763 GOODENOTJGHIACEAE : SCAEVOLA.
flava GRANULA distincta vel raro in tetrades eoalita (Leschenaultia). OYARITTM inferiim bilociilare vel dissepimeatis
spuriis quadñloculare (Scaevolae specj, vel uniloculare; OVULA solitaria pro loculo vel plura
dissepimento adnata, vel secus coinmissuras afñxa, anatropa erecta rarissime péndula fCa^fos^ermaj; STILUS
simplex erectus vel curvatus vel subsigmoideus demum exsertus, simplex rarissime apice bi- vel trifidus
(Calogyne)-, STIGMA indivisum vel plus minus alte bilobum, indusio cupulato vel subbilobo membranaceo
apice rigide ciliato involutum demum hoc aeqiians. FRUCTUS capsularis septicida bivalvis vel quadrivalvis,
interduin valvis apice connatis (Leschenaultia), vel niiceus indehiscens vel drupaceus, esocarpio valde succoso
vel suberoso, endocarpio ligneo, osseo vel cartilagineo. SEMINA solitana pro loculo vel plura tunc imbricata
interdum marginata vel ala membranacea cincta, interdum autem exalata, testa crustacea vel
duriore; EMBRYO rectus vel subcurvatus cylindricus cotyledonibus semiterctibus vel rarius plañís subfoliaceis,
radícula infera, in albumine carnoso vel suboleaginoso.
EEUBÀ:E perennes rarìiis anmiae vel SÜFFRÜTICES SUCCO aqueo. FOLIA plerumqm spiraliter disposUa,
interdum òasi caulis in rosulam dense confería, raritts decussata (Scaevola spec.). inte(jnrma, dentata
vel raritis pinnatifida; stipulae 0. FLOBES nunc in axillis foUorum soUtarii (Selliera e. g.) nunc in racemwn
vel spicam conflati hibracteolati, e hractcolis non raro radios laterales procreantes quo modo rami inflorescentiarum
saepe in cymas di- vel monochasiales abeunt, interdmn capitati.
Genera 12 praecipue terrain Austral i enseni iiibabitaiitia, duoniiii parifcer in Australia evolutoruni
vel solitariae in tropicis orbis neo- et gerontogaei proveniunt.
species paucae
DE MORPHOLOGIA ET APPINITATE GOODENOUGHIACEARUM.
Dispositio floruiTì normae quae oifertnr sì iidem bracteolis
binis comitantur respondet: calyx nempe pentanierus partem
imparem postice nionstrat, cycli sequentes reguiariCer alternant,
gynoeceiim dimeruni carpidia bina in medianain bi-acteae
ponit. liulusiuni solum ovganum niemoralu clignum exhibet.
CI. ENDLICIIER de eo senteiitiam valde singiilarem, boo discnin
epigynum esse qui stilo usque ad stigma adnatum esset retnlit,
cui hodie vix botaniciis iillus assentietur, Ex liistoi-ia evolutionis
et comparatione cum generibus aiBnibus piane elucet,
hoc emergentiam cii'cularem truncatam vel bilobam esse, quae
satis diu post originem pistilli infra apicera ex ulterioi'e
enascitur. Initium vel rudimentum corpoi-is jam in Lóbeliae
genere haud deest. De functione organi aiictores non omnino
consentiuntur; mea sententia autem constat, banc cupulam
granula pollinis recepisse, quae ciliae rigidae apicales ex
antberarum tbecis immediate ante antbesin everserunt. Quum
statu inascuiiuo(fiores omniumGoodenougbiacearumproterandri)
stigmata adbuc clausa vel si cupularia aperta et baud ad conceptionem
apta sint, autogamìa nunc excluditur, Insecta, dum
ilores ad mei colligendum visitant, granula plura ope stigmatis
sensim accrescentis e cupula pressa cum ventre sumunt
et ad florem altei'um transportant. Sì i'ructificatio pistilli
ope animalcalorum omittitur, autogamia productum fructuum
affert, quia inter cilias et ad margìnem ciipiilae sempeigranula
nonnulla remanent qui in stigma serius cadunt.
Gooâenoiighiaceae cum Gampanulaceis manifeste arcta
afBnìtate conjungnntur, ut ci. BÂILLON eas cum ulterioribus
coaduuaret. Re vera postquam Lóbeliaceas cum Campamilaceis
fere omnes auctores in ordinem eandem collocaverunt, momenta
panca sola, a nonnullis baud pi-o gravioribus babita exstant
quae conjunctionem pei-fectam impediunt.
Nobis autem indusium et succus aqueus sufficit, familias
ambas segregare, praese.rtim quum indusium niembranaceum
GoodenougìiiacQarum cum pilis even'entibus Gampanulaceanmi
ab auctorìbus vulgo band bomologum censeatur. 01. Baro
FERD. A MTJLLBK affinìtates quasdam Goodenoughiacearum intermittente
Velleiae genere cum Genlianaceis suspicatus est. Ope
Brunoniae Goodonoughiacene ad Composilas magis acceduiit.
Genus in familia locum peculiarein tenet, ita ut ab
auctoribus omnibus pro typo tribus piopriae babeatur. A
generibns pkirìbus familiae inliorescentìa capitata, ovario
omnino libero, quamquam a tubo calycino arcte incluso, uniloculari
uniovulatn, corolla fere actinoinorplia discrepat, si
cbaractei-em ovai'ii superi negligis, pvofecto liabitu et characteribus
comparatio liujns geneiis cum ComposUis baud inepta videtui".
Ons. Vix oppoiLet me ipsiini hoc loco nomino OoodmongMaceanivi,
non Qoodeniacearittn nec Goodenovieiceanan «ti, fiuiii ncc ul)-
brevifttioncm Liiinaennaiii nec lai inis.iliouem viri qui lUiiKjiinni iu lilteratuni
scripsit, uon probo.
SOAEYOLA LINN.
ScAEVOLA Linn. Manl. II. 145. n. 1294; Luhill Nov. Soil
L 78;Thunl.Fl. Cap. II. 52; Fok. Diet. VII.-14G. (75(S6vo!e);
765 GOODENOUGHIA CEAE : SCAEVOLA.
R. Br. Prodr. I. 582; G. Don, Gm. syst. III. 727; mdl.
Gem. 1)1 506. n. 3038, Encìdr. 261; Gated, in Freijc. voyage
Bonite L 82, Wight, lilustr. t. 137, Icon. t. 1613; Bot. Mag.
t. 2732; DC. Prodr. VII. (2J 505; Meissn. Gm. pi. 239
(146); De Vriese, Verhandl. Welenslc. Maalsch. Haarlem X. 16,
in PI. Preiss. I 404; Lindl. Vegei. Kingd. ed. III. 695;
A. Gray in Proc. Amer. acad. V. 151; Miq. Fl. Ind.-Bat.
II. 579. in Ann. Mus. Lugd.-Bat. L 210; Ch-is. Fl. Br.
W.-Ind. Isl. 388; Bmtli. Fl Austr. IV. 83; F. v. Müll
Frag. phyt. VI 225, X. 58, Vict. Natur. I. 122 (1884);
Benth. et Hooh. Gen. pi. IL 539; Hieì-n in Fl. trop. Afr.
III. 462; Hooh. fil. Eandb. New Zeal. Fl. 173; G. B. Clarice
in Fl Br. Ind. III. 421; Baili Kist.pl VIIL 370; Hillehr.
Fl Ilaivaiian M. 265; E. Schumann, Flora Kaiser WilMmsl.
127; Schönland in Engl-Prll Natiirl Pßamenjam. IV.
7ß_ _ LOBELIA Linn. Gen. pi. ed. I 267 (ex parle
minima); Adans. Farn. II. 157 et 371; Gaertn. Fr. L 119.
t. 25; 0. Ktze. Revis. gen. 377. — CERBEKA Lour. Fl. CocMnch.
136; Sieb. Fl Sevcg. n. 23, non Linné. — POGONETES Undl.
Introd. nat. syst. ed. I L 443. — TEMMINCICIA, CAMPUUSIA,
CROSSOTOMA, MOLKENBOBUIA , MBRKURIA de Viiese, l. c. —
ROEMERIA Dennat. Schlüssel sum IIorL Malah. 24.
FLORES zygomorplii pentameri hermapliroditi. CALYX
saepíus brevis annularis cupulatus truncatus vel plus
miiuis alte interdum usquo ad basin 5-partitiis, interdum
subobsoletus. COROLL.\ manifeste zygomorplia, dorso usqiie
ad basin fissa, lobis subaequalibus vel 2 sumnüs
brevioribus demuni uDÍlateraliter flabellato - expansís,
aestivatíone reduplicatim valvatís, nonnunquain subcariiosís
et nìarginibus laeíniarum cri spule me mbr anacéis, basi
baud aui-ículatus. STAMINA prope stiluin adnata, erecta
in antlieras dithccas lateralitcr coliaerentes vel liberas,
introrsum dehiscentes desínentia, connectivo ulti-a theeas
plus minus producto ; POLLINIS flava granula elliptica
granulosa plicis 3 meridionalibus percursa, in ulterioribus
poris 3 aequatorialibus munita. OVARIUM inferum
rarius prope apicem supenim, viügo 2- rarius uni- vel
rarissime 4-locularo ; OVOLA solitaria pro loculo vel in
ovariis uDÍlocularibus 1—2, anatropa erecta prope basin
afflxa integumento solitario; .STILUS plus minus sigmoideus
vol curvatus, rimam dorsalem corollae transgrediens
exsertus, apice indusio oupnliformi margine
stricte ciliato munitus ; STIGMA truueatum vel subbilobum.
DRUPA succosa vol sicca iiiterdiim suberosa, endocarpio
osseo vol cartilagíneo, uni- saepius bi- rarissime quadriloculato
laevi vel tuborculato. SEMINA solitaria pro
loculo vel in drupa tota unicum; EMBRYO erectus rectus
vel subcurvatus, cotyledonibus semiterctibus vel subfoliaceis
dilatatis subcordatis, radícula infera.
HERBAE vel SUFFRUTIOES vel FRUTICES erecti
vel nunc siéscandentes FOLIA spiraliter disposita vel
Gnodouoiigli.
decussata integerrima vel dentata exstipulata. FLORES
rarius soUtarii axillares, vulgo in inflorescentias cymosas
dichasiales, dennm in monoehasia pauciflora desinentes
confiati, hracteati et hracteolati sessiles vel breviter pediceliati
inter mediocres, albi, purpurascentes vel flavi.
Genus cum speciebus ca. 70 praesertim in Australia
evolutiim, 2 autem inter tropicos fere totius mundi bine simul,
bine altera alteram excladente obviae; paucae in Archipelago
Malayano, et in ditione Cliinensi, plures in insulis Saudwicensibus
proveniunt,
Ous. Pro genere Scaevolae ci, 0. KUXTZG iu Revisione generum
iieriim nomeu Lobeliae Adaus. eflbclit, eni omniuo uon n¡«eutiri possuin,
ut ex eo clucebit, quoti .sequitur. Auuol735 ci. LINKÉ geuus Dortmannae
pro plaiiUs iUis coadidit quas liodio nomino Lóbeliae salutamns et pro
solU.aria cujus typus Lobelia illa fuit, quam ci, Pr.uMiEu I. c. depiiixit.
Quum d. LINNÉ (iiaguosim illius generis Imud ileilcrit, nomeu uudum pro
norueuclíiturn hodierua nullius momenti. Anno 1737 in „Genera plantarnni"
DoHmanmm in Lobeliatn mutavit, quod sine ulla <1ubitiiliono
non solum tempore ejus permi.ssiim fnit, scd etiam nostro vnlet. In observatioue
liaec verba adjecit: Lonisr.i.^ Plom. tìiffert a congeueril)ns pericarpio
carnoso seu bacca quod iu reliqnis meml)riinacenm est sen capsula.
Probulliliter Iiis verbis penuotns ci, ADANSON geuus LINN.\EANUM in duo
.solvit: Lobeliam pro typo riumierirtuo eonservavit, maxima pro parte generis
a n t m Dorimannain rccoustruxit. Anno 1772 cl. LINNÉ hoc exempluui
secntus est; at sub nomine £oí>e¿W7e uiaximam partem geueris concepit et
pro spccic tnnc unica generis iilterius Scaevolae titulum condidit. In
nniveiso rl, 0. KUNTZK Ibrmaliber recle judicavit, secundum lege."! prioriliitis
Lobelinin Adaus, pro Scaevola, Dortmannam Adans. pro Lobelia
pt>iiciid!is esse. Si ab regulis prioritatis discedo, rationes practicas secutus
•sum riuao uiea sentcntia interdum graviores quam fonnnles: In Floia
Brnsiliensi jam fiunilia LoMiaceai-um genere Lobeliae incluso cl. KANITZ
tr.ictavii, iid errores evitundos igitur uomen dupliciter et sensu diverso
nsitalum praeteimittcre oportet. Si genus vitiosum plura inclndens dividiinr,
pro illi) nomeii conservandnm est qnod nnmerum maximum speciernm
cxliibet; propierea nomen Lobeliae sensu Linuacano melius conservabimus
praesertim quum tunc quoque Scnevola baud anniliilanda sit. Jus consuetudinis
nomina speciorum, nisi fullor, ad 200 sacràvit et vaidc ineplum
niibi viriolur t;iuta non solum bolanicis sed etiam bortiilanis et laids
optime nota in ali;v omnino ignota mutari. Insnpcr confnsio fere inexlrioahilis
iniminet, si pro Scaevolae titulo fere speciebus 100 titnlns
Lobeliae iiiiroducendus esl. Prinuipium quoddam omitiere quam eo conservando
unitatera dubiosam adipisei malo.
S p e c i e b B r a s i l i ens i s :
SCAEVOLA PLUMIERI VAIIL: frutex littoralis ramis
crassi? teretibus divaricatis, rectis vel curvatis glabris apice
ipso, vel pilis laxis copiosis es axillis folioruni oriimdis superne
pubescentibus, cicatricibus foliornm delapsorum plus minus
dense vel laxe notatis; folii.'= spiraliter dispositis prope apicem
ramorum confertis, inferius dissitis et mox caducis, obovalooblongis
vel obovatis obtiisis integerrimis basi in petiolum
vulgo breveminferne distiiicte dilatatum angnstatis, glaberrimis
carnosis, nervo mediano et interdum uno altei-ove laterali conspicuis,
axillis glabris vel plus minus dense pilis longis laxis
teniiibus farctis; inflorescentia dìcbasinm simplex vulgo trifloruin
referente axillari, pedunculata, bracteis lineari-lanceolatis
acntis sessilibus; floribus sessilibus; ovario elliptico-globoso
glaberrimo; calyce brevi ti-uncato glabro; corolla ovarium
5-plo superante, (rieate superiore in lacinias lineari-lanceolatas
margine tenniler crispulo-membranaceas acutas divìsa, extus
glabenìma, intus parte cobae)-ente pubescente superne glabra;
II
•SI S
•ìlif
lì'»»,
ílllÜ'H
S«!';!