
1726. Planche 668. HEMIONITE.
1. HEMIONITE lancéolée. Dict. n° 1.
H. feuilles linéaires-lancéolées, rétrécies à
leurs deux extrémités9 très-entières^ stipe
très-court, velu à la hase.
Explication desfigures.
F ig . 1. Feuille entière, montrant la fructification, et
«’élevant d’un je t rampant.
2. HEMIONITE palm ée .Dict. n° 3.
H. feuilles en coeur, à cinq lobes, dentées ,
ciliées ; stipe allongé.
Explication des figures.
Fig. 2. Plante entière, ,de grandeur naturelle. Feuille
montrant aur le revers la fructification..
1727. Planche 868. LONCHITE.
1. LONCHITE oreillée. Dict. n° 2.
L . feuilles ciliées; pinnules pinnatifides; les
inférieures à deux découpures; les lobes obtus,
ondulés, denlieulés au sommet; stipe
aiguillonné.
Explication des figures.
F ig . 'iV a , Partie inférieure de la plante, avec les
stipes aiguillonnés, b , Partie inférieure du stipe, avec
une portion de la feuille ailée, c , Partie supérieure de
la feuille, avec les pinnules terminales.
1728. Planche 86p. BLÈGNE.
1. BLEGNE occidentale. Dict. n° 1.
B. feuilles ailées; pinnules inférieures opposées,
lancéolées, très-entières, un peu en
coeur à la base ; les supérieures alternes, confluentes.
Explication des figures.
Fig. 1. Feuille entière, portant à son revers la fruc-'
tifi cation.
1729. Planche 869. PTERIS.
1. PTERIS en a ile. Dict. n° 28.
P. feuilles ailées ; pinnules opposées, denti-
. culées, lancéolées, aiguës; bord extérieur
lobé à la base; les lobes ovales, inégaux.
1726. Tabula 868. HEMIONITIS.
1. HEMIONITIS icmceolata.
H. froudîbus îineari-lanceolatis, un trinqué1
attenuatis-, integerrimis ; stipite brevissimo
basi villoso. "W.
Explicatio iconum.
F ig r 1. Frons-integra, fructificationem ostendens è
caudice, repente assurgens.
2. HEMIONITIS palmata.
H. frondibus cordatis, quinquelobis, denta-
tis, ciliatis ; stipite elongato. W .
Explicatio iconum.
F ig. 2. a , Planta intégra, magnitudine naturali. Front
nversâ parte'fructificationem ostendens.
1727. Tabula 868. LONCHITIS.
1. LONCHITIS aurita.
■ L . frondibus pinnatis,; pinnis pinnatiûdis,
infimis bipartifis; lobis obtusis undnlatis,
apice denticulatis ; stipite aculeato. W.
Explicatio iconum.
F ig . 1. a , Pars inferior plantæ, stipites aculeatos
ostendens. b v Pars inferior stipitis, cum parte frondis
pinnatæ. c , Pars superior folii, pinnulas terminales ostendens.
1728. Tabula 869. BLECHNUM.
r . BLECHNUM occidentale.
B. frondibus pinnatis ; pinnis inferroribus op*
positis, lanceolatis, integerrimis,, basi sub-
cordatis , superioribus al ternis, coadunatis.
Swart.
Explicatio iconum.
F i g . 1. Frons integra, ,parte aversfi fructification®111
óstendens.
1729. Tabula 869. PTERIS.
1. PTERIS § g l§ |
P. frondibus pinnatis; pinnis oppositis, dcn-
ticulatis, lanceolato - aculis, margine est6'
riori basi lobatis; lobis ovalis, insequalibus-
Explication des figures.
I Feuille très-entière , lobée au bord extérieur à la base,
m montrant la fructification au revers.
1730. Planche 870. ADI ANTE.
■ j, ADIANTE cheveux de Vénus.
A. feuille plusieurs fois composée;; pinnules
cunéiformes y arrondies au sommet, lobé.çs ;
E les lobes fructifères.
I ADIANTE à feu ille s de Coriandre. Dict.
I n° 17.
Explication des figures.
I; Fig. 1. Feuille entière,, do grandeur naturelle:, offrait
I " les lobes fertiles au sommet. Capsulé séparée, grossie.
H? l a même ouvertes Les semences- libres.
2. ADIANTE rendorme. Dict. n6 1.
A- feuilles.simples,,, réniformcs^orhinulaires,
crénelées, orbiculairjes de. meme longueur
dans tous les sens.
~ Explication des, figures.
Feuille très-entière, de. grandeur naturelle, avec la
fructification sur les bords.
1731. Planche 870. HYMÉNOPHYLLE.
1. HYMÉNOPHYLLE A feu ille s de Dora-
délie.
H. feuilles obi on gués, lancéolées r pinna-
tifides, pendantes ; découpures inférieures
sinuées, lobées r les autres à. deux lobes.
TRICHOMANE à feu ille s d'^splenium.
Dict. u° 2.5.
Explication des figures.
1 } ‘ Quille entière, de grandeur naturelle, avec
fa fructification sur le bord des lobes.
2. HYMÉNOPHYLLE des Canaries,
H* feuilles plusieurs fois composées, à trois
découpures ; folioles alternes; pinmrles alternes,
pianattfides.
TRICHOMANE des Canaries.. Dict. n° 67.
Explicatio iconum.
Folium integetrinaum, margine exteriori versùs basim
lobatum, fructificationem aversa parte ostendens.
i 7 3 o . Tabula 870. ADIANTUM.
1. ADIANTUM capillus Veneris,
A. fronde dècomposit#; pinnulis cuneatis^
apièe rotuudatjs, lobatis ; lobis frucliferis.
Swart.
ADIANTUM coriandrifolium..
Explicatio iconum..
F ig . 7. Frons integra , magnitudine naturali,. lobos
apice fructificantes ostendens. Capsula separata, aueta-
Eadem aperta. Semina soluta.
2. ADIANTUM reniforme..
A . frondibus simplicibus , reujjformi- orbicu-
latis, crena.ti^I diametro transversali longi-
ludinalem æquantet W .
Explicatio- iconum •
Frons. integerruna Y magnitudine naturali, fruetifica-
tionem. marginalem. ostendens.
1731. Tabula 870. HYMENOPHYLLUM.
1. HYMENOPHYLLUM asplenioides.
H. frondibus obfongo-lanceolatis, pinnatifi-
dis, pendulis; laciniis infimis sinualo-lobatisr
reliquis bilobis. YY.
TRICHOMANES asplenioid.e.s►
Explicatio iconum.
Fig. 1. Frons integërrima, magnitudine naturali .
fructificationem apice loborum ostendens.
2. HYMENOPHYLLUM canariense.
H. frondibus4 suprà decomposbia, tripariitis;
folio lis akernis- ;> pinnis* al-ternis, pinnati-
fidis.
TRICHOMANES canariense.
DAVALL1A canariensis. W .