¥ W ' (i 1
i
IN
' l i í i : « '
ITI
391 B E G O N I A C E A E : GENERA, TYPI, PROVENTOS E T ÜSÜS. 392
In Begoniacets vero ejusmodi íypos alienatos aut
species Jieteroclitas ex arclietypis íeiiiporis decnrsu
etiixos esse, ila ut nostra aetate jam juxía species primitivas
et qaasi purissima« alias prae oculis habeamus
inferioris dignitatis, id verisimile fit coiiiparatioiie specieruni
iu una eademque patria sibi vicinaruni. Hae
eiiim, quae iisdem locis natalibas eodem coelo gaudent,
disparibus inter se discriminantur nolis, ita ut
licet omnes uno eodemqiie subgenere compreheiidantur,
aliae tarnen latius a se distent, aliae, iaraquam
priscae affinitatis progenies, arcliore vinculo jungautur.
Cujus phaenomeni causa iiescio au quaereiida sit
in duoruin archetyporum sexuali inixtione, ita ut proles
hybrida per longissima temporis stadia repetita et deinceps
continuata novam formani, quasi intermediam, hi
speciei diguitatem evexisset. PInra suiit jam nostra
aetate obsérvala, quae liane hypotliesìii tueantur. Commemoro
Triticum vulgare cum Aegilo-pe ovata liybridam
Aegilopis friticoidis proiem edidisse, neque absonum
videri, hujus bybridae iterata cultura uovam
progeniem sub Aegilopis speìtaefonnis specie eductam
esse"}. Immo, si quis mente concipiat prolixam Aeonum
inimensitatem, qua Pianeta noster varias vitae periodos
et formas eiiitìtur, baud inepte quaesiveris: quidni ex
i l l a r u m formanim derivatarum mìxtione, favente aliaruin
conditiouum concursu, lusus quasi iiotharum (Blendl
i u g e : germ.) aut inferioris dignitatis species nequeant
emergere, minus constautes quideni et quasi transitoriae,
attameu ita comparatae, ut syslematicorum judíela mirum
in moduni confundant Arridet haec opinio,
quuin in memoriam mihi revoco, quot Begoniae species
sibi afRnes in opacis et saxosis voragiuibus M.
Serra do Mar offenderim juxta positas"^=^), itemque
* ) Cf r . G o d r o n de I 'Ae g l l o p s t r i t i c o i d e s et d e d i f f é r e n t e s f o r o i e s .
N a n c y 1856. 8".
* * ) Similiter n'l fiillor de liac re sentliint cl. EL. FRIES in plantis et
CAA. A BAKK in aniiimiibus. — Die so häufig vorkommende grupp
e n w e i s e Verthei lung der Ttiiere nacli Verwandtschaften scheint daf
ü r zu sprechen, diiss auch der Grund dieser nicht gleichmsissigen
V e r t h e i l u n g ein verwandtschaftlicher ist, d. h. dass die einander
s e h r ahnlichen Arten wirklich gemeinschaftlichen Ursprungs oder
a n s einander entstanden siud. Ich meine nicht alleiil die unnöthig
a u f g e s t e l l t e n Species, sondern ich meine die Verthei lung der Thiere
m a c h t es wihrscheiolich, dass auch viele solcher Arten, die sich
j e t z t getreant halten und fortpflanzen, ursprünglich nicht getrennt
w a r e n , dass sie ¡ilso aus VarieUlteu, nach systematischen Begriffen,
zu specifiscli verschiedenen Species geworden sind. Ohne diese
ü e h e r z c u g u n g wüsste ich mir keine Bechenschaft zu geben, warum
die amerikanischen Schweine eine Drüse ;
die Schweinc der alten Wel t nicht u. s.
in Mera. de l'Acad. de S. Petersb. Ser VI.
S p e c i e s sibi valde affines, quae eamdem
s e q u e n c e s :
CBegoniastrum.)
n. cucullata — semperflorens.
B. malvacea — uliginosa.
V n i . 343.
Doscunt noto
in campis provinciae Minarum complures Vernonias, aut
Microlicias aliasque Melastomaceas. Vegetabile pariter
atque animal, consuetudinis lege subjectuin, et externarum
rerum usu imbui potest, et formis vitaeque
generi assuescere certissimum est. Jam in rerum natura
sunt omnia quidem continuo ilnxa, omnia in motu,
nihil quietum et stabile; attanien est, quod, uti nunc
est, scientia in eo adquiescat, species illas vel arcbetypos
et, quae de iis per longiquum temporis decursum
inde forsan exortae sint, species secundarias hodierna
aetate, et multis quidem abhinc saeculis, iixo
statu consedisse, baud amplius variari et pro tempore
esse quasi absolutas. Quodsi enim succedanearum illarum,
quas in rerum natura exislere conjicimus, gene-
' ratio in nostrani usque aetatem eaque sub'cito labentibus
periodis conlinuaretur, i 11 arum form arum derivatarum
innuinerae nobis occnrrerent, quum e contrario archetypi
nobilioris notae multo majori numero adsiní
semperque exstitisse videreutur, aut immutati aut pristinam
naturam mox recuperantes dum forte de hereditaria
indole deflexissent. Talis autem umtabiiitas in
hodieruis speciebus quam plurimis statuenda est, utot
de earum ortu cogitamus; quippe quae exteruarum rerum
efficacia, soli geogiiostica et cbemica ratione, aquis,
coeii temperie, aliorum vegetabilium contubernio etc.
continuo agiíantur, indeque formas et vitae rationes
permutant, ita ut subinde specificae naturae signa sinmleut.
Quod autem hoc modo efficitur, remissis causis
defingentibus jam heteroclitas formas exuit, iterumque
in arcbetypum relabitur ; series vero talium formarum
hereditaria, quam coiistantis varielatis Cgermaiiice
R a s s e ) nomige distinguere solemus, acriori scrutinio
vix unquam pro legitima specie declarabitur.
Erunt forsan, qui mirentur, quod nos, speciatim
de Begoniifi agentes, in has notiones generales excurrainus
; quum vero in magno hoc nostro opere diversi
auctores speciem et varietatem diverso sensu accepissent,
meam de re gravissima sententiam paucis
attingere lubuit. Neqne de mira culturae in transforniandis
stirpibus eíFicacia bic fusiiis disseremus, quia
Begoniae in ipsarum patria, uti jam monuimus, hominum
potentia hue usque vix ac ne vix quidem mutatae
sint.
QGaeriitiaO
B. maculuta — undiilata — salicifolia.
CPritxelia.')
B. nnijulata Vell. — anyularis fíadd. ("/?. princeps a cl. de
C a n d o l l e pro hyhrlda accipitur).
(Wa(/e7teria.y
n. polyc/onifolia (ilem ac Epibatcrium 20' altitudine in arbor
i b u s adscendens) — Epibaterium —• stenophylla.
B. vitifolia — longipes.
CScheidweiltria.')
B. luxurians — digitata.
393 BEGONIACEAE: GENERA, TYPI, PROVENTOS ET USUS. 394
Sed de quadam harum plantarum proprletafe dicendiim
est, qua nescio anne prae muUis aliis ad eiTiugendas
formas beteroclitas et quasi pseudospecies adigi s. adslringi
possint, exuberantem dico nisnm forma(ivum et
in propagando impetum. „Omnis quidem, u(i jam Cicr.HO
(de Fin. 4.) dixit, natura vult esse conservatrix sui
lìl ut generi conservetiir suo"; sed quo id fiat modo magnum
intercedit inter vegetabilia discrimen, quìppe ali;i,
quasi superbientia, de siiiiplici et regiilari propagalionis
modo nunquam deflcctunt, alia facillime diversos
modos cooptanf, qua patet via, in novam ruunt prolem.
Ita quoque Begoniae non solemni solum sexus numeri
indulgent, sed materiem suocosam, vividam, sempervirentem
quasi ex omnibus stirpis partibus pio nova
propagitie praeparant. Quaedam e caulis basi tiiberasceiite
rami fi cant et separato rbizomale multipli can tur.
Aliae complures species in foliorum alls bulbillos eiTormant,
ut B. (Kves-ebeckin) Balmisiana, discolor, Mariiana,
monoptern, bulbifera aut post lapsum aut (e. g.
Martiana') in ipsa pianta evolvendos, poiro ¡¡.sinuata
et gemmifera geni mas habent in ima laminae
basi, quae aut in folium pariter gemmiferum aut in peduiiculum
excrescunt, et lì. (Pufzeusia Kl.) gemmipara
auctore ili. dr Candollr (1. c.} pediincnios bracteis
et bulbillis munitos e sti|)ulae ala promit. Singulare
exuberantis prolis exemplum e caule, ramis rariusqiie
e foliorum nervis infra propullulanlis de B.
phgllomam'aca supra descripsimus. Nec mirum quidem
videtur, siquidem stiips, cui sexu frui aut per externas
causas aut quia hybrida sit denegetur, seminum vices
bulbillis (radat. Ceteruiri constai, species perennes haud
paucas hortulanorum industria facillime propagar), dnm
folia de stirpe divulsa in facie inferiore culLro vulnerala
hunio imponuntur, ubi callos radiciferos eiTingunt,
qui sursum in novas plaiitas enituninr.
Et si cuti Begoniaceae prom(ae in novam ruuiit
propaginem et facili iiegolio muliiplicantur, ita quoque
illarum fabrica bybridae mixtioni prae aliis mullis arridere
videtur, ob iacilem polliiiis in aliena stigmata
accessum. Cui quidem negolio faveiit patulae inilorescentiae,
numerosorum siaminum situs apertus, s(igmatum
brachia expansa, ampie papillosa, tubniorum pollinicoruin
ad ovula iter band ila longinquum, et prae
aliis dicbogamica indoles, quum ilores masciili in una
eademque panicula fere semper ante ioemineos explicentur
et baud paucae (inter Brasilienses nomino sectionem
Wageneriae) infloresceniias pronjant mere unisexuales.
Uaud ita raro observatnr, quod s(irpes (o(ae
nnum solummodo sexum proferant, nec absonum videatur
praesumere, talia individua sese bulbillis solummodo
propagare, qui ex universa lege: semen contin
ual spec iem, gemm a in div iduiim , stirpes aut mere
niasculas aut mere foemineas progignant. Forsan ita
Begotiiuc.
res se liabet in illa, de qua jam fusius egimus, B.
p/tglloììianiaca, cui perraro contingunt filamenta completis
munita aiilberis, contra stamina cassa in clavólas
solidas 5 quasi petaloideas, mutala. Pari modo Ficum
Caricam iuertem et sierilem fieri comperium est,
quum primo ilores masculos perdiderit.
rias quidem observaiiones aliis perpendendas commendamus,
qui de specifica inter Begoniaceas dignita(
e et specieruiii vero limile cogiteut.
P R O V E N T O S .
Jam nunc vero de Begoniacearnm rationibus geograpliicìs
disserenii uotandum videtur, quod illarum typus
intra tropicos circuios a nulla orbis terrarum parte
exulet, licet haud ita frequens oiTendatur. Singulae
autem species intra patriae limiles sat árelos videntur
conclusae, id quod b. Liiìumann de mexicanis primum
iiidicavìt, de brasiliaiiis nos ipsi compertum habeinus,
generalim A. or Candolle noster statuii. Ila in novo
orbo diversae regiones, M ex i cum, Peruvia, Nova Granala,
Brasilia peculiari quaeque rataque parie donatae
sunt, paucis speciebus solummodo trans fines vaganlibus,
nulla duorum simnl contineutum cive. In saxo
Granite, Gneisso, Syenite, Trachyte pleraeque; crescunt,
unde conjicias, mixlioneui particularum silicearum, argillacearum
et magnesiae esse illarum iiutritioni quam
maxime idoueam; celerum observatum est plerasque
species in illis quoque bortis laete vigere, quorum humo
magna calcariae copia subest, quod potentem illarum
in subslituenda materie eificaciam probat. Porro
multae humiditatis sunt indiguae, ob laxam compagem
et succosam turgescentiam. Huic usui pleraeque satisfaciunt
statione húmida, opaca. Sunt lamen nonnullae,
quae locis apricis super arida saxa crescunt, ita
mexicana B. (Bachia) pettata, dense villosa (pariter
ac inter Peperomias celerum sciadophilas et glabratas
P. incana, Iieliophila et incano-iomentosa), rupium
graniticarum calida latera vestit. In Brasilia australi
extra circulum Capricorni (Rio Grande do Sul) B.
parvifolia moiitium] sicca cacnmina incolit, pleraeque
vero in hoc imperio intra parallelos circuios 22 et 14
observatae sunt, ubi per loca uda, densa et vaporosa
umbra fota, propter scaturigines et rivulos in pingui et
frngosa humo radicantur, aliae rupibus applicitae, aliae
vetuslarum arborum radicibus aut super ligna putrida
radicantes. Ita temparatae aurae amicae complures loca
snpra Oceanum elevala (500'—1500'] affeclant, aliae (B.
Valdensùnii, couvoluiilacea, ale he millo id es) altius (2000'
— 4000O adsceiidunt. (In Nova Granala et iu Perùvia
Aequatori propiores altitudine supra mare 3600' —
5200' —«)500' inveiitae sunt.) In montosa et sylvestri
imperii Brasiliensis regione, quam Dnjadum provinciam
appellare consuevimus, Begoniae abundant, et
55