2. A l l ib i . T r a m a l i don, k u n th | H 514. a. ghat I. I I I t n Àt>. I 822
t llu m W m THDNB- « g 132' | t An to e conferendum ^ (don) begel FI.
uss. p. io « r
Pr.eeni.te cel. a . g h a t nostra spedmin. hoc nomine enumeravi; attamen absque speoimine nnthentico t h u n b e e o h
pianta, quae pauras tantum verbis descripta quamque non etiam hand vidisse oouiicio, hand tnto deterrai-
nanda. — Ambigit nostra inter BMeiridìi et Macroepalhae secliones ob spathae strnoturam. Ab A. odoro
certe longius distat nee cum ulla deseriptarnm specierum coniungi posse videtur. — Balbne globoso-ovoideus
v 0T0Kleus i— ? P°n- “Itns tuuicatus,. extus albens vel pallide ruhellus, solitaries. Scapue 1J— 2 \ pedes altus
teres? totus striulatus apice perspicue attenuatus, rectus vel arcuato-curvatns, usque ad i vel ! a basi fo
bates, vapini, scarioso-albidis, foliie liuenribus culmo multo brevioribus apice attenuati, aoutis, caDalicolatis
dorso costatis tobsque nervosi.. Spatha dipbylla albido-scariosa, umbellam parvam subadaequans, maioribns vero
fere brevior, pbyllis ovatis nunc inaequilongis, altero abrupte rostrato, rostro laminam adacquante flrmulo
altero paullo angustiore in brevius acumen baud firmum excurrente, nunc subnequilongis, utrbque in acumen
scanosum hand abrupte terminato. Umbella subglobosa, pediceWe plerisquc abbreviatis ImlUlUferis, I,Mills
tunica rubella sordide fuscula sacciformi extus indutis, paucie pedicelli, baud coaetaneo evolutis fiorìferi, »
poll, circiter long., saepe arcuati.. Pmgeuiam 1 lin, circiter longum albidum, phjllorum carini, et apice n i
bescentibus, phpllte libens subconniventibns oblongo-lanceolatis acutiusculis extremo apice leviter incurvnlis
subaeqmlongis, exterioribus paullo latiorlbus et magia promineuter oarinatis. Stamina sub pièna anthesi perspicueexserta,
flameaU. aequalibus basi dilatatis ima subuuitis et perigonio subadh.erentibuaI-u»iims brevi-
bneanbus subrubiginosis. Ocarinm triquetrum sessile, etplo tenui exsarto uti filamento albido elipmate minuto
unno fusoulo terminato. — Per totam Iaponiam distributum esse videtur. Simbolo et bdbegbe in Nippon
spontaneum legerunt, prope Nangasaki o l d h a m n. 876, prope Simoda w i l l i a m s et m o k k o w .
8. Allibi, splendens willd., kbnth l. e. p. 420. ledeb. /. o. p. 179. Allium arenarium
thunb. FI. p. 132 non linn. A . odorum sieb. kerb., non aliar.
Scapi cum foliie in sioco ex rubello fuscescentes nitentes. Capeulae triquetrae. — Legerunt in Nippon s ie b o l d
t b x t o r et m o h n ik b ; prope Nangasaki o l d h a m n. 4 3 2 ; in sylvìs montanis prope pagum Susokatogi insulaé
Nippon MEROT. — JDankio vel Raksujo iap.
4. A l l ib i , s e n e s c e n s l i n k , t h u n b . FI. p. 182. k d n t i i l. c. p . 421. l e d e b . I. c. p. 180.
maxim. Prim. p. 283. reg e l FI. Dss. p. 152.
Sp. nostra ab amurensibus difibrunt foliie multo angustioribus et scapo non ad basin usque ancipite. Hao catione
ad sequens transeuut, a quo haec species vix satis differre videtur. Caeterum nostra valdopere variai; praesto
etiam sunt specimiua tenera humilia pauciflorn, primo adspactu valde diversa quae forsau A. «lipmomm d o n
relerunt. — Volgare videtur a s ie b o l d et b u e b o b u in Nippon lectum, prope Nangasaki o l d h a m n. 877, —
Nira vel Mira iap.
6 . A l l i b ì , a n g b l o s b m l i n k , k b n t h l. c. p. 422. l e d e b . I. c. maximovv. l.'c J i,;
Panca prostant specimina, floribus rubellis (in superiore pallidis), a rumor collect, in regionibus udis m. Kawara
Jama ina. Kinsiu, verisimiliter hue referenda.
6 . A l l i b i , v i c t o r i a l i s l in k , kbn th l. e. p. 432. ledeb. I. e. p. 184. maxim. I. e. p. 288
A. GRAY l . C. ‘
Prope Hakodadi ms. Jeso et in Nippon boreali locis umbrosis ad luterà montinm legit w e io h t ; alio loco in
Nippon folium, icone rudi illustratum, legit botanicus iaponensis.
Observ. A. Cepa l i n k et A. Jielalosum l i n k in laponia teste t h u n b b k o io oulta, in herbariis nostris desunt
Scila or,calai,e t h u n b . Act. Sec. Ima. II. p. 334. ■ k d n t h I. c. IV. , . 830. Se. bìfolìa t h u n b . FI. p. 188
non l i n k nec non Se. iaponica t h u n b . l.c .p . 137 mihi incoguitae sunt. Probability stirpium heic enumo-
ratarum sjnonjrma. Gl. s ie b o l d in herbario Sufferobiam nostram pro Se. iaponica babnit.
BARNARDIA iindl.
1. B a k n a k d ia ia p o n ic a boem. et sen., k d nt ii l. e. p. 837. Ormthogalam iaponicum t iiu n d .
FI. p. 187.
Ab omnibus fere lecta, in libro Kroavsi Serbae fase. II. p. 11 etiam adombrata. — San dai bum, Junt In vel
fitu warn zuizem, Men son zizim iap. — FI. lui. Aug.
TRICYRTIS WALL.
1. Tricyrtis iaponica mjq. Versi, en Med. K. Acad. 2 ser., vol. II. p. 86. Conf. infra inter
plantas herb, k e i s k e i .
Specimina habeo ultrapedalia, ex omnibus fere axillis florida apiceque conferte fiorifera; folia densa e basi auri-
culato-amplectente ovato* vel saepe elliptico-oblonga sublanccolata snrsum subacuminato-attenuata circiter
9-plinervia, 4 j—24 poll, longa.— Tr. hirtae h o o k , valde affinis sed nervis numerosioribus, florum nt videtur
colore stigmatibus profundius partitis et certius ovario glaberrimo distinota. — Variat pedunculis nunc omnibus
axillaribus solitariis vel geminis, nunc subterminalibus; pedicelli passim elongati 1 poll, longi. — Legerunt
b u e r g r r et SIEBOLD, quibus Fato to gisu vel Gamo otaio gnu iap.; in ripis laens Oots iuxta Miako
Nippon: p ie r o t . Sp. capsulifera legit m o h n ik e , foliis nunc distantioribus, glabrioribus, capsulis lanceolatis,
pedicellis 4-pollicaribus. Prope Jokohama : m a x im o w ic z (// Tr. hi/rta s i e b . et zuoo.” — ubi P).
Observ. Prostat sp. unicum apice uniflorum, foliis supremis 7-nerviis, a s ie b o l d lectum, forsan forma pygmaea.
2. Tricyrtis macropoda miq. 1. c. Caules graciles breviter patuleque puberi glabrescentes;
folia distantiora e basi auriculato-cordata amplectente ovato-oblonga vel ovato-sublanceolata raro ovata,
acute acuminata, 7-plinervia, membranacea, margine scaberula, iuniora supra sparse et parce, subtus
praesertim in nervis brevi-pubera, pilis omnibus e basi glandulosa ortis inaequalibus, senilia sub-
glabrata; pedunculi axillares solitarii terminalesque vulgo pauci conferii, in fructu folio subaequilongi,
vulgo bis di- trichotomi corymbose 4—6-flori, praesertim superne et in fructu densius et glandulose
puberi; ovarium glabrum angustum, stylo gracili, stigmatibus styli longitudine fere ad 4 bipartitis,
filiformi-gracilibus.
Habitu Tr. eleganti w a l l , similis, a praecedente indumento, caulibus tenuibus, foliorum nervis pauci oribus, pedunculis
plurifloris facile distinguitur, genitalium organisatione ei proximum; a Tr. hirta iisdem fere notis et
'ovario glabro differì; pedunculis Tr. pilosae w a l l , non absimilis, sed hi in hac specie 1—2-flori, atque stylus
et stigmata abbreviata, v— Specimina nostra capsulifera ultropedalia. Caules pennae corvinae crassitiei
leviter flexuosi teretes et tereti-angulati, maiorem partem glabrati. Folia sessilia (attamen uti in reliquia infra
sinum brevissime contracts), 4J—3 poli, longa, 15— 1 lata, vulgo ovato-oblongata, in unico specimiue pro-
babiliter conspecifico apice tantum paucifloro lato-ovalia et breviora. Pedunculi pube magis persistente et in
eius ramulis magis glandulosa brevissima obducti, basi bracteis paucis ovatis acutis puberis inter folii basin
conniventem fere receptis amplexi, ad 4 longitudinis vulgo articulati bracleaque parva ovata similibusque ad
pedicellorum basin deciduis instructi, in fructu folio parum breviores vel et longiores, supra medium divisi,
nuuc plerique capsulis anguste lanceolatis pollicaribus siliquaeformibus instructi. Unum jlorem reperi cuius
sepalo obovalia maculata | poli, longa deorsum attenuata, saccis perspicuis saturate coloratis, genitalia exserta.
Stigmata eorumque rami in flore graciliores, stamina excedentes. Filamento basi dilatata, caeterum stylo
crassiora, in alabastro parte 4 superiore replicata, antkeris pallide flavis, rimis in alabastro nunc anticis dehis-
centibus. Ovarium angustum, stylus gracilis, stigmata in alabastro reflexa, ad partem indivisam superne et ad
ramulos praeter apicem processubus apice capitellatis papillosa. — Sponte crescentem m. Sept. s ie b o l d et
b u e r g e r detexerunt. Ludit semipedalis apice tantum florens.
LILIUM LINN.
Complures species in laponia indigenae, cum aliis verisimiliter introductis par longam annorum seriem in hortis
coluntur, quare non miremur varietates et forsan hybridas exortas esse, unde specierum diagnosis baud raro
perdiflicilis evasit. His accedit quod t h u n b e r g i i descriptiones saepius nimis breves et quoad notas essentiales
prorsus incompletae siut.
§ I . Martagon k u n t h Enum. IV. p . 2 5 7 .
1 . L i l iu m s p e c i o s u m thunb. in Linn. Transact. II. p. 3 3 2 . s ie b . e t z u c c . Flor. lap. I. p. 8 1 , tab.
1 2 , 1 8 . van h outte FI. d. S e r r . XIII. tab. 7 7 . kunth I. c.p. 2 5 9 . L. superbum t h u n b . FI. p. 1 8 4 non l in n .
a Kaempferi s i e b . et zuoo. petalis roseis purpureo-maculatis. — (3 Tametomo, petalis candidis (L. eximium
Hortul., L. speciosum, albifiorum h o o k . Bot. Mag. tab. 3 7 8 5 ) . e n d l . Eort. Vindob. III.
Prope Nangasaki detexit t h u n b e r g , sed frequenter cultum statuii; cl. s ie b o l d e Liukiu allatum esse perhibet.
2 . L il iu m t e s t a c e d m l in d l . Bot. Beg. kbnth I. c. p. 6 7 8 . tan ho b t t e FI. d. Serr. I.p . 2 2 1 .
E laponia introducimi!, a superiore specie licet variabili satis diversum videtur.
80*