Obaerr. Micìelìae species? a sieboldo in horto caesareo prope Nangasaki (e China introducta) observata.
Adsunt. non nisi folia unde genus dubium. Gemmae griseo-villosulac pollice breviores ; ramuli petioli folia subtus in
nervis parce pubera; petioli vix pollicares cicatrice stipulali fere ad medium perducta; folia e basi acuta elliptica
vel oblongo-elliptica modice acuminata, costulis utrinque 8 —12 patulis reticulatis, subcoriacea, 5—9 poll, longa.
MAGNOLIA LINN.
1. Ma g n o l ia o b o v a t a t iid n b . Act. Soc. Linn. Loud. II. p. 81. do. Prodr. I. p. 81.
Prope Nangasaki legerunt siebold, oldham (sp. dubia).
2. Ma g n o l ia k o b u s dc. I. c. s ieb , et zu ec. I. c. p. 187. M. glauca th u n b . var. « Fl. p. 236.
In Nippon: s ieb o ld , mohnike; prope Oasaka: sieboi.d. Superiori valde affinis videtur. — Kobus, Mokurengi,
Mokura, Makreso vel Dijokuran iap.
3. M a g n o l i a h y p o l e u c a s i e b , et zucc. I. c. — M. glauca t i i u n b . /. c. non l in n .
Arbor vasta prope Nangasaki : sieboi.d, in valle montis Homan Dake ins. Kiusiu : pierot. — Eoo no hi iap.
Forinam foliis glaucis et densius pubescentibus legit wright.
var. ß concolor sieb, et zuoc. I. c. foliis subtus densius pubescentibus, pilis longioribus et diutius quam in
specie, cuius teneriores, persistenti bus. — Siebold et uohnike legerunt.
4. Ma g n o l ia p a r v i f l o r a sieb, et zucc. I. c. p . 187 (potius Talauma?).
Folia obovata vel lato-ovalia breviter apiculaia, iuniora subtus incano-pubescentia, sensim subglabra, chartacea,
costulis utrinque circiter octonis. Petala exterior a 10 lin. longa, 7—8 lata, interiora breviora et angustiora. —
Fructus a b. zuccarini commemoratus nobis non amplius suppetit. — In montibus altioribus ins. Nippon
legit keiske. — Ooja jama zeuge iap.
TROCHODENDRON SIEB, e t ZUCC.
1. T ro c iio d e n d ro n a r a l io i d e s sieb, et zucc, Fl. lap. I. p. 83 tub. 39 et 40.
Genus potius Araliaceis adiungendum. — Detexit keiske probabiliter in Ovari ubi Jama Gumma et Mosi no/ci,
etiam liìroo dsifu vel B. tsigu vocatur; e Jeso apud Ainoc et e regione sept. ins. Nippon accepit sie boi.d ;
porro e prov. Higo ubi gluteu ad aves capiendas exinde paratur. Buerger haec habet : // Calyx nullus nisi
bracteae 2 exiguae; corolla nulla; stamina circiter 50, thalamo subtus affixa; capsula 7-locularis submonosperma.
Habitus Araliaceas spectat.”
H Y P E R I C I N E A E .
HYPERICUAI linn.
§ 1. Elodea ad ans. — spaoh.
1. H y p e r i c u m y i r g i n i c u m l in n . — Elodea virginica nutt., to r r . et a. g ray FI. North
Amer. 1. p. 167. r eg e l FI. Uss. p. 33. — H. campanulatum walt. Carol, p. 191. — Elodea campanulata
PURSH FI. North Amer. II. p. 879. — El. Drummondii et E. Fraseri s pach. — Elodea crassi-
folia blume Mus. ü . p. 15.
Planta iaponica ab americana haud distincta, in regione Ussuriensi etiam detecta. Filamento circiter ad | long.-
connata, quae in americanis vulgo minus alte concreta videntur. Capsulae maturae oblongae vel breviores magis
ovoideae, sepalis lanceolatis duplo vel ultra longiores. Semina ellipsoidea testa atro-fusca impresso-puncticulata.
Folia subtus nigro-glandulosa. Nostra sp. capsulifera optime referunt tab. 94, Gen. PI. ed. a. gray. —
in ripa fluminis Novio ka Gawa in prov. Hijuga mense iaponensium nona 1826 detexit keiske.
2. H y p e r i c u m p e t i o l a t u m w a l t . Carol, p. 191. — H. axillare m i c h x Fl. II. p. 81. — H.
paludosum c h o is . d c. Prodr. I. p. 546. — Elodea pètiolafa pur sh I. c., tö r r . e t a. gray I. c. p.
168. — Elodea tubulosa, axillaris, pauciflora et floribunda s pach. — Elodea iaponica blume t c.
In sp. noslris paucis iaponicis folia sessilia vel subsessilia; sepala capsula matura \ breviora. — Legit buerger
loco non indicato.
§ 2. Brat Ays spach.
3. H y p e r ic u m ia p o n ic u m th u n b . FI. p. 295, tab. 31. s i e b . et zuco. Abh. I. c. IV. 2. p.
163. — Brathys iaponica b l. I. c. p . 19. — w ig i i t 111. I. p. 113 (forma).
Legerunt Botanici iaponenses, k e iske aliique; sieboi.d in Sitsijama iuvenit, aliis locis b u e r g e r et t e x t o r , prope
Nangasaki o l d h a m . Fima olo giri vel Sitjama iap. — Cum var. sequente eodem omnino loco legit p ie r o t.
Caeterum valde- ludit statura ab robusta opposite ramosa usque ad digitalem si m pii ci orem.
Is forma'tenuior; erectum, tenerum. foliis minoribus. Brathys laxa b l. I. e.; — K e i s k e et b u e r g e r inve-
nerunt, Rime moto giri soo iap. ; in ripis rivulorum sylvestrium propo vicum Ho kou Hara ins. Kiusiu le«»it
p ie r o t, ubi Hoto giri sòo iap.
r forma micropìylla : gradile, simplex, 5—J-pcMo, oligantlram ; line var. iecmibms BL. I. c. quamvis nostra
specimina erecta videantur uti spedes. — Legit siebold.
Observ. Specimina ex India sup. cum iaponicis omnino congruunt; sed quae tanquam fi. iaponicum ex in.
Nilgherry et Kury misit hooker, E. humifuso magis accedunt, aeque ac varielas //. iaponici e Nova Zeelandia.
E. iaponicum genuinum autem cum li. humifuso nequaquam confundendum, in quem errorem fero incidit trevi-
ranus I infra c. p. 9.
S. Roscyna spaoh.
4. Hypericum ascyron unn., l e d . FI. Boss. I. p. 446. maxim. Prim. p. 64. r e g e l FI.
Ve», p. 33. — Roscyna iaponica BL. Mm. II. p. 21. — Ascyron sihìricum lam. Enc. IV. p. 147.
III. lab. 642, Jig. 3.
Nostra specimina, a botanids iaponicis cum s ieb o ld o communicata, omnino congruunt cum amurensibus a cl.
m a x im o w ic z lectis, quae etiam formam a genuinam referunt. Styli | vel § connati.
Observ. Exemplar nondum florens verisimiliter hue ducendum (nisi ad H. Gebleri led.) in Archip. Coreano
a b. oldham lectum n. 84.
I 4. Norysca spaoh.
5. H y p e ricum s a i.ic ifo iium s i e b . et zucc. A i i . i.c .p . 162, — Hyperkum mmoyynum tu u n b .
FI. p . 297, non l in n . -— Norysca salicifolia b l . I. c. p. 23.
Thunberg, keiske et siebold (prope Nangasaki) legerunt, m. Tunio il., quorum testimonio Bioo Janagì, Bijó
vvre,, B. Janagi aut Fini atta gi iap. vocatur; in montanis sylvaticis prope oppidum Osakka ins. Nippon
invenit pierot.
Observ. Choisy in zollino. Cai. p. 150 — 151 pro varietale E. chinensis linn. habet, quam speciem a nostra
satis distinctam e Iaponia nondum vidi.
6. Hypericum p a tu lum th u n b . FI. p. 295. Icon. tab. 17. s ieb . et z u c c . I. c. p. 1 6 1 . Norysca
bl. || c.
Spedes ob ramos patentes ita dicta, vulgaris videtur; specimina habemus a keiske, sieboi.d, buerger et textor
variis lods lecta; Bijo Janagi iap.; prope Nangasaki: oldham; locis udis sylvarum montanarum prope pagum
Susokatogi ins. Nippon: pierot. — Cresdt etiam in Nepalia.
Observ. E. malum don teste b. treviranus (Eyper. gen. adnimadv. p. 8) Ime referendum. E. oblongifolium
ohoys., cuius sp. hooker misit, parum etiam diversum, pedunculis abbreviatis non bibracteolatis? . {■
§ 5. Hypericum.
7. Hypericum erectum th u n b . FI. p. 296. s ieb . et zucc. I. c. p. 162. b l . I. c. p. 25.
Statura et foliorum forma adeo ludit ut formas extremas facile distinctas species crederes. Maiora erecta stricta,
foliis e basi latiore sursum attenuatis, caule ramisque apice corymbose multifloris {E. perforatum linn. var.
elatum ohois. in zoll. Cat. p. 151). Ab his per formas iutermedias pervenimus ad Aumilia e basi adscen-
denti-erecta, laxiora, foliis multo minoribus apice obtuso-rotundatis deorsum sensim attenuatis, corymbulis
paudfloris. Sepala petalaque punctis lineolisque nigris constanter notata. — bl. I c. varietates plures habet; inibì
una sdì. obtnsifolia sufficit, foliis obversis obtusis distincta. Ad hanc E attenuatimi ohois. referendum esse
puto. In formis genuinis folia apice obtusa vel acuta. Legerunt siebold (Iulio et Aug. il.), textor, buerger,
oldham prope Nangasaki, n. 82. — Otogirisó iap.