Legeruat ap. intaidam ultrapedalia nonaonit et bot. iaponensea. Prostant et,am exeraplaria qnae /orna* mbigi-
nosam mont. et v. d. bosch I. c. satis referunt.
2. Usnea DICHOTOMA pries Syst. Orò. vey. p. 282.
Probabilità eadam ao V Vriescana mont. et t. d. bosoh l. c. ; nostrum sp. sterile quum oum diagnosi laud,
exacte oongruat, provisorie hue rotali. Thaltns pendulus fiaccidus fiexilis pedalis inferno subolivaoeo- oaetorum
sordide cinereo-subflavidulus, iteratis vioibus valde dicliolomns, hinc non fimbrillifer, ramis primariis (sub angolo
recto egressis sed arcuato conniventibus, reliquia sub acutiore egressis) tenuibus millimetro parurn orassioribus
ultìmis tenuissimis extremo apice nigrescent!bus, cortine laevi ubique transverse artioulatim fisso, in infimis
hinc subnoduloso, caeterum aequabili, denudato passim meduUari strato. Color Liohenis aegre deliniendus, e
longinquo rufus non mtens, e vicino et sub lente ex isabellino levitar fiavicans, sed inferne magis ad oliva-
oeum tendens; corticis superficies laevis nitidula in vetustioribus partibue.,.,- Keisjcs legit.
URCEOLARIA HOFFM.
1. U k c eo la r ia o i l l e n i i TUGKERM. L kh . o f the Northern States and British Amer. p. 72?
Specimina nostra sterili», si ad sp. laudatam hand referenda, propria» spesici titolo sine dubio enumeranda.
Thalh, iunior suborbicularis vix peltatus, adultior in lobos paucos rotondato» exiena, plauiusoulua, margine
minute et subonspule crenulatus, diametro 2—8-pofficari, sicous coriaceus subflexilis sed ftagilis, capra pri-
mum subcmereo-gilveseens, deiu fuseesoens (non cupreo-fuscns sed magis badius) denique atro-fnsous, lae-
vis. non mtens, ad lentem plerumque verrucellis nigris prominnlis variis (spermatodiis) sed non frequentibus
notata», cb lm aternmus vel papillis nigris vel fere ubique fibris densis brevibus ramulosis obtusis papillosis
implexis obductus. Madefectus mollis. — Legit siebold.
STEREOCATJLON s c h r e b .
1. S t e r e o c a i il o n ia p o n ic u h t h . PRins Monogr. Stereoc. et Piloph. p. 39, tab. 9 tiq 2 Ste-
reocaulon ramnlosum p thunb. herb, m Lichen paschalis th o n b . antea.
Thunberg detexit, non vidi.
Thunbebg in FI. lap. p. 844— 845 novem Lichenes enumerati
1. L. sanguinaria i.. Lecidea sanguinaria aohar.
2. L. atro-albus l . Lecidea atro-alba ach.
3. L. saxatilis l . Parmelia saxatilis a ch.
4 . L. p h y s o d e s l . Parmelia physodes a c h .
5. L . fraxineus l. Ramalina fraxinea ach.
6. L. caninus l. Peltidea canina ach.
7. L . pyxidatus l. Cenomyce pyxidata vel affinis sp.
8 . L. d ig ita tu s i.. Baeomyces digitatile a ch .
9. L. hirtus n. JJsusa florida aoh. vel forsan etiam una superiorum.
Lichenes a scrntatoribus americanis lectos cxploravit cl. tuckbbman; sed nondum editi sunt.
F U N G I .
Huius etiam classis species iaponicae in Museo nostro deperditae sunt, reperi tantum sequens.
SCHIZOEHYLLU.VI f r i e s .
1. Schizophyi.hjm COMMUNE FRIES Bpier. p. 403. .
Legit siebold.
Thunberg in FI. lap. p. 845 seqq. decem fungos enumerati
1. Exidia auricula pries (Tremella auricula linn., thunb.}.
2. Agaricus camfestris lin n ., thunb. p 846. In laponia etiam edulis.
3. Lenz ites th unbergii f rie s JEpier. p . 407. Boletus agaricoides thunb. FI. p. 347.
4. Poi.YPOitus iaponioos FMBS Bp ¡sr. p. 442. Bolduc dimidiatm THUNB. F t p. 348, tab. 39.
P. lucido et amboinensi proximus.
5. P o ly por us fomentarius f rie s I. c. p. 465. Boletus lin n ., th u n b . I. c. p. 347.
6. P olyforus versico lo r frie s I. c. p. 478. Boletus lin n ., th u n b . I. c. p. 847.
7. Inquirendi: boletus suberosus linn., thunb. I. c.
8. Clay aria husooides linn , thunb. I. c. p. 348.
9. Tuber, an oibariusP Lycoperdon Tuber linn., thunb. /. c. p. 349 // recens mollis brunneus.”
10. Muoor huoedo lin n ., th u n b . I. c.
Species 23 novas iaponicas deseripsernnt berkei.ey et curtis in Proceed. Americ. Ac. o f Science and Arts,
vol. 1Y. — 82 species nominibus iaponicis, botanice autem non defiuitas, enumeravit siebold us in Verh. Bat.
Gen. XII. p. 7], in Synopsi pi. oeconoinicarum: //quae aut sponte crescentes aut arte provocatae, crudae, salsae
siccataeque vix in ulla desunt coena.”
Observ. Algas, qnarum plures novas species habemus, pertractabit ol. suringar, collega Leidensis.
De Algis apud Iaponenses edulibus conf. s ie b o l d I. c. p. 72—73, ubi 84 species Algarum nominibus iaponicis
enumerantur, quarum 17 edules.
ORDINIBUS IAM ENUMERATIS ADDENDA.
CARYOPHYLLEAE. — SILENE LINN.
1. S i l e r e o ldham i a tv a miq. Erecta, tota incanescenti-pubescens, pube patente brevi; folia in-
feriora lanceolata basi petioli instar angustata, superiora sessilia lanceolato-linearia, omnia acuta, pro-
vectiora subglabrescentia; cyma corymbosa terminalis minoribus paucifloris lateralibus vulgo aucta,
omnes pedunculatae, trichotomae 9—3-florae; bracteae lineares; pedicelli calyce vel multo longiores
(praesertim floris alaris) vel saepius subaequilongi ; calyx ellipsoideus, in fructu subsemigloboso-
campanulatus, dense pubescens, 10-nervulus, subherbaceus, dentibus brevibus acutis vel saepe uno
obtusiore, in fructiferis magis separatis partem indivieam subaequantibus; capsula erecta pergamacea,
basi ima trilocularis ; spermophorum | capsulam aequans; semina disciformi-suborbicularia dense muri-
culata atro-fusca.
Ambigit inter varias anctorum sectiones; fere ad § Rupifraga referenda. Caules pedales vel paullo longiores,
internodiis inferioribus foliis fere aequilongis; axillae ramulis brevibus foliosis munitae; folia inferiora cum
petiolo spurio 8 poll, longa, 5 lin. lata, herbacea; superiora 2*— 1J- poll, louga, 2| —1 ‘ lin. lata. Calyx
iunior 2^- lin., maturus 8—3 | lin. altus, pallide viridnlus, dentibus ovatis vel triangulari-ovatis apice e
nervo ibi distinctiore submucronato-acutus. Capsula non exserta. — In Archipelago Coreano detexit o l d -
h a m n. 7 8 .
GYPSOPHILA LINN.
1. Gypsophila oldiia jhi an a miq. Glaberrima ; caudex . ..; caules erecti infeme simplices, sur-
sum paniculato-ramosi ramis floridis; folia caulina lanceolata acuta ■ subcoriacea trinervia intornodio
longiora, ramulorum floridorum linearia internodio breviora suberecta ; axillae nudae vel paucifolio-
latae; cymae corymbosae, ramulorum lateralium parvae; bracteae elliptico-lanceolatae muoronato-acutae
praetor lineam medianam et apioem coloratum albo-scariosae; pedicelli medii oalyoe aequilongi, latera
ls breviores; calyois dentea et triangulares mucronato-acuti et (in eodem flore) obtusi,- scariosi
praeter nervum medium et illorum mncronem; petala calyce vix duplo longiora anguste obovato-
oblonga apice sub francata; stamina petala paullo superando; antherae camene.
Propo G. allmmam l i n n , affinesqae pertiaet ; canlis suppetens fere 3 J -pedalis, teres, firmcs, nodosus, medio
inferioribns foliorum vestigiis paneis instrnetas; folia cantina 2J—2 poll, longa, semipollicein lata.’ Cpma
maxima terminalis oonvexo-expansa poll. lata. Calpa linea brevior. — In Archipelago Coreano detexit
OLDHAM n . 7 6 .
D ian th u s segui e ri. In herb, bu e rg e ri adsunt exemplavia (D. chinensis inscripta) quae a reli-
quis diffemnt bracteolis calycem alioquin etiam paullo breviorem i adaequantibus non appressis, her-
baceo-viridibus, praeter basin linearibus. Spontanea orescit, forsan distincta species, ultra inquirenda.
KRASCHEMNNIKOWIA turcz.
1. Kraschenmnikowia hetehophylla miq. Caulis lineis 2 oppositis patuie subreverse pus
s *