L Y C O P O D I A C E A E .
LYCOPODIUM LINN.
1. Lycopodium c e r n i i u m l i n n . , g r e v . et h o o k . Lycop. {Boi. Misceli.) p. 10. s p r in g Monogr.
{Mem. Ac. Brmc. vol. XV) I. p. 79. b e n th . Hongk. p. 436.
Legernnt textou (forma vulgaris), jiohnike e t maxiuowicz prope Nangasaki specimina parvula teneriora. —
Osa ffino go sao iap.
2. Ltcopodhim dendroideum m ic h x ., h o o k . Exot. FI. tab. 7. s p r in g /. c. I. p. 83. II. p.
40 c. synn. — Probabiliter L. iaponicum t h u n b . FI. p. 341.
Si syn. Thunbergianum, inspecto sp. authentico, hue revera referendum, hoc nomine prioritatis iure in posterum
utendum. Iaponica nostra exactissime cum Americanis e Massachusetts allatis congruunt. Crescit etiam in Kam-
schatka e t L. iuniperoideum sw. huo etiam referendum. Legerunt s u g e r o k , k e i s k e e t s i e b o l d ; icon
prostat in libro Kwawi.
3. Ltcopodium clavatum l i n n . , t h d n b . FI. p. 341. g r e v . et h o o k . I. c. p. 16. s p r i n g I.
c. 1. p. 88. k u n z e in Bot. Zeit. VI. p. 588. l e d eb. FI. Boss. IV. p. 499. m ax im . P r im .p . 345.
Haud rarum videtur, statura in Taponia varians, spicis non raro usque quinis, uti e t in boreali-indicis vidi. —
In montibus et vallibus uinbrosis prov. Owari: k e i s k e ; in Iaponia boreali: s u g e k o k ; s i e b o l d , b u e r g e r ,
t e x t o r e t u o h n i k e variis locis etiam legerunt.
4. Lycopodium s e r r a t i ] ai t h u n b . FI. p. 341, tab. 38. h o o k , et g r e v . Icon. FU. tab. 373.
s p r i n g /. c. I. p. 39. k u n z e I. c. p . 587. L. lucidulum m ic h x . FI. bor. Am. II. p. 284. a . g r a y
Bot. lap. p. 422. g r e v . et h o o k . Enum. Lycop. p. 6. L. iavanicum sw. s p r i n g /. c. p. 40.
Speciem americanam ab asiatica haud diflerre, numerosissimis utriusque orbis speciminibus comparati« non dubito;
vulgo tamen americana foliis paullo minori bus iu stru c ta ; himalaica (Khasyana) et iaponica vero sibi in diver-
sis speciminibus (nam more congenerum liaec sp. hand parum variat) similiima s u n t; nepalensia ( w a l l . Aerò,
n. 118) nihil etiam d ifie ru n t.— In Owari legit k e i s k e . in Iaponia boreali s d g e r o k , prope Hakodadi m a x i -
h o w i c z , Simoda w e i g h t , locis saxosis circa Nangasaki b u e r g e r , t e x t o r e t s i e b o l d .
5. Lycopodium s e l a g o l i n n . , a . g r a y Bot. lap. p. 436.
Ipse e Iaponia nondum vidi.
6 . Lycopodium sieboldi m iq . Caules e rhizomate parvo subfasciculatb-plures elongati (ultra-
pedales) graciles lenues (penduli) dichotomi, dichotomiis lorigis usque seraipedalibus, superioribus bre-
vioribus spicatim vel sparse subspicatim sporangiferis ; folia exilia inferne vulgo quaterna, superne
et. in raiuis sterilibus et in fructiferis vulgo ternato-verticillata, bine ex alternatione verticillorum
8—6-sticha (passim etiam opposita), imbricata vel subimbricata incurvo-appressissima lanceolata
acuta, basi adnata planiuscula snbangustiora, dorso convexa carinata enervia, antice depresso-piana
inarginibus argutis leviter incurvis, superiora breviora et Infiora; ultimi ramuli fructiferi nunc ubique
vel semel vel pluries dichotomi spicas ramosas sistentes,, nunc per spatium inferius sporangiferi
superne steriles, bracteis rhombeo-ovatis sporangio cordato-rotundato pallido aequalibus vel bre-
vioribus.
Locus inter congeneres ambiguus, habitu L. Biliardieri s p r i n g , partim L. setaceo h a m . e t L. subulifolìo w a l l .
accedit, partim L. polytrichoides k a u l p . e t L. fontinaloides s p r i n g aemulans, spicis aliquatenus etiam ad
Phlegmariae sectionem adpropinquans. — Caules inferne vix ultra J lin. crassi, sursum pedetentim multum
angustati, dichotomiis ultimis plerumque satis elongatis. Folia, si partem adnatam addas, lineam circi ter
longa e t turn rhombeo-lanceolata, parte libera dorso to to convexa; sursum folia decrescunt, breviora e t densiora
s u n t; bracteae sporangiferae rhombeo-ovatae fere duplo breviores. — Foliorum carina magis minusve perspicue
obtusula nunc manifeste nunc non decurrens, apex acutus sed non mucronatus, margines non nisi ob
cellulas leviter prominulas sub lente forti suberosuli. Sporangia praeter basin cmarginatam suborbicularia. —
L eg it absque loci indications s i e b o l d .
Observ. L. Phlegmaria l i n n , a b. k u n z e l. c. p. 587 iuter pi. iaponicas ex sp. Goeringiano laudatum, nun-
quam e Iapouia vidi ; probabiliter exemplar iavanicum pro iaponico venditum.
SELAGINELLA DESV.
1. Selaginella involvens s p r i n g Monogr. IT. p. 63. k u n z e Bot. Zeit. VI. p. 588. Lycopodium
involvens sw. Synops. p. 182. b e n t h . Eong/c. p. 436. L . cvrcinale t h u n b . FI. p. 341. h o u t t ,
Syst. XIII. I; p. 134, tab. 102, Jig. 1. L . pulvinatum g r e v . et h o o k . Enum. p. 22 (ex Kamaon).
maxim. Prim. p. 845 sub Selaginella?
Prope Jedo legit s d g e r o k , in Nippon w e ig h t , in deolivibus m. Kawara Jama ins. Kiusiu b u e r g e r . — Iwa
Maats iap. — Grescit etiam in China boreali et Amuria.
2. Selaginella ornithopodioides spring I. c. p. 98. kunze I. c, Lycopodium thunb. FI,
p. 741, non alior. L. ldspidum w i l l d .
Legerunt k e i s k e , b u e r g e r , s ie b o l d et t e x t o r .
8. S elaginella denticolata l i n k , s p r i n g Monogr. II. p. 82.
Specimina nostra fructifera exacte cum spontaneis in Sicilia l’ectis congruunt; minus recte folia intermedia sub-
enervia dicta, licet revera nervus passim obsoletior, in plerisque tamen et praesertim cultis satis sit manifestos.
Ad S. helveticam quae in vicina Amuria provenit, referri nequit. — Legit s ie b o l d .
4. S elaginella iaponica miq. Caulis flaccidus decumbens radicans tetragonus ramosus dis-
tanter alternifolius ; rami alterni alterne breviter ramulosi, ramulis indivisis semel vel bis brevi-dicho-
tomis; folia densa synedra in ramulis ultimis imbricata patentissima subanguste ovata acutiuscula
aequilatera uninèrvia integerrima vel subintegerrima, supra basin rotundatam abrupte brevissime con-
stricta; intermedia iis duplo breviora cauli parallela et appressa subconvergentia oblique subfalcata
ovato-lanceolata subacuminata (non mucronata), paullo supra basin extrorsum sagittato-semicordatam
inserta, validiuscule uninèrvia integerrima; spicae.
An nova species ? Habitu omnino refert earn quae in herb. Ind. h o o k . fil. et T h o m s o n e Chittagong tanquam
8. concinna s p r i n g exstat, a diagnosi huius auctoris autem prorsus recedens; sed in illa folia acutiora submucronata
et tenere serrulata. — In nostris caulis tetragonus videtur, faciebus exsiccatione collapsis; radices
e dorso lateraliter exeuntes satis longae uti in S. denticulata, cuius habitum quodammodo refert licet paullo
grandior. Folia haud rigida, iuniora saturate viridia subtus pallidiora, vetustiora pallide decolora, lateralia | lin.
circiter longa, intermedia eorum , vel \ aequantia, basi ovata extrorsum deorsum obtuso-producta, sursum
lanceolato-attenuata extremo subacuminata. ìtamulorum ultimorum apices obtusi. — Detexit k e i s k e in prov.
Owari; s i e b o l d et t e x t o r etiam legerunt.
PSILOTUM sw.
1. PsiLOTlIM TRIQOF.TRBM SW., HOOK. Geli. Fil. tab. 87. BENTH. B-OM/k. p. 437.
Specimina habemus fructifera a k e i s k e et a s ie b o l d lecta.
R H I Z O C A R P E A E .
M ARSILI A LINN.
1. Ma r s il ia q u a d r i p o l i at a l in n ., varietas? — Conf. a. braun in Monatsb. Beri. Academ. -M
M. tetraphylla th un b. FI. p. 340.
Specimina nostra sterilia a b u e r g e r o lecta, cum Oxalidis speciminibus commixta, foliolis magnis insignia; haec
fere pollicem longa et lata, apice rotundata, caeterum lato-cuneata. Specimen sterile omnibus partibus duplo
minus alioquin conforme legit botanicus iaponicus. — Alterum prostat minus, sterile, foliolis ovalibus, specie
quidem diversum.
L I C H E N E S.
Lichenes iaponici fere omnes in Museo nostro deperditi esse videntur. Reperi enim non nisi paucissima specimina.
USNEA FR.
1. U sn ea l o n g i s s im A ACH. Lìch. uitio. p. 626. mont. et v. D. bosch in PI. Iungh. p. 1.427.
BABiNGT. Lie/. Emalayenses in Kew Gard. Mise, IV. p. 243.
88