L.I'
s ¡<1 l'I
mi
I
H i U ,
ji I]
387 BEGONIACEAE : BEGONIA (GIREOUDIA). TABULAE EXPLICATAE. 388
p a r i i e r ac iiortiilanorum iuduitria, (iiiae e fcliis Begoniaruiu cultro vuluerfttis
ct liumo appUcltis novas proles solet eciiicere, eo solum discrimiae,
ijuod bul])iin li. phyllomaniacae e ciiule raiiiisquc pullulent, iiiulCo nirlus
auten» e foHis, quae novae prolis niateriem pniebere frequeullssima noa
s o l um in coleudis Begoniis cxperieutia docuit*). MART.
I t a e foliis novas stirpes procreasse visas sunt inter Filices: Darea
foeniculacea, Dip lazi ton acuminatum^ Aspleitium nodiUosum
et btilbiferum y IVoodioardia r a die ans, Cy a the a bulbifera,
Acrosticbum undulatum, A. Alcicarne, Cevatopteris thalictroides,
Hemionitis palmata; Inter Monocotjledoneas: Hyacinthus
orientaHs, Gaijea pratensis et avvcnsis^ Ornithoyalim thyisoides,
arabicum, Eucomis recjia, Fritillaria imperialism Malaxis
paludosa, Agave americana, Fourcroya gigantea, Aloe barbadensis,
inter Dicotiledóneas: ìloya carnosa, Gloxinia speciosa,
Gesneriae variae, Mentha piperita, Theopkrasta americana, Portulaca^
liochea falcata, Echevei-ia coccinea, Bryophyllum calyniceus,
Citrus Aurantensis, Ranunculus bulhosus, Clianlhus pvcinum,
Cardamine pratinm. Drosera iìitermedia, alia ut silenni.
B E G O N I A MANICATA Vis. orlo di Padova 1842. 135. caulo
carnoso, crassUiscub, tortuoso, glabro; foliis oblique ovato-aculis,
painmit-7—8-ncrviis, conlatis, dentalo-angiilusis, dentìculutis, ciliatis,
superne glabris, subtus ad ñervos, petiolum et pracsertim apice
petiolì sqimmosis; squamis rcilexis, purpuréis, fimbrìalis; stipulig
lanceolfttis longc acuminatis, acumine passim et apice setiTero; pedunctilo
folio lume superante cymaque diffusa glabris; bractcis caducìs,
oblüiigo-lanceolatis, glabri«, seta iernùiiatis; sepalis obovatis ;
capsula bracteolis miiiiuiis, cadiicissimis stipata, obovalo, alis siibaeqiialibus
volundatis, infra loculos acule vel obtuse productis.
Tabula nostra CI..
Gireoiidìa manicata Klolzsch Begon. 94.
Begonia schizolepis Liebm. Mexic. o. g. Centr. Amer. Beg.
17. (ex A. DC.).
Begonia lepidola Liebm. 1. c. 17. ' (ex A. DC.),
• Habitat in Mexico: Galeotti n. i98., et in Nicaragua: Liebm.
TABULAE BEGONIARUM EXPLICATAE.
XCI. Begonia (Begoniasirum) Paulensis, p. 850.
XCII. Begonia (Solauanthera) populnea, p. 353.
XCIU. Begonia (Gaerdtia) salicifolia, p. 355.
XCIV. Begonia (Pi-'izelia) Riedelii, p. 358.
XCV. Fig. I. Begonia (NVagcueiia) stenoplijila, p. 861.
II. Begonia (Philippo-Martia) noglecla, spec,
minus, p. 872.
XCVI. Begonia (Magcncria) híspida, p. 364.
XCVII. Fig. I. Begonia (Philippo-Martia) neglecta, spec,
inajus, p. 372.
Tac. XCVII. Fig. IL Begonia (W ageneria) saxífraga, p. 370.
XCVIII. Begonia (Scheidweileria) luxurians, p. 373.
XCIX. Fig. 1. Begonia (Steineria) bidentata, var. a.,
p. 380.
II. Begonia (Steineria) bidentata, var. ¡i. ex
Ilheos, p. 381.
III. Begonia (Gireouida) phjllomaniaca, p. 385.
R amenta.
C. Begonia (Gireoudia) phjUomaniaca, p. 385.
CI. Begonia (Gireoudia) manicata, p. 388.
T a b . 01 — 9 9 . Genevae deUneavlt cl. H£\-LAXD, Tab. i9. fig. III. et Tab. 100. 101. Monachii, duce Martio, LuD'
S i g l a .
1.
2.
A l s b a s t r u m .
F l o s , niasculus CcT) femineiis (Q).
^ f f . Flos feniineus foecundatus, ubi j
(nt iu ii. neglecta, t. 97.).
^ m . Flos femineus, capsula matura.
L o b i fioris feminei. In t. 94. calyx caí
p. Pétala floris masculi.
S t a m c o afit stamiüa; 4. <t. antice visum
floris visum.
S t a m e n eassum, locuiis et polline carens.
P o l l e n .
O v a r i u m .
S t y l u s et stigmata; 8.«. antice; 8.;;. postice, i. e.
s p e c t a t a .
S t i g m a t i s celinlae.
lobi calycini delabuotur
s e x l o b u s observfttua.
4 . p . postice, 1. e. ab ail
10. Ovulum.
1 1 . Capsula. In t. 94. trilocularis et casa quadrilocularis.
' i ' I . i m m . Capsula immatura.
12. Receptaculum semioum.
13. Semen.
1 4 . Stipula, aut squama.
liS. Squamae aut rumenta.
16. Inflorescentia aut ejus pars,
17. Folii pars; I7.f. facies inferior; 17.5. facies superior (sub lente);
1 7 . 6 . basis limbi in petioli apice.
b. Bractea.
ß . Bracteola.
D. Diagramma loborum calycis.
Il Sectio verticalis, = sectio horizontaiis.
* Pars consulto aperta.
389 BEGONIACEAE: GENERA, TYPI, PROVENTOS ET ÜSÜS. 390
BEGONlACEARUM GENERA, TYPI, PROVENTCS
ET USUS.
Heijonia, genus a PLUJMEHIO prinmtn constKuliim
(Totinief. Iiislit. G60. t. 442.), dtiodecini circiter abliiiic
liistris iti liortis Eiiropae acrius coli coepliini, nostra
aeiate umatorum siudium et imisilata forma iiitidaqiie
vi ri di tate et gra(a pro pagine iiieruit, ila ut non solum
genuinae species sed hybridae jiroiis, crebro inuUIplicatae
ubique colereiitur iniiumerae coliortes. In ipsa vero
patria liae plantae remanserniit inlactae liominiini industria,
qnam diutìus In vegelabiiia agi(antem miruiii
in inodinn et quasi vi magica ea commovere et mutare
conipertum babeinus. Quiiin igitur In locìs natalibus
liominuin attactu illibata quasi historia careant, prae
aliis idoneae videntoi' esse, quae ibi, ubi locoruiu nascuutur
spontaiieae, sjstematicorum Botanicormn stadia
exerceaut, quuin nobis in Europa sicca sohinmiodo et
manca specimina per herbaria sparsa, aut in boi'tis
exculta adulteralain niateriem oiFeranl.
GENERA.
Quodsi vero lìegomarum fructificationis notas conspicuas
spectas aut liabitum et extenias vitae rationes,
tani arcto vinculo inter se junctae apparent, ut non
sit niirum, eas omiies pro utiius generis quod dicunt
naturalisniémbris din iuisse liabitas, dum b. KL O T Z S C H ' - ^ )
remotiores rimans notas, suinmam specierum in 41 genera
dispescueref. ALPH. auteiu DE CANDOLLE, praesentis
Monograpbiae auctor, res a KL O T Z S C H I O observatas
agnovit quidem et illius vestigia in extricandis et
constittiendis cbaracteribus pressit; attamen oiiinem specierum
materiem (371 nunierat) in tria solum modo
genera erexlt, quae ultra Hegoniam in 59, Caspar yam
in 8, Meziereum in 2 subgenera aut sectioiies disposuit^"").
In stabiliendis aulem generibns et sectiouibus auctores
respiciebant prae aliis nol-as, quae sequuntur:
1. N U M E R U S LOBORTJM FLORIS, inter 2 et 6 varius,
aut per paria oppositorum, aut in spirali linea digesto
rum.
2. S T A M I N A aut omnino inter se libera, aut diversa
altitudine iu cohunellaiu coalita, longitudine et pro ratione
ad antberas varia.
3. AN T H E H A R T J .M F O UMA et deliisceiiliae modus. l)eliiscunt
semper extrorsuni; loculoruin tamen ratio quoad
connectivi figurani et ambitum alque rimae diiiieusìo
variant.
4. Nu.^iiiuus cuuuuM STYLOuuM (silgiiiatuiu) et loculorun
» ovarii.
B e g o h i a c e e n - G a t t u i i s e i i und Arten. Berol. (iu Act. Heg. AcaU.)
1800. 4".
A. ile Canilolle in Ann il. Scienc. nat. Ser. IV. Vol. XI. p. 107. sq.
5. ST Y L O R U M in vertice fructus PERSISTICNTIA aut
L A P S U S , qua quidem ratione cl. KL O T Z S C H genera sua
in Slephanocarpearum et Gymîiocarpearum se r i e m
(minus feliciter, ut mibi quidem videtur) dispescuit.
(i. PA P J L L A R U M STIGMATICARUM DLSPOSITIO , quuui
ujodo crura stigmatis omnino vestiant, modo íasciam
eíTorment a basi ad apicem usque continuam aut interruptam.
7. PL A C E N T A T I O , plerumque centralis, in Mezierea
parietali«, cruribus ovuligeris integris aus bipartitis
( g e n . Dìploclinimìx).
S. OI Ì U I S C E N T I A CAPSULAE, loculicida quidem, modo
tamen in medio latere dorsalis, modo in angulis capsulae;
rarius ab initio loculicida in septicidam transit.
Has quidem notas, licet seorsim consideratae baud
ita magni ponderis videantur, nibilosecius typo generico
inservire recte praesuinseris, ubi complures simul
in certo specierum numero conspirent, succedente praeterea
pari habitu. At illad in rerum natura baud ita
iiivenimus; nam singulae bae iiotae per species ita suut
dispersae, ut ili. A. DE CANDOLLE, iilarum ratione liabita,
in generibus Klotzscbianis adquiescere non potuerit,
et multo majorem sectionum numerum constituere
coactus fuerit.
TYPI.
Quum igitur Begoiiiarum dispositio systematica
hoc modo summopere impedita appareat, magni mibi
videtur momenti, quod LI E B M A N N U M de speciebus mexicanis
secutus A. D E CA N D O L L E noster, notavit, generatim
nimirum species intra angustas patriae limites
contineri et quae ejusdem siiit subgeneris aut sectionis
eas saepissime eosdem agnoscere locos natales.
Haec autem observatio alia quaedam suppeditat deliberanda.
Cuivis etiim banc rem acriter persequenti
occurret conjectura, naturae oliiii, quum species primitivas
ceu arclietypos procreasset, placuisse, speciein
instruere notis aliis gravioribus licet subinde primo adspectu
reconditis (talibus, dico, qualibus Begoniariim
subgenera substructa sunt), aliis facile coiispicuis (quarum
indicio cbaracteres specificos componere solemus).
lilae vero tam pertinaces et ab externaruiu rerum efficacia
immunes sunt, ut semper sibi constent, dum stirpes,
continua vitae vicissitudine affectae, alias notas,
quasi laxius iubaerenies, amittendo aut permutando a
vera primitivi typi forma deflectere videantur. Quis
non agnoverit, plantas intra immensi temporis spatium
ij ab arcbetypo suo ita ludiere degenerasse, ut nunc
oíTuciis, cont'usis et fluxis iiotis observatorem vel acutissimum
et de vera speciei indole pie sollicitum in
errorem inducere possiut? Quis dubitet, quiu iu bac re
summum discrimen systematicae scientiae et quasi fundi
nostri calamitas consistât?
«l'ii:
fefii,,,.
lis: • ;
. j'i«