ratlone in
Araucaria (A. brasiliana) notavìl ci. Soiiaciit (f.olirl). d. Anatom
et Physiol. II. 378. 1. X. f. 27.). Ouiiin enim reliquis Coniferis
solitum sit, ut granula pollinis per niicropjlen. amplam libe
pcrlapsa in nuclei mainilla liquorem qucndani secernente tubttlos stios
n g a n t , hoc in genere accidit, ut granula ipsa ad ovuloni, pian
non pcrveniant scd jam intra squamas pressim contiguas germinalioncin
incipianl, ita ut tubuli validi Ovulum demum attingcntes e
micropylo et apertura squamae basali liloruni longornm albidorum
ad instar dependant.
Ors. II. Endospcrmium in Coniferis reliquis, quantum notnm,
olco pingui et plasmato seatens, Araucariis ci probabiliter
quoque Bammarae (quam investigare lialtd lieuit) amjlo copioso
replctum est. Quum fecukc illius pracsentia imprimis in seminibus
piaiitarum characterem botanleac systematicae minime ncli-'
gendum offerat (et. Naegei.i, Stiiidieliilrncr, Vorrede p. II.), seiitentia
nostra magis etiam conlirmotur, quod Araucarieae tribum
constituant AUetineis et Cimnii^hamieis aequiparandam (neque
vero, ut scriptoribus placuit, Ahelineis subjungendam).
Adnot. In commcntatiuneiila de squamarum in Araiicaì-iis
qiialitate morphologica (Flora Ratisbon. 186S. 369. t. 2. 8.) prò
earpophyllis illas habendes esse e.xistimavi, quae linic generi liaud
ut aliis Coniferis aperta sed in nioduni Angiospcrmarum occlusa
exstarent. Quum enim tota squamae indole pcrsuasum mihi esset,
lllam partem quam pleriqnc auctoros integumenlum exterius salutabant
(nempe partem squamae inferiorem Ovulum superne obtcgentem),
ad squamam ipsam pcrtinere et ovulnm integumonlo simplici
instructnm reverá in squamae cavitate inclnsum esse, mons
t r e quodam (quod 1. c. delincavi et accuralius dcseripsi) carpophyllum
imperfecto occlusum simulante ail illain opiniouem addnctus
sum. Hanc sententiam autcm nnperrime a vero alienam eognovi,
postquam iterato evolutionis c.xaminc ratam liabui intcrpretationem
supra proposilam, quam primus ill. At. Bradn Uteris
benignissime mecum communicavit.
Ovulum enim hand e squama ouascitnr, sod ad illius basin
infimam tainquam surcnius axillaris proliciscens statim cum squama
coaleseit et illa rapidum incrcmentiim basale capiente in aitititdinem
cffcrtur. Eodcm vero tempore supra ovuli inscrtionem squamae
compages eristae ad instar elcvatur et supra illud, quod primo
stadio subrcctum mox inversiim reclditur, scnsiui prorcpens demum
totum illud obtegit, ita ut foramen tantum angustum ad basin
squamae iu cavcruam qua Ovulum eonditur perducat (Conf. in
tab. nostra CXI. f. 7 ) . Igitur eiuidem fore rem liabomus, ac in Isoele
quo in genere inacrosporangiuln in folii fovea immersum superno
compagis foliaccae processu, quem „velum" botanici appellant,
plus minus intordum totum absconditnr (ut e. gr. in Is. Iljslrice).
Simile quid in Dacrydieanm genero Sa.ve-Gotkaea obveniro dicitur,
cni ovilla ajscribuntur inversa in fovea bracteae semiimmersa.
Ilaque Ovula Araucariae inclusa quidem cxslanl neque vero
ill modnin Angiospcrmarum, ila ut „Gymnospermarum" lilulns ab
Araucariarum natura minime abhorreal si ilio lanliim utamur ad
significandnm divcrsum occlusionis principium. Ad cxplicandam
aulem squamain illarn monstrosam, qua prius in crrorem ductus
sum, assumi debet, margines squamae a prima juvenliile per pressionom
quandam lateralem cumiiveiiies impedimento I'liisse, quominus
„velnm" explicatum sit. Ila lilis Ovulum oblegcntibiis el
imperfocle coalilis squama spcciem praebuit carpidii Augiosporinarum
in modum soliluni nisi minus perfectum occlusi.
Skctio I. COLYMBEA.
Cor.UMREA Stdisb. m Transact. Limi. Soc. Vili. 317. — Aiiaucahia
Link in Linnam XV. .54/. — Aiiaucaiuaiì sect. Colyiiibea Endl. Syn.
Conif. 18.5. Carr. Conif. 414.
Sqcasiae amenti feminei hand alatae; ligula parva vel obsoleta.
Antii ERA E 10—20-lociiiares. — Cory LEDO N ES 2 — 4 , gevviinaiione
hijpogeae, in squama seminifera persistentes. FOLIA planiae
juoenilis homomorpha, adullae. plana. Stirpes americanae.
Skctio 1Í. EUTACTA.
EuTAssA Salisb. I. c. 316. — Eutacta Link I. c. 5 4 3 . — Araucariae
sect. EutJicta Endt. 1. c. I8FÍ. Carr. I. c. 418.
Squamae ¡imculi femitiei lale alatae; ligula manifesta. Antiierak
6—12-loctilares. — CoTYLicno.VKS 4^ ffcrminatione epiffeae (e squama
seviinifura •¡¡rotraciac). Foi.I.I plantat juvenilis heteromorpha, ADULtae
saepius acerosa. Stirpes austral-asicae.
1. ARAUCARIA BRASILIANA A. Ricrr. I.amb.
Tabula nostra CX. CXI. CXII.
Pinheiro Dohrizhof. Hist. Abipon. J. 401.
Columbea anijusHfolia Bertoloni in Piante del Brasile
(1820.) 7. el in Opuse, scienl. di Bologna HL 411.
Araucaria brasiliana (A. brasiliensis promiscue) A. Rich.
Diet. Class. Hist. nal. I. 512. (1822.). Jìaddi Mem. in Alii
della B. Accad. dei Georgof. di Firenze 1. 185. t. 5. Lamb. Gen.
Pin. Ed. 1. JL 12. t. 5. (ter) (1824). Ed. 2. i l 79. f. 46.
46. (bis). Loudon Arborei. Brit. IF. 2439. Bedford and
Forbes Pinet. Woburn. 16L t. 53. 54. LJnJi in TJnnaea XV.
542. Sieb, et Zucc. Fl. Japón, t. 133. Marl. Sijst. mal. med.
veg. Bras. 117. et in Flor. Bras. lab. phjsiogn. l. X X X I X .
Expl. CL Anloine Conif. IIL t. 51—53. Spach Hist. vég. Phan.
X I . 265. Endl. St/nops. Conif 185. Lindl, el Gord. Journ.
Hort. Soc. r. 220. Knighl Si/?iops. Conif 43. (ex Carr.). Carr.
Conif 415. Gord. Pinet. 23. Parialore in Bull. Soc. Bot. Franc.
1S61. So.
Pinus dioica Veli. Fl. Flum. Ic. X. t. 55. 56. (1827.).
Araucaria Ridolfia7ia Savi fl. in Alti della lersa riunione
degli scienziati italiani tenuta in Firenze (1841.) 458. et 783.
t. 2. 3.; in Giorn. agr. Tose. XVI. 214. et in Giorn. hot. Hai. II.
(1846.) 52. Ridai f i Alhum di. Bibhiani ho ri. Hai. (ex Pari).
Knight Synops. Conif. 43. (ex Carr.).
Abhor liacc gigantea aliididinem ultra 150 pcd. iidipisciliir.
Caui.e amplissimo, pcriplieria iisquc IS-pc.ilnii, instar cohimnae adsccnilit;
RAMis <1—S-vcr(iciUalis, in longiun exiensis, sursum modo
reflexis modo ad liumiim usqtic dn.prcssis, tmnc versus apicem tantum
exe Ulli Ilms coma late conica, nuiic magis versus basin pronasccntibus
incomam oblongam comparatis. Infonio calvi exlrcmi geslant raniulos
ntimcrosos 10—30, curios 1—3 pcd. longos, spisse foliatos, juniores
Ilutantes mox in cor^mbum crectos; ut iiigentis quasi candelabri
spocies apparcat. Lignum divcrsis in stirpibus (quae forte
varictaies aliler quòque divergentes sisttnu) divcrsum: bisce album
( P i n h e i r o branco); ìllis, quae etiam erectiores alliorcsque
caadices efìlngcro dicuntur, rubicuiidum dcnsius qtiam illarum atque
gravius (Piiibeiro vermelbo). Co i u e x more Pinorum europacarum
transverse discinililur, sed maxime in obliqimin, quo fit, •
ut corpus ligiieum arboris tectum sit sqnamis aut ravo-fuscis atit
iiigricanlibiis, iiilus pullis. Noinuimquam fit crassior ; lam in co
i[)so quam in Ugno natu minore rubrum quoddam genus odorifcrae
resinae seceniitiu- (ex Ma r t . Obs. ' l l?. Ti<b. piiysiogn. expl. CU- sq.
et Paiu- 1. c.). R.AMur.ORUM iiasceiitium epidermis glaucescenti-viridis,
provceliore aetatc obscurascens. Foua 1—l ' A poli. Ig., S'/j—4 liti.
11., ad basili paullum oblique inserta et aliqiiantuUim (usque ad 6 lin.)
dilatata, supra illam subcallosa, dcorsimì ad ramuliim pnlvinis conspicuis
per sulcos ab invicem discrimiiiatis (lecurreiitia; júniora crecto