I li
447 CONIFERAlfi : EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
r u m illoriim coalcscunliiim proficisci. Cui lìroljniidai! sciiicniiae
n c q u e obscrvatio directa liequo historia cvoiiilioiiis succurrit, qlluiu
i i a r t c s ctiani slaiu juveiiilì paruui ab invi*;om solvantur ci aegr c vel
p r o r s i i s 11011 liistiiigiiantiiri attamoii, quantum ox aliorum olisorval
i o i i i b u s novi ci ipso obscrvavi, iic^tio in sliilii oxpiicnlo ncQiie in jnvenili
video, qiiod sciUenlinc iioslrao obslarct. (Jiioil cnim oviiln in
Abielineis ei Ciinnin(jhamie?s in^•c^sa offencinnUir, non in liis lant
i im scd in omnibus gciicribiis obscrvaliu-, in quibiis ovnla aliius
in squama collücnta siint, ut in Jraucarieis et in plnribns /Jacri/
d/eis. Focile est intollectii, liane rationcni in co innilì, lU
sqnninae finitimno valde contiguae pressioneni exercoant contra ovuJa,
qime initio ad basin posila per rapiduin squ¿)mnc siiae incrcmont
nm basale iiirnis cito cveliiuilnr, et ìgitnr repuimentibiis squaniis
Anitimis situm siunn primn jnvcntnte crcctnm niox coiivertiiiil in
i n v e r s u n i . — Ttientur autcm noslram de ovnlornm orlii seiitentiaiu
o b s o r v a t i o n e s institutae ile strobilis iliaphjsi aficctis. Ouando «;iiim
s q n a m a o itUoriores in ramiilinn elongatiini prolrnclnnlur (ut iìlis
s t r o b i l i s mos est), folia in iis contenía, qnontm in axillis oviila
c n a t a finxinms, plus niinns deiiinm ad basin nsqiie a semel inviceni et
a b uxc solvnntur. Aceidit vero, nt anb liac cldorosi (ut ila dicnm)
o v n l a dcpauperenlur, sinuil auteni quuni prorsus cvaiiucrint gcinmulnc
in folioruin illorutn axillis conspicianUn-, quae licct gcmnml
a r i i n i foliacearum indolen» prae so Ìcrant, atlaincn ovnlornm luco
p e r s p i c u o eiTorniatac snnt (id quod ctiam in lloribus Angiosperman
i m chlorosi affcctis observalnr') ) . Ila assumi potest, bractcas
ili Pino 2, Sciadopìlì/dc 7—9, Cun/nng/tamia 3, Cri/plomería 2—5
etc. squamaci interiori addictas ex axillis snis (olidem progignerc
o v n l a . Quao ovnla igilitr bis generibns squama duplici praedilis
l ' i o r e s elTitigunt s e c u n d o grndu axillarcs.
V a n a m opinioncni statueruni pro più ri b u s generibns ci. P.ar-
LATOBE=) et ci. Dickson' ) . Ili cuiiii probaiii; in aiiiciilis feiiiineis
p l e r a r u m q u e Coiiiferanim sqanmas ail modiim Aiielìnmrum comp
a r a t a s duplices esse, ita ad suiiiiiiam u.sque evohttioiiem dupìices
p e r s t a r e , vel post primam juvmüitcm in squamae siniplicis spcc
i em coalcseore; interiore snrcniinii, cxleriore braeteani sisti. (Jutiiii
a i i t em orgaiion, quod ovulum iiobis, pistilluin liis autoriijus salulctur,
id ex «xe origincm tralicre ab iis aecipitilr, linde scquitur, amcut a esse
i n l l o r c s c e n l i a s , quae flores suos (pistilla) in axillis secomli gradus
c o i i l i n e a n t . lía in pluribns se baberet; aliis amentnm csset .simplex,
p i s t i l l i s in primo gradu axillaribu.s ; paucis, Ta.m, Toirei/ae et
Salislunjae essenl Dores solitarii Icrminales adscribendi. Jlaec sont
e n l i a co quideni eommendatur, quod ad niiuni et satis naturalcni
n o r i s typiini pliires formas rcdigal, sed revera nulli innititur argun
i c n l o , nisi anicnlortini femineorum in AMelineis, TaxouZis,
Ciipressineis rei. siiiiililudine, ita qiiidcm, ut T<i.i-o(ìmeae squamas
olTerant e duplici in siinpiieem Ibrmaruin tra'nseuntcs. iXcmpe
Taxodii et Ghjfloslrohi squama ovuligcra bine aceedil ad squaniam
Cnjiilmneriae, quae nianitcsto squama duplex est, illinc vero ad
Cuprcssum, cui simplex. Imprimis muero iUe sive timbo dorsalis,
qui in Taxodio apiecm squaniac exterioris erfingit, simili modo e
medio dorso Surgit in squamis Cupressì; placet igitiir ci. P.iiiLi
T O M O , par tcni squamae superiorem, tjnae in Taxodineia squamae
i n t e r i o r i adseribenda est, etiani in plnriiiiis Cupressineis et fort
a s s e quoque in aliis geiieribus pro squama interiore babcre, qaae
eum squama exlcriore tantopere connata offendatur, ut non amp
l i n s ab invicem ilistingiiantiir. Oiiae res, quamvis siimmopcrc
s i n g u l a r i s , attamcn ieri possil. Sed pro arguiiicnlo contrario est,
quoti squama ipsa exter ior in Taxodio et Cnjfitmma ad eaii'
•emtiryoiiie Isti s(|r[.
il hU. - Ann. Se. iia
). VII. CIStil.) .17.
448
d em rationein comparata et sub dorsi apice mucronata exstat, ac
l o i a Cupressinearm sq u a m a , qnodque i i i s n p e r sqnama interior
in Taxodineis offonililiir quae Cupreuineas deHcit. In aliis aiitein
Cupressineamm generibus et imprimi s in Dacrt/dieis et Podoatrpeis
n e levissima talis structurae, qualeni vult ci. PAar.tToiiE, injlcia
p o s s u m invciiiri ; liaud raro vero vUleinus l'olia frondosa e piilvini
s u i dorso surgentia simili rationc, ac Cupressorum mucro e squama
p r o l c i s c i l u r fftVius Piceri, Arimcariae spec, cte.); dciiiqiie quoque
observare licet folia frondosa, quando eonilil basis aliqua causa
i n s o l l l o explicetur, prorsus speeiem proebentia sqiiamaruni c dorsi
medio imicromitarum '). Nullius igitiir pondcris milii videliir analog
i a illa, quam urget el. PAaL.\TOKK. E contrario quiim animo nostro
o b v e r s a r e i i t n r et struetura squamaruni in qiiibiisdam siniplictssimii
e l folioriim frondosorum in squamas oviiligeras traiisitus {})aaydìeac,
Cupressiììeae noiinullae; etiam in moiislrosis Podocarpi chinensis
talem observavit ili. A. Biiauu) ci iiistoria evolntionis jam
s u p r a demonslrala, nullo uìodo abire possumus a sentenlia nostra,
s t a t u e n t e s : squamas Cupressaccarum et Ta.raceanm mera osse
o r g a n a foliacca.
P e r totuni igitnr Coniferarim ordincni ovnluni eadem gandet
vi atquc dignitato ; nenipe pro axe per melamorphosin mutato itaqne
p r o toto (loro ex is ti m a n d um est.
S e m p e r fios ille exstat axillaris; modo occurrit bractcolatiis
modo nudus , modo pcdunculatus modo scssilis, nunc e foliorum
f r o n d o s o r u m axillis surgcns nane e bractcis, bracteis subsolitarÜs
vel in amentum collectis, amento bine simplici illinc in primo gradu
c o m p o s i t o . Kn omnes floris et innorcscentiae femincae per totmn
Contfcrarum ordincni variationes:
I . Ovula e foliorum frondosorum axillis,
a . bractcolata: Taxus, Torreya.
b. nuda (et pedunculata): Salisburya.
IJ. Ovula e bractearum axillis (ubiqu e nuda el sessilia v. subsossilia):
a. Bractcae (raro subsolitariae) in amei;tiuu simplex dispositac:
Taxaceae (praeter genera supra indicata),
Araucaricae.
1. Ovula aiJiUropu: Pudocurpeae.
2. Oviilu oi-Lliotropii; Dacri/dime, P/ii/lioclatlus
Cupressaceac,
Cephaloluxim,
Cupressactacj Araucarieae.
a. Uviilii iiltius iu squillili positii imlnquc iuversii : Z>rti
exceptis Vhurosphuera et Dacrydii spec., Armicarit
ß. Ov-ul:t ad basi» stjuamue vel panilo siipni illiuii i)o.sita <
?ri/(lii spec., Ccphatolaxus, Phyllorladus
in i b u s
s q u a -
Pherosphae
Cupi-essacec
. Amentum compositum; secundariis ameiitis squamifo
( b r a c t e i s amenti secundarii cum axe et inter sese in
m a m „interioreni" connatis), bractea fultis.
1. Ovula ad basin squniiiae collocata et erecta: Taxoilineae.
2. Ovula altius in syuaiua coIJocata iudeque ¡uversa: CumiinijUa-
Ahietineae.
ü m n c s igitur in confonnat ione Doris feminei differentia.s ievior
i . tantum momenti, ut ita dicam gradarias intelligimus et prors
u s amentoruni masculorum furmis variis consenlancas. Hacc enim
m a s c u l a amenta, quod exposuimus, solitaria occurruni vel compos
i t a (interdum In eodem genere); alque quum simplex amentum
m a s c u l u i n tamquam Oos solitarius respondeat ovulo (Tasus), ament
um primo gradu compositum rcspondcre debet amento femineo
s i m p l i c i (Podocarpns .spica(a etc.); id vero qund secnndo grudu
c o m p o s i t um oITenditur, analogon cxbibet amenti feminei squamis
d u p l i c i b u s praediti (Taxodium). Pc i r r o levissimi ponderis vidctur,
„ramulum monstrosiim Abietia
et Cycad. t. 13.
I L . C . n i c i i A R D Cohìiu.
449 COiNIH ERAE : EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
quod ovtila bine orliim diicant e foliis frondosis, illinc vero e brac
t e i s : facilis enim est transilus inter utramque folli formani, neg
l e c l i s analogis Inter plantas altiorllm ordiiuim innnmeris. Deniqiio
ordinis conformitatcm graviter non infringit, quod ovnla et
p e d t i i i c u l a l a et sessilia, lain bractcolata quam nuda in planlis aflin
i t a l e proximis invenianlur, quum omnibus Iiis ralionibus respond
c a i i l prorsus eaedem tum in amcntis niasculis, tum in Angiospern
i i s . Quod vero ovula modo erecta modo inversa offendali tur ,
bane rem iniiiti in conditionibus tantum secundariis alque ovula
p r i m o cvoliitionis stadio ubique orccla exstare, supra demonstrare
e o n a l u s .sum. Itaqiie in loto Cmiiferarum ordine unica a Ivpo
s o i c m n i t e r iisitato gravius discrepantia video Podocarponim ovula
v e r e anatropa; sed baee quoque Mkrocachrydis ov u l i s in anatrop
i am tendenlibus (fere perilropis) cum reliquis Coììifcns in niod
um naturalem consociaiitnr.
J a m igitur statuentes pro vero, quod bjpotlieseos nomine
p r i u s aeccperamus: Ovulum ex axi l l a folli sive squamae snbjectac
o r i r i (dignitato gemmae axillorfs gaudere), oiiincm Coniferurum in
u l r o q u e sexu morpliosin simplici negotio atqiie natura minime rel
u c í a n t e interprclamnr. In cujus'* rei demonslratione auetorcm et
d u c em liabuimus ili. Ar.. Bbau», cui gratias agimiis quam maxim
a s , quod in re ardua viam nobis aperire ca, qua est liuinanitatc,
non est dedignalns.
S u p c r n u u m fere videtur, ut etiam conjccluram Icrtiam exam
i n e m u s , qua ovulum e toto folio mutalo eiiatlini esse fingilur (ut
in Primulaceis e stliiimoruni botaiiieorum sentenlia fieri solet).
iiOam generibns ovulo perspicuo lerminali praedilis, Taxo Torraja
et Sulishuri/a, opinio illa, si quis defendat, facile refcllitiir, quum
s i t um terminalem folli naliira respnot. Sin auteiii objieias, ovulum
in illis generibus non verum ertingero axis apiceni, sed „pimelo
v c g c t a l i o n i s " ad illins laliis obliterato, principio ae origine laterale
a l q u e folium liabendum esse : nemo tibi concédai, qui umqiiam
s e c l i o n e n i verticaicui ramiili ovnligeri In Taxo vel Salisimnja vid
e r i l , ne indicio qoidem levlssimo talis oecnltatioois olivio, vel qui
o v u l i ovoliitionem in Taxo el Torreya •) investigando observant,
u n um el euiulem esse axis coiinin (Vegelalionskegel), cujus in
e i r c u i t i i braclcolae cxstilerunt, qui denique integnmcnlo involvilur
e l nuclei indolem nanciscilur. El nioneam, illam opinimicm stricte
p e r s e q u e n d o te abdiiei in inique variotam ci absonam floris feminei
i n l e r p r e t a t i o n em vel polius pcrlurbalionein 'et. eonfiisioiicm , sane
p c r i c a f u s i o r em ea quam supra c priore bypotliesi dcrivavimiis.
n i . DE CLASSE GYMKOSPEKMAIIUM PAl'CA.
J a m expósita floriini Gjmnospcrmarum formatioiie niorpliolog
i c a , ad affinitatem qua inler se uectuntiir et in reliquas piantar
u m legiones vergunt me converto.
Quod primiim Gnelaceas altinet, ex eo quod sopra exposuimus
e l u e e t , illas tam flore niasculo quam femineo band ncglii^endam
cnin Coniferis similitudiiiem praebere. Ulriiisquo sexus flores Gnetaccis
in amenta sttnl dispositi, quibiis in diversis Coniferarim
g e n e r i b u s respoildenl amenta ad eiindem l>pimi comparata, ila ut
Welìiìììschiae el Ep/iedrae analogon praebeal Ccpìiaìoiaxas, Glielo
m á s e n l o vero Citpressus feniina, Giieto femineo Podocarpns spimta.
Singuli flores aulem Gnelaeearuin gravioribiis in inorpbologia
e l i a r a c t è r i b i i s cum Coniferis consenlinnt; liabenl ovulum nudiini
c e n t r a l e mono- vel diclilamydatlim, quod axis gaiidet dignitale, car
e n i vero ovario; denique stamina iis sunt monadelplia vel anllier
a e in axe elongalo sessiles, quod iti Coniferis quoque observatnr
(Podocarpns chilina el al.). Quum aiiteni in Gnclaceanm ulroque
IJ Cf. Ha ; 1. c. C'rorn-j/a nncifn-a, Taxus baccitlíO-
45»
s e x u perigonium olVendatur, quod Coniferas omnes deficit, hoc imp
r i m i s eliaractere , pro stirpibus illis admodiim imperfectis cerio
g r a v i s s i m o , Gnelaceae arcliore vínculo inter seso coaelae magis
a Coniferis reecdunt, ae liarum subord ines inter seso diver'^'unl
( T a l i s igilllr est floruni alVinitas inter utruinquc ordinem, ut ilior
u m tantnin ratioiie Gnetaceae appellar! possint „Coniferae perig
o n i o ¡nstriictno".) Alque quum slraelnra anatomica Gnelaceae
nomiibii a Coniferis rccedant •) et babilii quoque iis olicnae bine
Casiiarineis (Eììlieira) illinc Chloranihaceis (Gnelum) approp
i i i q i i e n l , WelwUscUae ycvo habitus sit prorsus pceuliaris: Gnetaceae
pro ordino certis limitibns cireumseriplo, Coniferis acquip
a r a n d o el quam illa nobiliore, aliameli oniniiiin ordinum iis proximo
cxistimaiidae sunt.
Coniferae vero inler seso aretissima iieecssiludine contiiient
u r , tum floris maseuli liim maxime feminei indole, lam embriog
e n e s i quam strnclura incremcntoqiie nec non inìprimis liabitu suo
u t constai salis peculiari el qualitatibus cliemicis. Suffieial, quod
de floruin in bis stirpibus conformilale supra exposuimus; ila facile
p e r s u a d e m i i r , ordinem illas conslitiiere vere naluralcm ncque in
p a r l e s Cycadeis Gnelaceis-¡c, coordinatas divellendiim (ul pluribns
plaettil scriploribus).
Qiioinodo Ct/cadeae erga Coniferas el Gnelaceas scse liabeant,
d e n i q u e quaenam Gj/mnospermarmi: classi in regno vegetabili dig
n i t a s tribuenda sii, ut rile cxponamus, pauca de Cycaiearum
c o n f o r u i a t i o n e morpliologica praeiiiittanuis.
I n Cycade feniina oxis sive eaudex arboris simplieissimus
q i l a l u o r tanliini foliorum formatiolles cffiilgit; primum cotjledones,
qiias scqmintur folia pernlacca quae ccteris sub gemma involucrand
i s et tuendis inscrviunl (Niederbliitter), folla frondosa pinnata
succi mitritii assimilatione adaptata (Laubbliitler) el folla reproduc
t i v a sive carpopbylla (Reprodoctiousbliitler). Quae formationes^
q u um miaqnacqiie vilao graviori negolio inserviat, esseiiliales vocari
p o s s u m . Coliledonibus explicatis arbor vieissitndine rcgulari pell
o n g am aniioriim Seriem iiomiisi perulas et frondes emittil; denique,
n i a g i s lìrmala, ad «orcm progreditiir el majore perularnm copia
p r a e c e d c n t o carpoplivHornm (s. d. spadieum) verlicillos progignif.
S p a d i x cxliibens frondis foriiiain aliquaiilum contractae apice
cliaiiidiim pinnis illstriiitiir parumpcr tantum mutatis; inferno pinn
a r u n i loco gestat ovnla. En prima metamorplioseos opificial En
p r i m a r i i i i n earpoplijlli tv p umi Profecto ! fieri band potest, quin in
m o d u m simplieiorem animo fingamiis metamorplioseos efflcaciani,
q u am quod organi foliacci ceternm satis eonformis partes nonnnilae
b i n e expandaiitnr in fonnani assimilalioni idoneam, illinc vero cont
r a b a i i t i i r nt reproduclioiii iiiserviant.
A t q a e occurrit res maxime memorabilis. Quum in reliquis
o m n i b u s Phaenogamis, Cycade mascula band excepta, per foliorum
m i i l a t i o n em in organa reproductiva, sive s tamina sive carpidla, illorum
i n d o l e s foliacca, qualis vulgo dicilur, p r o r s u s cverlatnr; axis
p r o g i g n e n l i s vis geiierandi et crescendi lanlopcre diniinni et ut ita
d i c am laedi videlnr, ut foliis illis efformatis inereiuentum contin
u a r e et nova folla eflìngere band amplius valcat, itaque per flor
e n ! terminotur (id quod botanici iiitelligi volniil sub „axis intra
l l o r em inctaniorpliosi"). Sed contra in Cycade rcuiiiia metamorpliosis,
t i r o c i n i a quasi ponens, pinnas soliini amplexa, forma el struetura
f r o n d i s in spadiee parumper mutatis, axis vilani atquc vigoreni grav
i o r cm in modum band sollicitat, ita ul illc supra Dorem propulsiis
rcdeat ad iteralam vegelalionem el e medio llore perulas froiid
i u n i q u e eoromim elferat. Ita iimis ideiiiqiic piantac axis itcrum itor
u n i q u c llorel et frondescit.
l i r a iu Linaiiea 1831. et Ve
•os.seii getiijifpttoi
. Sctu-ifl;. 'MS.