t l I n s t i t u t i o n e s R ei H e r b a r i æ .
)3 liominibus fparfim liotatum'eft, hoc totum in Corollario fuo , uno qnafi
a Gefn. ibid. ^ fafce complexus eft. a Idem in Plinianis caftigationibus paflim quædam ad
4U’f 1' B‘~ 33 ftirpium cognicionem milia permifcet. b Ejns caftigationes prima: in C. Pli-
33 nii naturalis Hiftoriæ libros copiofæ, & paacæ quædam pofteriores , utræ-
33 que apprimè utiles funt ; cum lucubratione vigind duorum ferme menfuim
c Facbf. ibid. oirciter quinquies mille cràffiora fanaftè fe vulnera glorictur. c Et quidem
„ hujus celeberrimi viri ftudium , ut ait Fuchfius , eo magis à nobis prædican-
,, dum elfe ccnfeo quod ipfe primus , quamvis profeffione medicus non eflet,
„ fecurè tamen in utramque aurem dormitantibus medicis , nutanti tune ,
33 brevique cafuræ Rei Herbariæ manus porrigere dignatusfit. Verùm ne fuis
quidem vitiis caruit Hermolaus : nam , ut prudenter monet, non poftremus
vuàimif'^ eruditione fed ætate Plinii interpres d Harduintis , non veniâ dign'us eft, cùm
negledis veterum exemplarium veftigiis , & prifearum ante te editionura
fecurus, plurima puro arbitrio eruditè magis quàm cautè ac verè mutavit,
vel plane peftumdedit , cùm plurima ex iis quæ caftigavit, non errata ilia
tint fed parùm intelleda.
C Incomparabilishujus viri exemplum ac inftitutum paulopoft imicatus
oe»jh, Median** eft J o a n n e s Rü f i L L i u.s fîallus homo , fupra linguarum peritiam
farij£"fîTobüt ” 11011 vulgari rerum cognitione præditus. Is enim pari conatu ac ftudio cum
un-. ,5 prodigiofis monftris congretTurus eum primum nobis audorcm Latinitate doe
Fuchf. ihd. j3 natlIm exhibuit;unde rerum exquifitamque Materiæ medicæ. cognitionem pe-
3, tere lïcerer, ut feilicet proferiptis Sc exploits tandem Avicenna: Sc aLiorum
33 Arabum infultîs, erroribufque non levibus refertis de Re Herbaria placius,.e
33 purifiïmo fonte Diofcoride ftirpium notitiam hauriremus. Certarunt itaque
„ inter fe hi duo infignes viri uter alterutrum vinceret. Honeftum fané He-
„ fiodo & Galeno noftro teftibus certaraen è quo uterque immortalcm eft con-
33 fecutus gloriam. Cæterum cùm Ruellius veteres atque adeo légitimas ftir-
sspium nomenclaturas, quibus eas Diofcorides appcllavit.accelllone novarum,
s, quas nobis magna ex parte monachorum & muliercularum fuperftitio pepe-
„ r i t , obfcuratas nunc & obliteratas etfe, neque etiam tîngulas ftirpes ab uno
„Diofcoride deferiptas animadverteret, paucis abhinc annis opus fut apparec
33 multis vigiliis adornatum , cui de ftirpium Naturâ titulum indidit, ede-
as re voluir, in quo fane quidquid ufquam ferè apud Theophraftum , Plininm,
,, Galenum.aliofque veteres & récentes probatos audores de ftirpibus feriptum
blffi"' E'~ 33eft 3 compledi magno ftudio annixus eft. f In hoc argumento nihil quod
3, feiamin hune ufque diem dodius & copiofius exivit meo quidem judicio 3
g Facbf. ibid. ,, quod bona aliorum veniâ dixerim. ? Quare à plerifque hodie vir ille bonus
33 male audir,eo quod complura admodum ad verbum aliunde3e Plinio præfer-
33 tira ac Hermolai Corollario tranferipta, fuppreffis eorum nominibus in fuos
3> tranftuleric commentariosjcùm tamen conftct hune in præfatione ejus operis
3) ingenue fateri, ea quæ fparfim a veteribus tradita funt, fe veluti in compen-
3, drum digetïifle 3 atque ufque adeo ab iis adjutum elfe 3 ut eis pene totum ac-
h& jysrtb. 3j Septum référât. h Budæus Ruellium appellare folebat Aquilam interpretum,
33 nec immérité, ut apertè declaratur, non tantum Diofcoridis, fed A d u a r ii,
I sAGOGE in R em H e r b a r i a m . 23
Scribonii Largi & feriptorum de Medicina veterinaria verfipnibus. a Cum “
fufeeptis liberis tixorem extulilfet, abdicata medendi arte Saeerdotium in “
templo Deipara: Virginis Lutetia: Parifiorum Poncherii ahtiftitis iiberalita- “
te promeruit, totumque id otium optimis litteris ut fortunis audum decebar, “
impendit: non ignobili quidem gloria proventu cum eruditionis audoricate <c
Budao proximus effet, Sc Latini fermonis 'nitida puritate fuperior habere- “
tur , ut prteclarè indicat Diofcorides in Latinum è Grteco emendate tra- %
dudus. - ■
Editio prima Operum Diofcoridis a Ruellio Latina civitate donati, pro-
diit Parifiis ex officinä Henrici Stephani,è rêgione Schok Decretorum anno
i f i f i . VIII. Kal. Maks'. Quo pariter anno Diofcorides ex vetfione Hermo-'
laiBarbari Venetiis excufus eft Kal.Februarii in Gregoriorum fratrum offici-
11a. Quapropter non video cur Barbarus Diofcoridis primus interpres exi-
Ilimetur , nili dicatitr ejus opus pofthumum Aloifii & Francifci Barbari, ac
Joannis Bartholomïei. Aftenfis cura 13. annis poft Hermolai obituni impref-
fum fuifte. Verum haec ad Ruellium nihil attinent,tunc enim Hermolai ver-
fionem , neque codices manuferiptos in manibus habebar. b Nihil arquè me
to'rlrt , inquit'Ruellius, quam vetérum, manuque exaratorum exemplarium “ d;t\ ;,‘d ^mon.
inopia ( illud erïim tantum nadus fum quod Bibliopok typis cxcufuni: cir-
cumferunt) in quo permulta manifeftiffimè depravata ex varia audorum le, “
dione & praifertim in libris venenórum , ex vetuftiffimo Pauli jLgineta:"
codice ad priftinam finceritatem reftituimus.
c A d M t R C H t u M V i R G U i D M Flörentinum qui poft Rtiel- crtius
hum hanc medians partem ïlluftrare aggreflus elt , accedamus. Qiiamvis ccc ruftb.ibiU.
verö ille non mag«am admodum herbarum noticiamhabuifïè videatur,ut q u icc
profedlone medicus non-fueric3eoque tempore quo denfi film is tenebris Res cc
Herbaria obduda jacuit.fua ediderir,tarnen quia complura obfeura ac depra- “
vata Diofcoridis loca enucleavit, & priftinó nitori reftiruit, debet vel hoc «
faltem nomine illius ftudium & conatus nobis probari: cum nihil tequè ad ,c
rede intelligendum Diofcoridem, aliofque audores conducat, ac exempla- “
rium integritas & puritas. Quod veto nonnunquam ä verbis Diofcoridis pau- “
lè longius receflerit, nec eorum legitimum ac genuinum fenfum aflecutus tc
fuerit, id illi vitium-cum cseteris interpretibus commune eft , utpote qui tc
non rarö Plinii magis quam Diofcoridis fenfum exprimere ac fequi ftudue- “
lint. Quöd vero nonnulli Marcellum Diofcoridis interpretem plane gram- “ .
niaticum efle judicant, non magriopere reprehendo. d Morborum tamen at- s‘-
que humani corporis vitiorum .genus orane 3 quorum fubinde meminitDiof- ct
corides, diligentillimè explicat. Gommentarii faepè.nimis prolixi funt, cum “
in fingulis ferè. capitibus novas pnefationes wafa^V; attexant. Quod ad “
ipfarum ftirpium notitiam & vulgaria nomina pertinet, nihil ferè in h is "
eommentariis addifeet ledor. Qtiod veto ad Linguam Gratcam , audorum cc
teftimonia, variarum .rerum cognitionem, Diofcoridis intelledum & variam “
exemplarium ledionem utiliffimi funt. c Habuimus enim inquit,Marcellus, “ e Ia Fr_-lf c ‘
antiquitEnmin codicem Longobardis litteris fcriptuni,antiquitaiis egregiuni “