í
IV. ULVACEÆ Ag. excl. gener.
VIH. B a n g ia . Lyngh. ref.
Frons capillaris simplex aut ramosa, plana aut tubulosa,
viricHs aut sæpissime colorata, regulariter areolata, areolis serie
singula aut multiplici dispositis quaternarie divisis.
Genus hue usque parum intellectum et manco charactere
ubique circumscriptum. Frondern in plurimis speciebus esse
planam constat ; in Ulva aureola, quam huic generi adnume-
randani esse crediderim, frons adest tubulosa. Frons plerumque
simplex est, aut, si rami adsint, prolificatione ovú; Bangia ele-
gans Chauv. fronde gaudet dichotoma. Dispositionem denique
regulärem cellularum, earumque in quatuor divisionem, et ex
hac pendentem tendentiam seriem areolarum (initio simplicem)
longitudinalem multiplicandi, characterem præcipuum generis
existimarem.
34- B. fuscopurpurea Lh. Hydr. p. 83, tab. a4-
Hab. ad saxa trabesque ligneos sæpe eniersos, undarumque spuma irri-
gatos ; ad Cette frequentem et ad Nicæam legi.
35. B. lutea nov. sp. frondibus subrectis luteo - nitentibus ,
areolarum serie subsimplici, areolis longitiidinaliter subbinatis,
binis diametrum fili vix æquantibus.
Hab. ad rupesvehementissimo fluotu irtigatas soleque expósitas; ad Livorno
e t Genuam legi.
Stratum luteo-nitcns subcontinuum, rupes subemersas longe lateque tegit.
Froodes t( nues filiformes, unciales el ultra, reotæ, nunquam tortæ, singula
plerumque cellularum serie constantes, c ellu lis per binas longitudinaliter
approximatis, simplicibus vel transverse divisis et tune divisionem quater-
nariam generis offerentibus.
A B. fuscopurpurea et recens et exsiccata planta facile colore
dignoscitur; structuræ differentiis ægre verbis exprimendis. B.
crispa Lb. incoia marium borealium, alias locis similibus obveniens,
colore in rufescentem vergente, filis crispis et serie imd-
tiplici cellularum distinguitur.
Species inquirenda :
36. Bangia Zanardinii Menegh. litt. ad Corinaldi, n. 2.
IX. E n t e r om o r p iia Link. ref.
Frons capillaris simplex aut ramosa, plana aut tubulosa, vi-
ridis areolata, areolarum seriebus numerosis longitudinalibus,
areolis sporidia pauca indefinita continentibus.
Quale a Linkio et sequentibus auctoribus fuit defioitum et
circurnscriptum genus, tale retineri non posse mihi vitletur.
Neminem fugit ülvas planas duplici membrana esse constitutas,
et itaque unicam differentiam et Ulvce in eo consistere,
quod in Ulva membranæ coalitæ sunt et quasi in membranam
singulam expansæ ; in Enteromorpha\ero membranæ ita
laxe cohærent, ut sæpissime solvuntur, unde frons necessario
tubulosa evadit. Quam parvi momenti sit hic character plures
species ( Ulva compressa et U. Unza) quoque palam faciunt,
stipite harum basi tubuloso in frondem planam sæpius abeunte.
Si itaque Enteromorphoe genus ulterius retinendum erit, Ent.
clathratce et proxime affinibus, quarum cellulæ seriebus longi-
tunalibus disponuntur, limitatum voluerim.
37. Ent. percursa nob. U. percursa Ag. sp. p. f a f
Hab. in fossis subsaisis salinarum; prope Cette, mense aprilis, legi.
Fila in fronde juniori omnino confervoidea, areolis singula
serie longitudinali dispositis, indivisis et artículos mentientibus.
Postea vero divisione longitudinali in binas dividuntur, ita ut
areolæ gemellæ, linea hyalina discrete, articulum singulum constituunt.
Denique ternæ observantur et quidem ita disposite,
ut vel omnes tres in eodem plano cernuntur, vel plerumque
tertia gemellis quasi superimposita ; quæ quidem dispositio per
plures artículos continuata frondes stria longitudinali percursas
nominare induxit.