Î1 I I
Z A M I C H E L L I A C E A E Biimort. Amli/s. fam. 59. 61. — ZA N M C H E L L I E A E Kfh. Rmm. pi. I I I . 128 (trib.
Fhwialiwn); Meissn. Gen. pi. S63 (271); SpacÌL V('g. phmurog. XII. 15; Benth. et Hook. 0-cn. pi. I I I .
1016; Aschers. in Engl.-Prtl. Nat. Pflanzenfam. I I (1). 213. — ZA M I C H E L L E A E liriclib. ILANDB. 144
(trib. Potamogdoiiearum). — ijenus Najadacearum vel Flmkdimi cf. UUcraturam Potamogdonacmrum,
MONOOOTYMDONBS HYPOGYNAE. niCLINliS MONOECAE PI.ORIBirS MASCULINIS ALAIUBUS NUDIS MONANEKIS
, STAMINE DITHECO FILA5IEXT0 PRO RATA ELONGATO SUFFULTO, T1IE0IS LUJUS LONGITUDINALIBUS
DEHISOENTIBCS; FLORIBUS FOEMIKEIS AXES RELATIVE PRIMAKIOS OLAUDKNTIBUS INVOL.UORO OUPULATO
TKENCATO SDFFDLTIS, OABPIDIIS VULGO 4 STIGMATIBUS I'ELTATIS SUBRHOMBEIS VEL OVATIS, RUDIMENTO
ANDEOECEI NULLO; OVULIS PRO CARPIDIO SOLITARIIS PENDULIS ATROPIS, MICROPYLE INFERA SUBINTEEA ;
FEUCTU NUCEO PLUS MINUS DORSO CRISTATO LATERIBUS LAEVI VEL TDBERCULATO ; EMBRYONE SPIRALITER
INVOLUTO MAGROPODO, ALBUMINE NULLO. EERBAE AQUATICÀE IMMERSAE CAVLJBVS FLUITANTIBUS
ELOSaATIS, FOLIIS 0.1INIBUS CONFORMIBVS ANGUSTIS GRAUISEIS, STWULIS INTRAFETIOLABIBUS MVSITIS,
3QUAMVLIS mTRAVAGINALIBUS Bl^'IS; FLORIBUS SOLITARUS Ml^'UTlS, SUB AQUA FLORENTIBUS.
F L O E E S MASCULINI solitarii ex axilla folii inferioris cujusque paris sub apice axis relative pvimarii
spurie opposite conjuncti, axim claudentes et e stamine solitario elformati nudi. STAMEN filamento
longiusculo sublevatum apiculatum vulgo di- rarius tetrathecum, thecae rima longitudinali apertae, GBANULA
ilava POLLiNis globosa sublaevia triporosa includentes, rudimento pistilli nullo. FL O R E S FOEMINEI axim
relative primarium claudentes, involucro vel perigonio hyalino tenerrimo truncato persistente suifulti.
C A B P I D I A 4 vel 2 vel plura lageniformia subobliqua, stilo brevi vel elongato canali percusso, stigmate
subrbombeo vel ovato acuto oWique erecto apice umbilicato terminata; OVULA pro carpidio solitaria a
pariete interiore carpitbi pendula subrecta, integumentis duobiis, micropjle infera. ND C E S plus minus pedicellatae
complanatae, stilo eas superante vel basi earum brevioi-e coronatae, dorso nunc manifeste subalatocristatae,
lateribus laenbus vel subtuberculatis, exocarpio tenui endocarpio subcoriaceo. SEMEN pendulum
endopleura membranacea involutum cum endocarpio baud connatum; EMBBTO basi clavato-incra,ssatus
macropoclus, apice spiraliter iufraeto-tortus.
Hbrbae aiiuaticae graciks gaulibus jiliformibuii, infcri&nbm supm fimdnin stagnoniiit vd lucuuìii
repmtihm ope radiaim capillaeearum pro nodo solitariarum affixis sgiiiiiodialiter compOHitia, mmia Jlomitiùiis
k
705 Z A N N I C H E L L I A C E A E — Z A N N I C H E L L I A . 706
erectis pariter graciléus ramosis symimlialiter compositis, in nodis florem mascìilimmi folio solitario comitatum,
florem foeminetim et par foliorimi gerentiùiis quae cum folio priore vcrticilhm spmium irimmm efformani.
FOLIA disUcha inferne alterna, mycrne per paria approximata angiiste vel angustissime linearía uninervia
lacunis Unis ope diaphragmatim transversalimn articulatis percnrsa, hasi stipida intrapetiolari ampUxicauU
instruda, squamidis intravaginalihus Unis minutis donata,
Genus unicum in ortie gerontogaeo et neogaeo late divulgalum.
D E MORPHOLOGI A ZANNICHELLIACEARUM.
U t jam supra in morphoiogia Potamogetonaceanm monui,
n o t a e communes inter hauc faniiliam et genus ZaniiichelUae
non exstant, quae ari utfiusque conjunctionem cogant. Qui
( l i i i g n o s im exliibitam accurate legerit, huic opinioni consensum
non recusabit, quamquam, quod omnino non ignoro, habitu
Zunnìcheìlia et lluppia miro modo saepe conveniunt. Haec
concordia auteni magis a medio, qui anibabus liospiiitinm dat,
quam a cliaractHribus depeiidere videlur qui epliarmonici
nuncui)antur et nobis viam ad affinitatem consanguin earn
recognoscendam denionstrant.
Si nux Zannichelliue germinat, pericarpiam in valvas
duas secus cristalli doisalem et coinmissni'am venLralem solv
i t u r ; l'adicula nnuquam exfrresdt, aciventitiae potius mox ex
embryone proveninni. Plantula juvenilis folia plura, nonnulla
j am in embryoue evoluta, pullulât; axillae eorum l'anios proc
r é a n t qui in l'hizoinata repenlia transfonnantui-. Moi'e ui^it
a t o Potamo(jetoìiacearum ramus folia bina disiicha, si horizont
a l i t e v se expandifc al.terum zenitbum, alterum solum versus
d i s p o s i t u m g i g n i t e t liein producto axillai'i folii secundi lateraliter
p r e s s u s se surgit et in canlem florentem abit. Gemma autem
e folio secando rliizoma continuât, iterura folia bina pi'ocreat
e t surrecta canlem alium denat etc. Axis bornm caulinm
i m m e d i a t e , ut tabula G X X I I Ijl. monstrat, in florem foemineum
( i n i c o n e « o s t ] - a ecarpidiis binismodo efformatiun) transmutatnr,
i n f r a quem folia bina f . i. et / . s. observantur, ambo, ut supra
m o n u i , subopposite approximata. Ex axilla cujusque l'olii
gemma erumpit, inferior organa quae litteris / . I I I . et st.
a p p e l l a v i , superior, quae inter/ , i.' e t / , s.' ulterioribus iuc
l u s i s inveniuntur, in aspfctum lucemque pi'ofert. Si prortuctnm
e folio / . i. pi imum intuemur, s iamen st. axim primarium
refert, eujus basis, aiilequain thecae vel partes pollinis granula
s e c e r n e n t e s ortae sunt, folium/. I I I . generavit, quod cum
/ . i. et / . s. verticillum spurium trimerum pro nodo efforniat.
S p u i i u s e cansis triplidbiis nuucupandus est: non solum folia
t r i a inaequali altitudine cauli inserta sunt, sed etiam anguli
d i v e r g e u t i a e inter se quam maxime discrepant quia /. i. et
/ . s. disticlie opposita, tertinm autem adversus ambo recta
n g n l a r i t e r dispositnm ; insnper folinm tertium ad aliura axim
g r a d u s sequentis pertinet, quam praecedentia alia. Gemma
e folio superiore cujusque nodi natura perfecte a prioi-e abhori'et.
Conus vegetationis primum vaginam eft'undit, quae
in icone nosti'a Ijl. baud manifesta est, quia stipuiis foliorum
a b s c o n d i l u r ; in figura vicina si/mp. autem sub littera cup.
obsoi'vatni', lioc loco cupulam refert quae verticillos spurios
Ibliornm trimeros inoludil. Id alteruni folium o]iposi!um/.
s e q u i t u r , dein tertium eifertur / . s.', ambo ulteriora iternm
b i n i s / . i et / . s. correspondentia quibus descriptio nostra
p r o f e c t a est. Re vera in axilla inferioris / . i'. jam tuberculum
observamns quod in stamen serins transmutabitur (st.')] i n
i l i a folii superioris / . s.' alteruni se praebet (ax.) quod ramum
ejusdem naturae donabit, ae nunc descriptas, axis autem
c a p u t / / . / . ' in carpidla dilabetur, quae involucro .simili iv.
v e l a t a ñorem foemineum efformabunt.
S i ños foemineus Ji. f . et masculinus st. ad antbesin
m a t u r e s c u n t , gemma e folio superiore excrescit et ope internodii
elongati supra eos qui in eodem nodo cum verticillo
spurio vincti i-emanent, tolHtur ; tali modo sympodia evadunt,
quae rami erecti figurae in icone nostra habitum referentis
e x h i b e n t .
U t figura ifl. sti-ncluram sympodiorum mea sententi a
optime illustrât, non minus dispositio foliorum clare et distincte
r e c o g n o s c i t u r . Hauc relationem hìc praeseriim premo, quia
auctoriiS earn modo cum natura non congruente exponunt.
I n figura D. diagramma schematicum adjeci quod demonstrat
( l i t t e r i s cum iis fig. Iji. congruentibus), folia gemmae ex/ . s.
t r a n s v e r s a l i t e r contra bracteam vel folium gerens disposila
nec ut vulgo putatur oblique collocata esse. Ex axilla foHi
florem masculinum comitantis / . I I I . quod cum pare / . i et
/ . s. verticillum spurium trimerum efficit, gemma profertur
quae modum evolutionis producti e folio / . s. tenet et ramifìcationem
sympodiorum genei-at. Hoc folium contra morem
reliquoruni fere minquam stipula intravagiaaii gaudet, quod
in D. distincte recognoscere potes.
H i s t o r i a evolutionis Zannichelliae d a r e nos docet, apicem
a x i s immediate in flores ant foemineos aut masculinos transm
u t a r i , ita ut stamen pro axili habere oporteat et carpidla
axi in portiones binas vel quatuor delapso oriantur. Anctores
qui stamina et carpidla ubique folia esse putant, haec organa
pro phyllis sumpserunt quae positioneni termiuíüem vel pseudot
e r m i n a l em tenent. Sed si in memoriam j-evocamus, cellulas
g e n e r a t i o n i s animalium in organa oriri quae inter se nec
homologa nee analoga ipsa esse, opinionem hand recusare
poterimus quod et folia et caulomata cellulas pollinis et ovula
procreent.
Z A N N I C H E L L I A Lnra.
ZAXNICUELLIA (Zanichellia) Linn. Spec. pi. ed. I. 278 et 700;
Heidi. Gen. pi. 471; Micheli, Nov. pi. gen. 70. t. 34; Adans.
Fam. IL 46S; Gíirtn. Fr. I. 77. t. 19. fig. G; Vent. TaU.
U. S3; Kth. Fl. Berol. IL 30S, Emím. pl. UL 123; DC.
FI. Fr. Ill 182; Endl. Gen. pi. 231. n. 1662; Koch, Syn.
}
III«'^
f a i I
¡ I Í
m