GOODENOTJGHIACEAE : GEOGEÁPHIA. 770
E tabula supra exbibita ehice.t familiam Goodenouyhiacearum
tali modo australienseiTi esse ut species qui liane
f.ontiiieiite.m transgrediuntur quasi aufugas solas dissolutas
repraeseiitent. Centrum vegeta ti onis familiae Australia occi-
(leiitalis mini est, quae regio peculiaritate formarum certe
(listrietus omnes terrarum superat. Hoc loco genera omnia
iiiveniuiitur, el Antliotium, Diaspasis, Verreauxia, monotypica
vel species cluas includentia caeteruni nullibi vigetit Ilhid autem
quod inimei'O spccieruin omnibus auteponendum Q?.i{Goodenoiighia
nempe cum 8^), ibidem partem parvam pro rata earum genuit.
Ambo sequc'iitia contra ulti'a dimidium speciet'um in Australia
orientali pi'ocreaverunt et genus Bampiera 5 species tantum
ofFert quae hoc cornu continentis non inhabitant. Genera
tria modo e continente Australiensi effugeruut: Scaevola,
SelUara et Calcxjyne. Ut cum postremo incipiam. nuper
China, quod valdc. minim est, speciem obtulit, 0. chinmsem
Bth., mihi haud visam. Selliera cum speciebus 2, altera
Australiae orientali tantum propria, altera S. radicans Cav.
per totam continentem dispersa insnper in Nova Zelaiidia
pi'ovenit et qnod magis memorabile in ditione Chilensi maxime
vulgaris videtur. Haec distiibutio phuitis pluribus cum
communis e. g. Nertarae depressae Banks, Hierochloe redolenti
Hook, fil., Laureliae Novae Zeiandiae Hk. fil.; Imec
p a r i t e r i n Americae anstralis liltoribus oncidentalibus. in Nova
Zelandia et continente Australiensi reperiiintur, quo pliytogeographi
theoi-iam efformaverunt, genera perplnrima olim e
regno quodam palaeooeeanico inter Australiani et Americam
emigrasse et regiunes maxime australes orbis introiisse, quae
opinio cum factis multis quam optime convenit et haec perfecte
declarat. Genus unicum quod profecto distributione amplissima
et sinml densa et cohaerente gaudet iScoewoZfl. Praeter centrmn
vegetationis Australiense secundariuin jam exstat in iusulis
Sandwieensibus, ubi more geiierum pluriiim Scaevola species
haud nnmerosas formis intei'mediis phirimis fere inter se
confluentes procreavit. Paiicae originariae non minus in Nova.
Ciiledonia ortae sunt: Scaevola BacUi Zahlbr. quam saltern
vidi, ob materiam exiguam autem haud scrutavi, de qua
judicium certuni mihi non licet. Altera S. montana Lab.
vulgo cum S. Koenigii Vahl, de qua infra I'usius dicam,
identica censetur; buie omnino assentiri nequeain: ilia pianta
mai'itima nunquam in montes asceiidit et indole foliorum
florumque a Labillardieriana valde diversa videtur.
In insula Novo-Guiueensi species tres proveiiiunt quae
praeter S. Koenigii Vahl ad sectionem Enanthiophijlli plautas
subscandantes foliis decussatis insignes includentem pertinent.
I n eadem dnae aliae solae militant quibus Malesia praesertiin
orientalis sc. insulae Moluccarum hospitinm dant, argumeutuin
pro opinione, Novam Gnineam magis cum insulis Suudalcis
et Moluccaiiis quoad pecnliaritates vegetatioiiis conjunctam
esse quam cum Australia. An Scaevola mioì-aììnia Prsl,
civis Philippineusis sit, mihi ignotum; quum autem a ol. auctore
cam S. Koenigii Vahl atììnis diratur, ibrsau iii lume speciem
valde variabilom ipsani numerat. S. //"«¿'«aHeii.iCHiHance,speciem
soiit.ariam Chinousem, o materie p;irca cum S. spinescente aiRnem
puto, nisi forsan cum hac, quod saltem valde mirum esset,
congrnit.
Nunc duae species restant generis Scaevolae quae ob
distributionem latam et copiam saepe ingentem proventus
speciatim meraoratu dignae: S. Koenigii Vahl et S. Plumieri
Vahl. Ambas a cl. Linnabo pro plantis identicis habitas
jam tempore haud louge remoto auctores plures aut confuderiint
ant panilo modo diversas censuerunt. Prefecto ambae
habitu et indole ñorum haud graviter se distingunnt, quamquam
S. Koenigii Vahl ob calycem fere usque ad basin partitura
et folia subherbacea a S. Plumieri Vahl quae calyce
truncato efc foliis carnosis gaudet, cura et attentione mediocri
ipsa facile segreganda est. Diiferentias autem multo graviores
indoles fructus et semiuum offerunt. S. Koenigii Vahl drupam
parce carnosam, intus exsuccam suberosam albam snlcis haud
profundis at distinctis 8 percursaai, endocarpio laevi liguescente,
semen parvum vix trientem longitudinis fructus aequans
includente praebet. S. Plumien Vahl contra drupam globosam
nigram haud sulcatam, exncarpio molliter succoso, endocarpio
durissimo osseo tnbercuiato, semen vix diametro drupae dimidia
includente exhibet. Qui unquam drupas specierum harum
vidit, non porro putabit, illas species pro iisdem habendas
esse. E structura drupae S. Koenigii Vahl piane elucet,
hanc plantam per undas maris late dispergi posse. A drupa
caro parca auL dentibus animalium aut putredine affecta mox
evanescit et coi'pus sulcatum subero.^um qui vulgo in herbariis
tantum iiivenitur ab aquis educitur. Tela suberosa ad navigationem
aptissinia per hebdomas vel menses in superficie
maris restât et tandem littus ullum oceani tangit, ubi semen
radicem pullulât Tali modo distributio vasta S. Koeìiigii Vahl
efficitur quae ab insulis Saii.hvicensibus per Novam Caledoniam,
Novam Britanniaui, Novam Guineani, Ínsulas Philippinenses
usque ad Formo.sam et insuias Liu-kiu, dein per littus boreale
continentis Austi-aliensis, Moluccas, Ínsulas Suudaicas, Indiani
orientalem usque ad ostium fluminisliidi et ad Ínsulas Mauritii
et Madagascariae saepe copia ingenti margines oceanoruui
circnmdat.
Drupa S. Plumieri Vahì telam suberosam ad navigatioiiem
aptam band iiichulit et caro mollissima nigra copiosa succosa
facile a putamiiie solvitur. Ulterius porro in aquam positum
ob pondus majns statini submergitur. Haec pianta igitur
transportui undaruni maris omuiuo non adaptata est et probabiliter
ope avium a loco altero in alterum transplan tatù r.
Effectus autem dispersionis hujus omuiuo non minor quam
prior ; nam S. Plumieñ Vahl a littore Mexicano, insulis Antillanis,
peninsula Floridana secus terrani firmara Americae
anstralis usque ad proviuciam Brasiliae Rio de Janeiro mare
coniitatur, in Africani transilit et a Senegambia usque ad terrain
Capensem, dein in littore orientali prope fluvium Zambesi
in insulis Mascareuis et in Asia ab ostio tluminis Indi usque
ad insulam Ceylonam viget. Si hanc speciem pariter in insula
inventan! esse adjeci, ambas species Scaevolae
cingula bina circum orbem efformare patet quae bine inde
saltem interrupta ca. 150 gradus longitudinis amplectuntur;
apertum circulnm inter ínsulas Saiidwicenses et Ínsulas Galapag'os,
dnplicatum. quia brachia contraria se tegunt, ab insula
Madngascaria iisqiie ad Ceylonam praebet.
j^Ulii'
Msii.i
!:"|i'¡ 1 i
lljl«'
<1 riy il