M ms
S ¡SI;
I ì l i
VI. ECTüCARPEyE Ag. sp. Alg. p. 9. excl. gen.
xvm. EeTQCARPus Lb. Ag. sp. p. .35.
Fructus Ectocarpi valde obscuri, forsaa duplicis generis ;
I” Capsulæ sic d ie te , intra perisporium hyalinum sporam singulam
foventes. 2° Sporidia in inferioribus ramulorum articulis
evoluta et motu prædita ; sæpe intra artículos arete conglobate
et membrana articulorum cinctæ propagulum piante singulæ
formantia, denique delabentia ut in Sphacellariis evoluta?
t
67. Ect. monocarpus Ag. sp. p. 48.
Hab. ad saxa in limite maris Adriatici C . Agardd !
68. Ect. simpUeiusculus Ag. sp. p. 87.
Hab. in Fuco Sherardi maris Adriatici parasitans, C . Agardh !
69. Ect. coespitulus nov. sp. : cæspite minuto luteo-olivaceo, filis
irregulariter ramosis, inferioribus tri-polytomis,,superioribns
dichotomis, ramis elongatis erectiusculis apice hyalinis, articulis
diametro Spio longioribus.
Hab. ad ramos superiores Cy.stoseirce amentacece parasita, in mj;pi Galloprovinciæ;
ad Niziam Ipse. prope Frejus Perreymond.
Cæspites lineas nonnullas a i t i ,molles, lu t e o -olivaeeæ. Frondes tenuissimæ,
irregulariter ramosæ, ramis inferioribus trichotomis aliquando subumbella-
tis, superioribus parce dicho tomo -ramu lo sis, omnibus erectiusculis, ultirnjs
elong a tis simpliciusculis. Articuli diametro triplo longiores, granulis sparsis
farcti. Capsulæ obovatæ, pedicello monoarticulalo su ffu ltæ ,, intra perisporium
hyalinum massam granulosam in c lu d en te s, ad ramos superiores natae.
70. Ect. siliculosus Ag. sp. p. 3q.
Hab. in aliis algis parasita, io Mediterraneo rarior; in portu ¥iHæ Francæ
leg i.
71. Ect. Icetus Ag. sp. p. 46.
prm
VII. SPHAGELLARIEÆ nob.
-
Frons articulata polysiphonia. Fructus duplex (?) : sporce in
ramulis terminalibus sphacellatis singulæ (?) denique apice
aperto elabentes. Sporidia in ramulis transfoimatis inclusa ,
sæpissime non evoluta sed cum perisporio in propagulum singulum
denique solutum abeuntia.
Negante licet optimo Decaisneo, fructificationem quamdain
in ramulis sphacellatis contineri, tamen nullis factis quibus-
cumque experimentis veterem opinionem infringentibus hanc
linquere non ausus sum. Rationes, quas affert algologus illustr.
rem extra dubium ponere mihi non videntur; si enim validæ
forent, omni tempore et in omni specimine adhuc crescente
sphacellas sane invenire debueremus. Hæc vero minime est rei
ratio ; in certis enim individuis tantum inveniuntur, et in diversis
speciminibus diversam habent evolutionem ; aliquando
apices omnino hyalini. Sporas præterea e sphacellis emissas ipse
vidi; licet postea per spatium plurium hebdomadum nullam
subierunt mutationem, unde de natura baud certus sum. Agglo-
merationem materiæ in sphacellis exsiccatione pendere æque est
falsissimum, ut cuique has plantas vivas observanti facile pa-
tebit.
De natura organorum, quæ capsulas appellarunt auctores
æque dubia adsunt ; saltim mihi longe aliter explicandæ viden-
lur ac ex observationibus auctorum concludere liceat. Mihi
enim non sporæ veræ apparuerunt, quæ ut alias ex perisporio
elabentes singulæ singulam plantam procréant ; sed capsulara
sic dictam jam in planta matri articulatim dividi, et (cum includente
membrana) denique integrara segregati, atque novam
plantam mera evolutione partium jam existentium formari crediderim.
Hanc opinionem sequentibus rationibus assumo. i"In
Sph. filicina, quæ capsulas in axilla ramulorum sessiles et sat
magnas gerit, talem materiæ internæ divisionem observare credidi
(capsuliferam nunquam vivcntem vidi). 2° In Sph. tribu-
I
'M
m
î i f ’J
»s
i“