
Explication des figures.
Fig. 3. a , Portion supérieure du chaume terminé
par un épi, avec la feuille supérieure, b , Epillet entier,
arec un involucre sétacé.
1671. Planche 839. EGILOPE.
1. ÉGILOPE ovale. Dict. n° 1.
E. épi ovale; tous les calices munis de trois
arêtes.
Explication des figures.
Fig. 1. a , Portion supérieure du chaume, avec un
épi terminal et la feuille supérieure, b , Epi séparé ,
entier, -c , dy Valve du calice séparée, à deux ou trois
arêtes. e , Epillet-à trois fleurs ,• privé du calice, f Fleur
stérile séparée. g y h , Face antérieure et postérieure de
la semence, z‘, Coupe transversale de la même.
2. EGILOPE à barbes courtes. Dict. n°4*
E. épisubulé, plus long que les arêtes.
Explication des figures.
Fig. 2. Portion supérieure. du chaume, avec la
feuille supérieure et l’épi terminal, de grandeur naturelle.
3. EGILOPE allongé. Dict. n° 2.
E. épi allongé ; calices inférieurs, à deux
arêtes.
Explication des figures.
Fig. 3. Epi terminal, de grandeur naturelle.
1672. Planche 839. ISCHÈME.
1. ISCHÈME mutique. Dict. n° 1.
I. feuilles lancéolées; fleurs mutiques.
Explication des figures.
Fig. 1. a , Portion supérieure du chaume, avec les
feuilles et un épi terminal, b , Epillet renfermant une
fleur mâle et une hermaphrodite, c , Le même avec son
insertion. dyRachis séparé, e , Le même grossi, articulé.
1673. Planche 83g. MANISURE.
1. MANISURE granulé. Dict. n° 1.
M. valves du calice verruqueuses, en réseau
dans les fleurs femelles, globuleuses; chaume
dressé, rameux; gaines hérissées.
POLYGAMIA MONOECIA.
Explicatio iconum.
Fig. 3. aj Pars culmi superior, spicâ terminatus, cum
folio superiore. b , Spicula integra, cum involuçro se-
taceo. . -
1671. Tabula 839. AEGILOPS.
1. AEGILOPS ovata.
AE. spicâ ovatâ ; calicibus omnibus triaris-
tatis.
Explicatio iconum.
Fig. 1. a y Pars culmi superior, cum spicâ terminal;
et folio superiore. 3 , Spica separata, integra, c , d,
Valvula calicina separata., bi seu triaristata. e , Spicula
triflora, dempto calice, f\ Flos sterilis sépara tus. g, h,
Seminis facies anterior et posterior; z’, Ejusdem sectio
transversalis.
2. AEGILOPS squarrosa.
AE. spicâ subulatâ, aristis longiore.
Explicatio iconum.
Fig. 2. Pars culmi superior, cum folio superiore
et spicâ terminali, magnitudine naturali.
3. AEGILOPS trîunciaîis.
AE. spicâ elongatâ ; calicibus inferioribus,
hiaristatis.
Explicatio iconum.
Fig. 3. Spica terminalis, magnitudine naturali.
1672. Tabula 839. ISCHAEMUM.
1. ISCHAEMUM muticum.
I. foliis lanceolatis ; floribus muticis.
Explicatio iconum.
Fig. i . a y Pars culmi superior, foliosa, cum sp|C1
terminali. by Spicula florem masculum, alterum lier*
maphroditum continens. c , Eadem cum insertione. d»
Rachis separata, e , Eadem aucta, articulata.
1673. Tabula 839. MANISURIS.
1. MANISURIS granularis.
M. florum femineorum, globosorum valvule
calicinis, tessellato-verrucosis ; culmo erecio>
ramoso; vaginis hirsulis.
Explication
Explication des figures.
Fie- 1 - a -, Portion supérieure et feuillée de la tige,
avecl'es épis de fleurs axillaires. 3, Epi séparé, c , Le
inême dans l ’aisselle des feuilles, dy Le même mûr. e ,
Article de rachis séparé, avec l’insertion et la figure de
la fleur mâle. / , Le même grossi, g y Fleur mâle étalée.
b Valves séparées du calice de la fleur hermaphrodite,
avec la corolle couvrant la semence, /, Semence séparée,
entière et grossie. / , La même .coupée transversalement.
i 674* Planche 840. BARBON.
1. BARBON pûniculè. Diet. n° 4«
B. panicule simple, étalée; rameau à trois
fleurs au Sommet ; fleur intermédiaire hermaphrodite
, aristée au sommet, sessile, barbue
à sa base ; les fleurs latérales mâles, pédicel-
lées, mutiques.
Explication des figures.
Fig. a y Panicule terminale, entière, de grandeur
naturelle. 3, Epillet séparé, avec une fleur intermédiaire
sessile, hermaphrodite, et deux latérales, pédi-
cellées, mâles et mutiques.
Fig. 2. Barbon ( d’ cûprès Linné ) représentant les
fleurs: mâles latérales : et" une fleur intermédiaire hermaphrodite.
2. BARBON à épis tors..: Diet, n? 2.
B. épi simple; fleurs inférieures mutiques ;;
calices mâles glabres, dans les hermaphrodites
rudes, pileux, aristés; les arilles très-;
longs, hérissés'.
Explication des figures.
Fig. 3. dy Epi très-entier, terminal, de grandeur
naturelle. '
3. BARBON çligité- Dict. n° 20.
B. épis digites., presque huit; fleurs géminées,
laineus.es à.leur base ; rhermapbrodité
sessileS; corolle-bivalve, aristée au sommet 5
la fleur mâle pédicellée; corolle univalve,
. niutique'l rachis pileux* >
Explication des figures. ; i
F ig . f i . n.y Portion supérieure du chaume Jfr-ep une
feuille ét dès épis digflés. A , Portion du iachis montrant
les fleurs géminées. >
Botanique, fom e I I I .
Explicatio iconum.
Fig. 1. a-y Pars culmi superior et foliosa, cum spicis
florum axillarihus.,-3 , Spica separata, c , Eadem in
axillis foliorum. dy Eadem maturior. e, Articulus ra-
_ chidis separatus, cum insertione et figurafloris masculi.
fy Idem auctus. gy Flos masculus explicatus. Jiy herma-
phroditi calicis valvulae separatee, cum corolla semen
. ohtegente. z, Semen separatum, integrum et auctum. / ,
Idem transverse dissectum.
1674. Tabula 840. ANDROPOGON.
1. ANDROPOGON gryllus.
A . paniculâ simplici, diffusa ; ramis apice
trifloris ; flore intermedio hermaphrodito ,
apice aristato, sessili, basibarbato; laterali-
bus masculis, pedicellatis, muticis.
Explicatio iconum.
Fig. 1. ay Panicula terminalis, integra, magnitudine
naturali. b Spicula separata, cum flosculo intermedio
sessili, hermaphrodito, et duohus lateralihu^ pedicellatis
, masculis, muticis. >
Fig. 2. Andropogon ( e x Linnoeo). Flosculos latérales
masculos et flosculum intermedium' hermaphrodi-
tum representans.
2 . ' ANDROPOGON contortum. Larnk. non
Linn, lb - •*! -rï' *
A. spicâ simplici ; floribus inferioribus mn-
licis ; calicibus masculis glabris , bermaphro-
dilis strigoso-pilosis, aristatis; arillis longis-
simis j bifsutis.
ANDROPOGON allionii. Die. FI. fr.
Explicatio, iconum.
Fig. 3. Spica integerrima, terminalis, magnitudine
naturali.
3. ANDROPOGON ischcemurn.
T y L spicis digitatis, suboctonis; floribus ge-
miuatis , basi lana'tis ; hermaphrodito sessili ;
corollâ bivàlvi, apice aristatâ; masculo pedi-
cellato cçrollâ univalvi, muticâ; raebi pi-
losâ.
Explicatio iconum.
fifiFig. -4.r a y, Pars culmi superior., cum.folio et spicis
j di gitatis. a y Pars rachidis flosculos geminatos pstendens.
I i i