xiv J udicium de T urnefortiï Methodo.
lio Planta quælibet fub alio foie nata ac nomlum <vi(k .ad genus
.claffernque fuam referri indeque cognofei queat.
Sed nt flint hominum ingenia/non defuerunt inter æqua-
les Turnefortii qui nafcentem fuam methodum impug-
narent, alia jam pro eaptu ingenii concinnatâ, quùm novum
in Botanicen invehendum ordinem omnino effe intcliige-
rent.
In Metbodo Turnefortianâ illud inprrmis improbabant ,
quod à floribus ftirpium parte minus diuturnä, rariufque ob
breve ævum infpiciendâ claffmm fuarum divifionem peteret :
Grave fiquidem Botanophilis incommodum fore pertende-
bant non habere quo tempore flore orbata eft, unde Planta
agnofeatur.
Joannes Raius hos inter celeberrimus, ac optime de Re Herbaria
in Angliâ meritus, hujus incommodi cavendi caufa non
à floribus tantiim, frucftibufve, fed etiam à foliorum, caulium,
radicumque tanquam partium organicarum figura earumque
colore, odore, fapore ac totius Plant« facie exterior! linnen-
da effe genuin« methodi principia affirmabat.
A t die Carybdin fugiens, in Scyllam incidit, dum enim ex
tanto rerum numero generum charaderes effingit, brevitas &
perfpicuitasfuam methodum deftituunt, quæ alias anguftior eft,
quam ut Plantas numquam deferiptas, deinceplque invenien-
das admittere queat. Quarë errore cognito, meliori Turnefortii
Obfervationum- parte imbutum non piguit methodum
fuam iterum atque iterum ad ineudem revocare.
Aliud idque forfan levins Turnefortio objiciebatur, eum
nempe relidis antiquorum divifionibus ftirpium in Pomifcras,
Bacciferas, Scan den tes, Spinofàs, Coniferas, Fmnlentaceas,
Bulbofas, Oleraceas, Capitata«, Corymbiferas, Vertieilia-
tas, Steilatas, Afperifolias &c. novjtati magis quam utilitati
ftuduiffe, dum notionibus jam acceptis novas florum Cam-
paniforimum , Perfonatorum , Labiatorum, Cruciformium,
Rofaceorum, Liliaceorum, Flofculoforum, Semiflofculofo-
J udicium de T urneeortii Me thodö. XV
rum, Radiatorum &c. Gaffes lubftituit.
Reprehenfionem hanc iprevit Turnefortius: tutabatur no-
vam {ham diftributionem iplà partkim organicarum à quibus
defumebatur, præ cæteris exceilentia atque fmgulis in generi-
bus ftabiiisi & conftans ftrudlura, quæ fola innumeris ferè
Plantis à fe invicem diftinguendis hodie par eflê queat, quùm
inopi olim Botanice mera putaque figuræ exterions confide-
ratio lufficere potuerit : haud fecus atque in ordinandâ Biblio-
thecâ libri fi pauci fint numero, fàciliùs fiquidem fecundum
formæ magnitudinem ; reclius veró jibi majori copia aflluunt,
ex rerum quas tractant naturâ dilponuntur. Quantum antem
adjumenti ftudeiitibus affert ea Bibliothecæ di/jiofitio, quæ
rerum libris contentarum potiùs quam voluminis formæ ra-
tionem habet, tantum lànè Botanophilis ad perfectum Plan-
tarum cognitionefn emolumenti, ea methodus in quâ iritegra
ftirpium figura, partefve carum quæ vagâ finit & inftabili forma
, partibiis quæ ufque fibi confiant poftponumur.
Verùm non folùm difficilis atque perplexa il la divifio ad
foliorum vel ftirpis intcgræ figuram relata, fed etiam oninino
imperfecfta arguitur ; quùm multæ fint Plantæ quæ àclaffe
fibi hae in divifione alfignatâ, ut ita diearo, réfugiant, melius in
aliéna collocandæ; quod ut femel demonftrem, exemplo fint
Corymbiferæ in quibus Afteres. & Helichryla hae in claffe
collocata lpecies fiib fe florem unicum ferentes continent;
fie & Alperifoliæ quæ Echiorum, Buglofforum, Omphalo-
dum , Cynoglofforumque fpecies foliis levibas donatas com-
prehendunt. Nee eentum aliæ deeffent recenfendæ Planta-
rum lpecies quæ Glaflibus quibus includuntur, minime con-
gruant.
Tertium, Salit Turnefortio objecere, eum vocabulorum ,
noroinum, phrafiumque ufu antique in Botanice recepto-
rum immutatione, novam difficili jam feientiæ diffieultatem
attuliffe.
Hujus peceati, fi peccaturo eft, ante Tumefijrtiura-, Bau